دوشنبه, ۲۴ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 13 May, 2024
مجله ویستا

آقای ماگو - MR. MAGOO


سال تولید : ۱۹۹۷
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : بن مورون
کارگردان : استنلی تونگ
فیلمنامه‌نویس : پت پرافت و تام شرومن
فیلمبردار : جینگل ما
آهنگساز(موسیقی متن) : مایکل تاورا
هنرپیشگان : لسلی نیلسن، کلی لینچ، مت کیسلار، نیک چینلوند، استیون توبولووسکی، ارنی هادسن، مالکوم مک‌داول، میگل فرر و جنیفر گارنر
نوع فیلم : رنگی، ۸۷ دقیقه


̎آقای ماگو̎ (نیلسن)، میلیونر عجیب و غریبی است با چشم‌های خیلی ضعیف که ضمناً حاضر نیست از عینک استفاده کند و به همین خاطر مدام دچار دردسر می‌شود. در جریان سرقتی از یک موزه، او تصادفاً صاحب سنگ قیمتی و باارزشی به نام ̎ستارهٔ کردستان̎ می‌شود و به دنبال ̎آستین کلوکه̎ (مک‌داول) و ̎اورتگا پرو̎ (فرر)، سارقان معروفی که خیال داشته‌اند این سنگ قیمتی را بدزدند، می‌گردد. در همان حال، ̎استو پاک̎ (توبولووسکی) و ̎آندرسن̎ (هادسن)، دو مأمور دولت، در پی گیر انداختن خود ̎آقای ماگو̎ هستند...
● تونگ، کارگردان هنگ‌کنگی بعضی از فیلم‌های جکی‌چان (از جمله غرش در برانکس، ۱۹۹۶) اینجا در واقع تغییر مسیر می‌دهد و در اقدامی متهورانه (برای گشودن راه به جریان اصلی سینمای امریکا) به اقتباسی ̎زنده̎ از یکی از شخصیت‌های محبوب نقاشی متحرک، ̎آقای ماگو̎ (در مجموعهٔ تلویزیونی ماجراهای محشر آقای ماگو، ۱۹۶۴ ـ ۱۹۶۶ با صدای جیم باکوس) می‌پردازد. اما فیلم نه به‌خودی خود کار جذابی از آب درآمده و نه طرفداران نیلسن (در سری فیلم‌های هجوگونه‌اش) را راضی نگه‌می‌دارد. فیلم شکست دیگری در موج بازگشت به فیلم‌های خانواده‌پسند نوع والت‌دیزنی (از جمله ۱۰۱ سگ خالدار استیون هرک، ۱۹۹۶؛ جرج جنگلی سام وایزمن، ۱۹۹۷ و فلابر لس میفلید، ۱۹۹۷) به شمار می‌آید. و مشکل اصلی آن فیلم‌نامه‌ای بی‌حس و حال است که در هیچ صحنه‌ای نمی‌خنداند (به قولی فیلم‌های اینگمار برگمان بیشتر از این فیلم لبخند بر لب می‌آورند!)