جمعه, ۲۱ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 10 May, 2024
مجله ویستا


عصر فرهنگ فناورانه: از جامعه اطلاعاتی تا زندگی مجازی


تاریخ نشر : ۸۵۰۲۰۳
تیراژ : ۲۰۰۰
تعداد صفحه : ۴۱۴
نوبت چاپ : ۱
شابک : ۹۶۴-۶۶۰۹-۵۹-۷
شماره کنگره : ۸۵۲۰۳۱۰۹
رده دیویی : ۳۰۳.۴۸۳۳
محل نشر : تهران
جلد : گالینگور
قطع : وزیری
زبان کتاب : فارسی
نوع اثر : ترجمه
مترجم : داودی - مهدی
نویسنده : وبستر - فرانک
نویسنده : رابینز - کوین

نویسنده در کتاب پیش‌رو در معانی اجتماعی و فرهنگی فن‌آوری‌های نوین، کندوکاو می‌کند. این کندوکاو با ترسیم تاریخی تحولات، از فرا رسیدن ماشین به همراه انقلاب صنعتی و گسترش تولید انبوه در اوایل قرن بیستم تا انقلاب اطلاعات و جامعه‌ی شبکه‌ی جهانی را دربرمی‌گیرد و طی آن نگاهی می‌افکند بر این مساله که چگونه ارتش و نظامی‌گری، تحولات فناوری‌های جدید را تحت مهار خود دارد و بر جامعه‌ی اطلاعاتی تاثیر می‌گذارد، چرا آموزش و پرورش، نقش اساسی را در کوشش‌های ملکوت‌ها برای آفرینش جامعه‌ی دانایی ایفا می‌کند، چ
گونه اجبارهای تجاری و اقتصادی مسیر این جامعه را تعیین می‌کند و چه‌گونه حکومت در صدد هدایت آن است. به تصریح نگارنده: 'فرهنگ فناورانه به ما می‌گوید که فناوری‌های مجازی نوین، راه حلی برای مسائل اجتماعی جامعه‌ی معاصر پیدا خواهند کرد. از روی وظیفه‌شناسی تکرار می‌کند که در انجام این کار، فن‌سالاری وعده می‌دهد که همواره به فناوری‌های ارتباطی متصل باشد. البته به یک لحاظ، می‌پذیریم که آن‌ها راه حلی را می‌یابند. می‌توان گفت که فضاهای مجازی، راه‌حل بی‌حسی را از طریق خنثی‌سازی فناورانه‌ی روابط اجتماعی و آرام کردن فضای اجتماعی به دست می‌دهند.... استدلال ما این است که از چشم‌انداز تجربی، زندگی کامل در شهر می‌باید آماده‌ نمایش همه‌ی جنبه‌های انرژی‌های پیچیده‌اش باشد و دیگر بودگی‌ای که این انرژی‌ها را فراهم می‌کند... بی‌نظمی در صحنه‌ی شهر را می‌توان از این چشم‌انداز، ذخیره‌ای اساسی برای زندگی شهری تلقی کرد: این برآمده از هماورد‌جویی‌های بی‌شمار در رودررویی روزانه با دیگران گوناگون است. هم‌چنان که ما راه خود را از میان فضاهای فشرده و هردم تغییر یابنده‌ی شهر باز می‌کنیم و با گذشت زمان، تجربه‌ها و هویت شهری خود را می‌سازیم. فرهنگ مجازی، فرهنگ انکار یا رد و امتناع در مقابله با این امکانات نامنظم و اقلیت شهری معاصر است. در میان کسانی که اکنون به فضاهای ممکن جامعه‌ی معاصر چشم‌ دوخته‌اند، ما بر این باوریم که تمایز کلیدی می‌توان مابین کسانی باشد که به نظم می‌نگرند و آن‌ها که در پی بی‌نظمی می‌گردند'.