یکشنبه, ۱۶ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 5 May, 2024
مجله ویستا
آنتیبیوتیک و میکرب
میکرب، حریف آنتیبیوتیک، در پرتو غریزه نیروی حیاتی دارای قدرت سازش با محیط زندگی خیوش میباشد شبیه به قدرتی است که انسان برای سازش با محیط زندگی خود از راه عقل بهدست میآورد. نبرد میان دو حریف بدینگونه صورت میگیرد. میکرب در سپری همچون سپری آهنین در مقابل خمپارههای آنتیبیوتیک قرار میگیرد، در نتیجه هیچ نبردی به پایان نمیرسد. بهنظر میآمد که پژوهشگران به امید به دام انداختن میکروبها، محکوم به یافتن آنتیبیوتیکهای تازه و ناشناس مقاومت به خرج خواهند داد. همین امید محرک پیدایش تعداد زیاد و متنوع آنتیبیوتیک در مدت بیش از ۲۰ سال گردید در ۱۹۴۹ دوگار DUGAR پس از تحقیق درباره بیش از ده هزار کشت میکرب موفق شد که عامل فعال استرپتومیسین اورئوفاسینس بهنام ارومایسین را جدا کند. تقریباً همه بیماران گرفتار استافیلوکوک که پنیسیلین در آنان اثری نداشت پس از مدت چند سال اریترومایسین در درمان بیماریهای استافیلوکوکی جانشین ارومایسین گشت، اما باز این داروی آنتیبیوتیکی و دیگر داروها تأثیر قطعی خود را در برابر میکروبها از دست داد تا اینکه چین کاشف بزرگ، پنیسیلینی بهدست آورد که دارای طیف گستردهای بود که نقش ملکولی مادر را ایفاء میکرد.
در ۱۹۸۰ تعداد آنتیبیوتیکها بالغ بر ۳۰۰۰ بود و هر سال آنتیبیوتیک جدیدی عرضه میگشت. بهطوری که در مدت بیشتر از نیم قرن ساختن آنتیبیوتیکها در رأس صنعت داروسازی قرار گرفت.
واکسمان به آزمایش این دارو روی انسان پرداخت. در ژوئیه ۱۹۴۳ دختری را که به واسطه بیماری ریهاش در بیمارستان بستری بود مورد آزمایش قرار داد. بدینمعنی که نخستین استرپتومایسین به او تزریق گردید و این بیمار از مرگ حتمی رهائی یافت و سالها زیست.
در سالهای ۱۹۴۵ تا ۱۹۵۳ استرپتومایسین یگانه درمان بیماری سل شناخته شد بهطوری که تا ۵۰% از مبتلایان به سل با استفاده استرپتومایسین از مرگ رهائی یافتند. از این گذشته این دارو در درمان مننژیت کودکان نقش مهمی داشته.
پس از این تأثیرات معجزهآسا، واکسمان توانست به تعریف کلاسیک آنتیبیوتیک بپردازد و آنتیبیوتیک مادهای است که از یک موجود ذرهبینی بهدست میآید، و قادر است نمو موجودات ذرهبینی دیگر را متوقف یا نابود کند.
در ۱۹۸۰ تعداد آنتیبیوتیکها بالغ بر ۳۰۰۰ بود و هر سال آنتیبیوتیک جدیدی عرضه میگشت. بهطوری که در مدت بیشتر از نیم قرن ساختن آنتیبیوتیکها در رأس صنعت داروسازی قرار گرفت.
واکسمان به آزمایش این دارو روی انسان پرداخت. در ژوئیه ۱۹۴۳ دختری را که به واسطه بیماری ریهاش در بیمارستان بستری بود مورد آزمایش قرار داد. بدینمعنی که نخستین استرپتومایسین به او تزریق گردید و این بیمار از مرگ حتمی رهائی یافت و سالها زیست.
در سالهای ۱۹۴۵ تا ۱۹۵۳ استرپتومایسین یگانه درمان بیماری سل شناخته شد بهطوری که تا ۵۰% از مبتلایان به سل با استفاده استرپتومایسین از مرگ رهائی یافتند. از این گذشته این دارو در درمان مننژیت کودکان نقش مهمی داشته.
پس از این تأثیرات معجزهآسا، واکسمان توانست به تعریف کلاسیک آنتیبیوتیک بپردازد و آنتیبیوتیک مادهای است که از یک موجود ذرهبینی بهدست میآید، و قادر است نمو موجودات ذرهبینی دیگر را متوقف یا نابود کند.
منبع : مطالب ارسال شده
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
تعمیر جک پارکینگ
خرید بلیط هواپیما
ایران شورای نگهبان مجلس شورای اسلامی انتخابات دولت حجاب حسین امیرعبداللهیان جنگ دولت سیزدهم حسن روحانی امیرعبداللهیان دانشگاه تهران
تهران شهرداری تهران هواشناسی سیل فضای مجازی قتل سامانه بارشی شهرداری باران آموزش و پرورش یسنا آتش سوزی
خودرو قیمت دلار قیمت طلا یارانه بازار خودرو قیمت خودرو بانک مرکزی دلار مسکن ایران خودرو حقوق بازنشستگان ارز
تلویزیون سینمای ایران نمایشگاه کتاب دفاع مقدس صدا و سیما رهبر انقلاب مسعود اسکویی صداوسیما موسیقی سریال مهران غفوریان تئاتر
رژیم صهیونیستی اسرائیل غزه فلسطین جنگ غزه حماس روسیه آمریکا اوکراین نوار غزه انگلیس ایالات متحده آمریکا
فوتبال پرسپولیس استقلال رئال مادرید لیگ برتر مهدی طارمی سپاهان جواد نکونام بارسلونا باشگاه استقلال بازی علی خطیر
باتری گوگل اپل آیفون پهپاد سامسونگ عکاسی ناسا مایکروسافت
ویتامین دیابت خواب بیمارستان سلامتی کاهش وزن چای فشار خون توت فرنگی آلرژی اعتماد به نفس