فمینیسم، ظلم انسان سکولار به زن غربی است

«چقدر خوشبختم كه در عصر آزادی زندگی می كنم! این روزها یك دختر می تواند پزشك یا قاضی شود، در ارتش ثبت نام كند، به تیم بسكتبال بپیوندد، می تواند مدارج شغلی را طی كند، بچه های خودش را در مهدكودك ها رها كند و هر قدر دلش می خواهد پله های ترقی را طی كند، گزینه های او نیز دیگر محدود نیست، روابط آزاد پیش از ازدواج و پس از ازدواج برای وی امكان پذیر است. به طور خلاصه یك دختر می تواند هر كاری كه دلش می خواهد انجام دهد، هرچه می خواهد بشنود و ببیند، تنها یك استثنا وجود دارد؛ او نمی تواند یك زن باشد!» .
نخستین كنگره «زن بودن ممنوع» با هدف بررسی وضع زنان در كشورهای غربی بویژه صهیونیسم زنان در تالار علامه امینی دانشگاه تهران برگزار شد.
● بحران خانواده، بحران مذهبی است
زهره طبیب زاده نوری، رئیس مركز امور زنان و خانواده در كنگره «زن بودن ممنوع» با بیان این كه خانواده به عنوان مهمترین نهاد اجتماعی در شرایط فعلی به محلی برای خواب و استراحت تبدیل شده است، گفت: بر همین اساس، خانواده عملكرد اصلی خود را به نهادهای اجتماعی واگذار كرده، به طوری كه بررسی های رسمی و غیررسمی در كشورهای توسعه یافته نشان دهنده وضع نگران كننده ای است.
وی افزود: اندیشمندان غربی معتقدند منشأ اصلی ظهور ناهنجاری های جدید، سكولاریسم و جنبش اصلاحات است. یكی از پیش فرض های فمینیسم افراطی، سیاسی تلقی كردن رفتارهای شخصی و مناسبات خانوادگی است، به طوری كه رفتارهای نابهنجار و ظلم و ستم بر زنان به وجود نهاد خانواده و ازدواج قانونی نسبت داده شده و ضرورت این نهاد ارزشمند مخدوش شده است.
طبیب زاده با اشاره به این كه امروز نیازمند توجه جدی به ساختاری هستیم كه طراحی جدیدی برای محیط تربیتی فرزندان در جوامع مختلف پیشنهاد می كند، تصریح كرد: تنها گزینه مطلوب، احیای مجدد اعتقاد و عمل دینی در خانواده ها به عنوان یكی از راه های كلیدی آسیب های وارده به نهاد خانواده است، بنابراین می توان مدعی شد كه بحران خانواده درواقع بحران مذهبی است و جامعه سكولار نمی تواند روندهای اجتماعی و خانوادگی رو به زوال را بهبود بخشد.
انقلاب فمینیست مشكلات زیادی برای زنان ایجاد كرده است
هاجر حسینی، پژوهشگر اجتماعی و آمریكایی كه مسلمان شده است در این كنگره به مشكلات ناشی از ظهور فمینیسم در آمریكا اشاره كرد و گفت: «۴۰ سال از انقلاب فمینیست در آمریكا گذشته و مشكلات زیادی برای زنان ایجاد شده است، به طوری كه خانواده ها از هم گسیخته و زنان نیز نمی توانند بر همسران خود تكیه كنند و بیشتر دخترانی كه در این گونه خانواده ها زندگی می كنند، ۵۰ درصد بیشتر در معرض خودكشی قرار دارند و در پسران هم ۱‎/۵ برابر دیگران احتمال استفاده از مواد مخدر وجود دارد.»
وی ادامه داد: «در حال حاضر در آمریكا تعداد دختران محصل بیشتر از پسران است و این امر موجب شده مردان حقوق كمتری دریافت كنند و در نتیجه مسئولیت های كمتری هم درجامعه بپذیرند بر همین اساس، مردان جامعه امروز آمریكا، نخستین نسلی هستند كه از پدران خود سواد كمتری دارند».
● رحیم پور: فمنیسم، ظلم انسان سكولار به زن غربی است
دكتر حسن رحیم پور ازغدی انتخاب عنوان «زن بودن ممنوع» را یك نظریه پردازی جدید، نواندیشانه و مترقی برای ورود به مباحث زنان در عصر حاضر دانست و گفت: در این رویكرد زن می تواند مفتخرانه به تفاوت های میان خود و مرد انگشت بگذارد و از خود سؤال كند «چرا زن بودن ممنوع است؟».
وی با بیان این كه جریانات فمنیستی و ضدفمنیستی محصول جامعه مسیحی با فرهنگ غربی است، افزود: ورود به مباحث حقوقی بدون توجه به فلسفه نظام خانواده در فرهنگ های مختلف اشتباه بسیار بزرگی است، زیرا نهاد خانواده در نظام سكولار متفاوت از فرهنگ اسلامی است.
رحیم پور ازغدی تصریح كرد: در فرهنگ اسلامی خانواده سكوی پرتاب معنوی است و مدیریت خانواده در عرض مدیریت جامعه قرار داده شده و تنظیم روابط درون خانه با بیرون از خانه، مهندسی بسیار پیچیده فلسفی است، بنابراین توهین به خانه داری ناشی از ندانستن شأن كار خانگی است چرا كه بنیاد تعلیم و تربیت، سیاست، اقتصاد و فرهنگ اجتماعی در خانواده چیده می شود. وی ادامه داد: مفهوم خانواده در نظام سكولار، به دعوا بر سر وزن كردن حقوق شوهر و زن منجر می شود چرا كه روابط درون خانواده براساس قدرت، تعریف و از هر مسأله ای برداشت زور محور می شود. در این فرهنگ زن و مرد مسئول هم نیستند و بر سر نقش های صددرصد مشابه اقتصادی و اجتماعی رقابت می كنند، درحالی كه در فلسفه اسلامی، كشمكش میان زن و مرد براساس اعمال زور و قدرت نیست و قوامیت مرد بر زن نوعی وفاداری، حمایت و مسئولیت تلقی می شود، بنابراین مدیریت خانه بر دوش مرد یك تقسیم كار مسئولانه است.
رحیم پور ازغدی با بیان این كه در خانواده سكولار زن تنها و مرد خودخواه است، گفت: در این فرهنگ، مرد خود را مسئول در برابر حریم، حرمت، پیشرفت و راحتی زن نمی داند و زن مجبور می شود به دنبال منافع خود برود و اگرنه حقش پایمال می شود و با این رویكرد جریان فمنیستی زن علیه مرد شكل می گیرد اما در فرهنگ اسلامی چون مردان متعهد، نگران و مسئول در برابر زنان هستند و زن برای حفظ منافع خود مجبور به رقابت با آنها نیست، فمنیسم معنا پیدا نمی كند.
وی جریانات فمنیستی را محصول ظلم انسان سكولار به زن غربی دانست و گفت: در بستری كه ریشه اخلاق، منشأ حقوق و روابط میان زن و مرد در درون خانواده برپایه فردگرایی، خشونت، قدرت، رقابت و دوگانگی قرار داده شود، شكل گیری بسیاری از جریانات فمنیستی كاملاً طبیعی است.
رحیم پور ازغدی با بیان این كه «برخورداری و محرومیت» دو مفهوم حساسیت زا و جزء اصلاحات رایج جامعه است كه باید دوباره تعریف شود، افزود: محرومیت یكی از مفروضات بحث های فمنیستی است كه فلسفه وجودی فمنیسم در غرب را ایجاد كرده است اما سؤال اساسی اینجاست كه محرومیت در چه مواردی صدق می كند؟ این جامعه شناس، حرف زدن از عدالت جنسیتی را شعار انتخاباتی دانست و گفت: افرادی كه تمامی مسائل حقوقی میان زن و مرد را رقابت و قدرت طلبی تفسیر می كنند، از مفاهیمی نظیر عشق، حمایت، قوامیت، تعهد و مسئولیت بی خبرند.
رحیم پور ازغدی تأكید كرد: اگر ما به عنوان فمنیسم و ضدفمنیسم وارد بازی غربی ها شویم باید به سهمیه بندی قدرت میان زن و مرد تن دهیم و ارعاب خشونت، موازنه و وحشت و رنج كشیدن حقوق فردی را وارد نظام خانواده كنیم.
وی با تأكید بر این كه نباید از مفهوم مدیریت مرد در خانه برداشت سیاسی با محوریت قدرت شود، گفت: این قرارداد در خانواده نوعی خدمت رسانی با رعایت كامل حقوق و اخلاق و نه پادگانی برای اجرای اوامر است.
این جامعه شناس با اشاره به این كه صحبت از تمایزات جنسی توهین به مرد و زن نیست، افزود: جنسیت واقعیتی است كه قابل حذف نیست و تفاوت جنسی میان زن و مرد یك ارزش است.
رحیم پور ازغدی عبارت غربی «زن ساخته می شود، متولد نمی شود» را مصداق عینی «زن بودن ممنوع» دانست و تصریح كرد: این عبارت یعنی تحمیل زن بودن به زن، به جنگ حقیقت رفتن، تفسیر خشن از یك حقیقت لطیف و مردانگی كردن زنان تا رسیدن به برابری. این پژوهشگر با اشاره به این كه نادیده گرفتن تفاوت میان زن و مرد، منشأ بسیاری از دیدگاه های تنازع گونه است، گفت: محصول تفسیر قدرت طلبانه از مقوله جنسی، قدرت طلبی، خودخواهی و ترویج كینه توزی است. وی تفاوت در برخی نقشه های اجتماعی و خانواده را ضروری، منطقی و زیبا دانست و افزود: حقوق و امتیازات باید بر اساس ظرفیت ها، استعدادها، نیازها و لذت های متفاوت مردانه و زنانه از زندگی و نه بر اساس شباهت های كاریكاتوری و بزرگ نمایی تفاوت ها باشد. وی ادامه داد: انكار هر نوع تمایز و تفاوت میان زنان و مردان منشأ متعصبانه و جنسی دارد و البته نگاه جنسی به همه مسائل هم غیر دینی است. به گفته رحیم پور ازغدی، نگاه غلط و مادی به كار زن در درون و بیرون از خانه، مبدأ خطرناك دیگری است كه تأثیر بسیار نامطلوبی در تضعیف خانواده و آسیب پذیر كردن آنان دارد.
وی تعبیر كلفتی كار زن در خانه و نوكری كار مرد در بیرون از خانه را نقطه نزاعی برای پائین آوردن ارزش كار دانست و گفت: در فرهنگ اسلامی كار كردن اضطرار نیست، نوعی سلوك انسانی برای شكوفا شدن و رشد كردن است، بر خلاف فرهنگ سكولار كه كار تنها ضرورت غریزی و شرط بقا نامیده می شود.

حمیده امینی فرد

منبع : روزنامه ایران