نمای بالینی و نتایج جراحی در مبتلایان به سندرم دوئن در بیمارستان لبافی نژاد

● هدف:
ارایه نمای بالینی و نتایج جراحی های انجام شده در مبتلایان به سندرم دوئن طی سال های ۱۳۸۲-۱۳۷۵ در بیمارستان لبافی نژاد.
● روش پژوهش:
مطالعه بر روی داده های موجود در پرونده بیماران مبتلا به سندرم دوئن که طی سال های ۱۳۷۵ تا ۱۳۸۲ به بیمارستان لبافی نژاد مراجعه نمودند، سرانجام شد. در موارد جراحی شده، پرونده بیمارانی مورد بررسی قرار گرفت که حداقل به مدت شش ماه پی گیری شده بودند.
● یافته ها:
طی مدت مزبور، ۴۲ بیمار مبتلا به سندرم دوئن مراجعه نموده بودند که متوسط سنی آن ها ۱۱.۷ سال (۱۴ ماه تا ۲۵ سال) بود. تعداد ۲۷ نفر (۶۴ درصد) از بیماران مونث و ۱۵ نفر (۳۶ درصد) آنان مذکر بودند. در ۲۴ نفر (۵۷ درصد) چشم چپ و در ۱۳ نفر (۳۱ درصد) چشم راست و در ۵ نفر (۱۲ درصد) هر دو چشم درگیر بودند. شیوع انواعI ، II و III و دوئن و واریان ابداکشن سینرژیستی(sysergistic abduction) به ترتیب عبارت بودند از ۵۷ درصد، ۳۱ درصد، ۹ درصد و ۳ درصد. وضعیت چشم ها در نگاه مستقیم در ۲۰ نفر (۴۷.۵ درصد) به صورت ایزوتروپی، در ۱۴ نفر (۳۳.۵ درصد) به صورت اگزوتروپی و در ۸ نفر (۱۹ درصد) به صورت اورتوتروپی بود. پدیده بالاپرش و پایین پرشup shoot) و (down shoot در ۱۷ نفر (۴۱ درصد) وجود داشت. سندرم در ۱۶ درصد موارد همراه با یک اختلال چشمی و در ۷ درصد موارد همراه با یک اختلال غیرچشمی بودند. در ۳۳ مورد ( ۷۸.۵درصد) بیماران تحت عمل جراحی قرار گرفتند که بیش ترین علت جراحی، وجود انحراف در نگاه مستقیم در ۲۶ نفر (۷۹ درصد) و سپس وضعیت غیرطبیعی سر در ۱۷ نفر (۵۱.۵ درصد)، تغییرات شکاف پلکی و رترکشن گلوب در ۱۷ نفر (۵۱.۵ درصد) و پدیده پرش کره چشم (shooting) در ۹ نفر (۲۷ درصد) بوده اند. در ۶۳ درصد موارد، عمل جراحی روی یک یا دو ماهیچه افقی انجام شد.(rectus recession bimedial) BMR و (bilateral rectus recession) BLR در ۲۱ نفر (۶۳ درصد)، جابه جا کردن ماهیچه های عمودی در ۹ نفر (۲۷ درصد) و انشفاق (splitting) ماهیچه راست خارجی در ۸ نفر (۲۴ درصد) به تنهایی یا مشترک با اعمال دیگر انجام شد. در ۶۱ درصد موارد، با عمل جراحی اول، فیوژن در نگاه روبه رو بهبود یافت و در نتیجه وضعیت سر اصلاح گردید و تغییرات شکاف پلکی و رترکشن گلوب کاهش یافت. در ۳۹ درصد موارد نیاز به عمل جراحی مجدد به علت باقی ماندن بخش هایی از اندیکاسیون های جراحی وجود داشت. انحراف باقی مانده افقی، در ۵۶ درصد از نوع ایزوتروپی و در ۴۴ درصد از نوع اگزوتروپی بود. وضعیت سر در ۷۶ درصد موارد بهبود یافت.
● نتیجه گیری:
سندرم دوئن اغلب اوقات قابل تشخیص است و در بیش تر موارد با عمل جراحی طراحی شده و مناسب بر روی ماهیچه های خارج چشمی، اغلب علایم بیمار بهبود قابل ملاحظه ای پیدا می کنند.

عباس باقری
محمد اسحاقی
محمد ابریشمی
حسین سالور
سیدعلی میردهقان

منبع : پایگاه اطلاعات علمی