سلنیوم در بیماران مبتلا به طاسی منطقه ای: یک مطالعه مورد- شاهد

● مقدمه:
علت فیزیوپاتولوژیک طاسی منطقه ای، مسایل ایمونولوژیک بیان شده است. شواهد مختلفی در دست است که سلنیوم را در تنظیم یا تغییر مسایل ایمونولوژیک موثر می دانند.
● هدف:
مقایسه سطح پلاسمایی سلنیوم در بیماران مبتلا به طاسی منطقه ای و گروه شاهد
● روش اجرا:
در این مطالعه که به صورت مورد- شاهد انجام شد، از بین بیماران مبتلا به طاسی منطقه ای مراجعه کننده به بیمارستان رازی تهران، ۲۹ نفر به عنوان گروه مورد و همچنین از بین همراهان و پرسنل بیمارستان که فاقد طاسی منطقه ای بودند نیز ۲۹ نفر به صورت غیرتصادفی ساده به عنوان گروه شاهد انتخاب شدند. میزان سلنیوم پلاسما در هر گروه اندازه گیری و با یکدیگر مقایسه شد.
● یافته ها:
میانگین سن گروه مورد، ۱۰.۵±۲۴.۹ سال و گروه شاهد ۱۰.۵±۲۹.۱ سال بود. در هر دو گروه ۱۵ نفر (۵۱.۷%) مرد و ۱۴ نفر (۴۸.۳%) زن بودند. در گروه مورد میانگین سلنیوم سرم ۱۳.۳±۶۲.۱ میکروگرم در لیتر و در گروه شاهد ۱۳.۲±۸۸.۳ میکروگرم در لیتر بود .(۰.۰۰۰۵>p)
● نتیجه گیری:
در این مطالعه میزان سلنیوم در افراد دارای طاسی منطقه ای کمتر از دیگر افراد بود. لذا پیشنهاد می شود مطالعه ای برای بررسی تاثیر سلنیوم در درمان طاسی منطقه ای صورت گیرد.

ویدا فیضی
حسین مرتضوی
بهروز باریک بین
مریم یوسفی
علیرضا رنجبر

منبع : پایگاه اطلاعات علمی