پنجشنبه, ۱۳ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 2 May, 2024
مجله ویستا
آشنایی با F/A-۱۸ Hornet
● تاریخچهء پیدایش
جنگندهء F-۱۸ بر پایهء یکی از جدیدترین جنگندههای ساخت شرکت نورثروپ، یعنی Cobra YF-۱۷ ساخته شد. در دههء ۱۹۷۰، YF-۱۷ به منظور رقابت با جنگندهء F-۱۶ جهت انتخاب «جنگندهء سبک» برای نیروی هوایی ایالات متحده طراحی و ساخته شد.
● YF-۱۷ Cobra
ولی در نهایت جنگندهء F-۱۶ توسط نیروی هوایی انتخاب شد. در آن زمان، مقامات ارشد نیروی دریایی، دریافتند که جنگندهء ساخت نورثروپ، توان بالقوه بسیار بیشتری نسبت به F-۱۶ جهت جایگزینی هواپیماهای قدیمی نیروی دریایی، یعنی A-۷ Corsair دارد.
نورثروپ و مک دانلداگلاس تصمیم گرفتند به طور مشترک، جنگندهء F-۱۸ را برای ناوهای هواپیمابر و جنگندهء A-۱۸ را برای سپاه تفنگداران نیروی دریایی، تولید نمایند. اما این دو پروژه کمی بعد باهم ادغام شدند و نتیجه جنگندهء چندماموریتهء F/A-۱۸ از آب درآمد.
به منظور حفظ قابلیتهای چندماموریته، در قلب جنگندهء F-۱۸ یک رادار پرقدرت چندحالتهء ساخت هیوز قرار داده شد که هم در ماموریتهای هوا به هوا و هم در ماموریتهای هوا به زمین، موثر و کارا بود.
جنگندهء جدید، مجهز به سیستمهای پیچیدة الکترونیکی، نمایشگرهای تلویزیونی، موتورهای قدرتمند، توانایی حمل انواع جنگافزار و قابلیت آئرودینامیکی خاصی بود که اجازه میداد جنگنده بتواند با زاویهء حملهء بالاتری پرواز نماید. در نهایت، جنگندهء F-۱۸، فراتر از آن چیزی شد که مورد انتظار بود با قابلیت مانورپذیری خوب و توانایی بسیار موثر در انجام عملیاتهای متفاوت.
بدین ترتیب، جنگندهء F-۱۸ با موفقیت وارد خدمت در ناوهای نیروی دریایی و نیروی هوایی تفنگداران دریایی ایالات متحده شد و جایگزین جنگندههای A-۷ و F-۴ فانتوم گردید.
F/A-۱۸ موسوم به Hornet – به معنی زنبور سرخ – جنگندهای است دو نفره، دو موتور، چندمنظوره (جنگندهء تهاجمی) که میتواند هم از روی ناوهای هواپیمابر عمل نماید و هم از پایگاههای زمینی.
برای F/A-۱۸ انبوهی از ماموریتهای گوناگون تعریف شده است: ایجاد برتری هوایی، اسکورت جنگندهها، خنثاسازی دفاع هوایی دشمن، عملیات جاسوسی و اکتشافی، هدایت عملیات هوایی، پشتیبانی دور و نزدیک هوایی و قابلیت عملیات در شب.
F/A-۱۸ جایگزین جنگندههای F-۴B ،A-۷ Corsair در دههء ۱۹۷۰ و جنگندهء A-۶ Intruder در اواخر دههء ۱۹۹۰ شد.
F/A-۱۸ به وسیلة سیستم دیجیتالی پرواز با سیم (Fly Bye Wire or FBW) کنترل میشود که این امر کیفیت بسیار خوبی را در هدایت هواپیما سبب میشود و موجب میشود خلبان با سهولت بیشتری به هدایت جنگنده بپردازد. این سیستم به هنگام مانورهای سنگین، به خلبان اجازه میدهد تا تمرکز خود را بر روی عملیات و استفاده از تسلیحات از دست ندهد.
نسبت کشش به وزن این هواپیما در حالت خشک (بدون پسسوز) نیز فوقالعاده است و این جنگنده در هنگام برخورد با دشمن، از توانایی خوبی در استفاده از قدرت بالای موتور در حالت بدون پسسوز پیدا میکند.
قدرت بالای این جنگنده که توان خوبی در خارج شدن از مهلکه را میدهد مورد تایید اغلب خلبانان هورنت است. علاوه بر این، F/A-۱۸ اولین جنگندهء نیروی دریایی است که سیستمهای دیجیتالی را یکپارچه کرده است؛ (MUX) مدار انتقال اطلاعاتی است که تعدادی ورودی را به تعداد کمتری خروجی ترکیب میکند. حسن این نوع طراحی این است که زمینهء ارتقاء مداوم را به شکل آسانتری فراهم میسازد.
در طی ۱۵ سال عملیات و تجربه، F/A-۱۸ ثابت کرده است که بهترین جنگندهء تاکتیکی برای ناوهای هواپیمابر است. F/A-۱۸ دارای شاخصههای نظامی مورد علاقهء فرماندهان نیروی دریایی ایالات متحده است. F/A-۱۸ اغلب ماموریتهای خود را در یوگوسلاوی و عراق با موفقیت به انجام رسانده است و تنها نقصان این جنگنده، کمبود سوخت جهت مداومت پروازی بیشتر است.
● گونههای مختلف F-۱۸
▪ F/A-۱۸A/B Hornet
در این مدل، عمده مشخصات و ریزهکاریهای جنگندهء YF-۱۷ حفظ شده است، با این حال از دل این هواپیما، جنگندهء جدید F-۱۸ سربرآورده است؛ جنگندهای یک نفره، با قابلیت تهاجمی که انبوهی از تکنولوژیهای جدید و سیستمهای دیجیتالی کامپیوتری در آن به کار رفته است. در کابین این جنگنده، از یک جفت سیستم لولهء اشعهء کاتد به عنوان نمایشگر اطلاعات استفاده شده است و سیستم کنترل بر اساس ارزیابی دستورات خلبان, کنترل پرواز را شبیهسازی میکند. سیستمهای تعبیه شده در این جنگنده برای دو ماموریت در نظر گرفته شدهاند. (احتمالن منظور ایجاد برتری هوایی و عملیات زمینی - ضد کشتی میباشد)
در حین طراحی، نوع آموزشی (دو سرنشینه) نیز به تعداد اندک و به نام TF/A-۱۸ ساخته شد. این نوع نیز بر اساس مدل F/A ساخته شد و تنها شامل اندک تغییراتی شد، ضمن اینکه نوع دو سرنشینه نیز با حفظ قابلیت انجام عملیات نظامی ساخته شد.
اولین پرواز F/A-۱۸ به تاریخ نوامبر ۱۹۷۸ انجام شد. F/A-۱۸ و نوع دو سرنشینه نیز که بعدها به نام F/A-۱۸B نامیده شد، مورد آزمونهای گوناگون پروازی در مرکز آزمون نیروی دریایی (Naval Air Test Center) قرار گرفت.
در حین این آزمونها، بر روی نقاط ضعف و مشکلات جنگنده (به خصوص قطعات جدید) تمرکز زیادی انجام گرفت و این ارزیابی، باعث شد قطعاتی که به نوعی مشکلاتی در طراحی داشتند، با طراحی مجدد، مشکلشان حل شود. اغلب قطعاتی که مورد تغییر قرار گرفتند، قطعات ساختافزاری و مکانیکی هواپیما بودند و سیستمهای دیجیتالی، دستخوش تغییر نگشتند.
نوع اصلی جنگندهء F/A-۱۸A (یک نفره) و نوع F/A-۱۸B (دو نفره) به سال ۱۹۸۳ جایگزین جنگندههای F-۴B و A-۷ در ناوهای هواپیمابر و سپاه تفنگداران نیروی دریایی (Marine Corps) شدند.
این جنگندهها به دلیل قابلیتهایشان (قابلیت انجام ماموریتهای متنوع و میزان آمادگی بالا)، به سرعت نقش اصلی را در ماموریتهای نظامی برعهده گرفتند.
قابلیت اطمینان و سهولت تعمیر و نگهداری، از مواردی بودند که به هنگام طراحی این جنگنده، مورد توجه قرار گرفتند. برای مثال F/A-۱۸ ها، برای آزمایش از اطمینان سیستمها، سه بار و هر بار ساعتها پرواز کردند در حالی که نیمی از زمان مورد نیاز برای تعمیر اساسیشان گذشته بود. هورنت، بارها در میدان نبرد واقعی مورد آزمایش قرار گرفت و هر بار، نقاط مثبت ادعا شده توسط طراحانش را مورد اثبات قرار داد: جنگندهای بسیار قابل اعتماد، تهاجمی و همه کاره.
F/A-۱۸ ها نقش مهمی را در جریان حمله به لیبی در سال ۱۹۸۶ ایفا کردند. آنها از روی عرشهء ناو هواپیمابر یواساس کورالسی (USS CORAL SEA) به پرواز درآمدند و پدافند هوایی لیبی را با پرتاب موشکهای سرعت بالای هارم (HARM) نابود ساختند به طوری که هنگام بمباران بنغازی، پدافند هوایی لیبی، کاملن خاموش شده و از کار افتاده بود.
▪ F/A-۱۸C/D Hornet
به دنبال موفقیت در استفاده از ۴۰۰ فروند مدل A و B، نیروی دریایی ایالات متحده، به تاریخ سپتامبر ۱۹۸۷، نوع پیشرفتهتر هورنت را به نام F/A-۱۸C (یک نفره) و F/A-۱۸D (دو نفره) مورد آزمایش قرار داد.
این هورنتها میتوانستند موشکهای میانبرد هوا به هوای جدید آمرام (AMRAAM) و موشکهای هوا به زمین حرارتیاب هدایت تلویزیونی ماوریک (Maverick) را حمل و پرتاب کنند.
دو سال بعد, مدلهای C و D به قابلیت عملیات در شب مجهز شدند. ضمنن اجزاء جدیدی نیز اضافه شدند: غلاف ناوبر حرارتیاب ([url=http://www.thales-optronics.com/dos/products/air/details/navflir.shtml]NAVFLIR[/url])، تعبیهء جایگاهی برای نمایشگر سربالا (HUD)، عینک ویژهء دید در شب (NVG)، چراغهای مخصوص درون آلات دقیق جهت عدم تداخل با عینک دید در شب، یک نقشهء دیجیتالی از منطقهء نبرد به همراه نمایشگر رنگی مخصوص آن.
ـ NAVFLIR مخفف navigation forward looking infrared
ـ HUD مخفف head-up display
ـ NVG مخفف night vision goggles
رادار F/A-۱۸C مجهز به سنسوری جهت شبیهسازی زمین است که این امر توسط امواج رادار دقیق و قدرتمند داپلر از سطح زمین انجام میشود. این نقشهء تهیه شده، به خلبان این امکان را میدهد تا به اهداف زمینی در شرائط نامساعد جوی یا در حالتی که دید ضعیفی وجود دارد، حمله کند. ضمن اینکه با توجه به نقشه و اهداف مشخص شناسایی شده روی آن، موقعیت دقیق هواپیما در آسمان مشخص میشود، همچنین این نقشه، قابلیت بمباران دقیق و موثر را بیشتر میکند.
انواع جدیدتر ساخته شدهء F/A-۱۸C از سال ۱۹۹۴ به بعد، به رادار ارتقاء یافتهء [url=https://wrc.navair-rdte.navy.mil/warfighter_enc/weapons/SensElec/RADAR/anapg۷۳.htm]APG-۷۳[/url] مجهز شدند که این رادار دقت بیشتری داشت و تصاویر بسیار تمیزتری در صفحهء اسکن خود به نمایش میگذاشت.
● غلافهای جستجوگر هورنت
در مدل F/A-۱۸C که مجهز به تجهیزات عملیات در شب شده است، یک غلاف مخصوص نصب میشود. این غلاف، ساخت کمپانی هیوز است و با کد AN/AAR-۵۰ شناخته میشود. این غلاف شناسایی، اهداف زمینی را از روی حرارتشان (نظیر شلیک گلوله یا گرم بودن موتور ادوات زمینی) تشخیص میدهد.
غلاف هدفیاب دیگر، با کد Loral AN/AAS-۳۸ شناخته میشود. این غلاف با نام Night Hawk FLIR نیز شناخته میشود و عملکردش نیز بر اساس حرارتیابی از اهداف زمینی است.
وسیلهء دیگر، دوربینی قوی جهت دید و شناسایی اهداف زمینی در شب است. این وسیله به نام GEC Cat۰۳۹;s Eyes شناخته میشود. تعداد ۴۸ فروند جنگندهء F/A-۱۸D (نوع دو نفره) به مدل RC (شناسایی – تجسسی) تغییر یافتهاند. به همین منظور، به جای مسلسل استاندارد اف۱۸ که M۶۱ A۱ نام دارد، یک جایگاه شناسایی از نوع الکترواپتیکالی نصب میشود. این جایگاه ویژه، دارای یک برجستگی است که در واقع یک دوربین بسیار قوی چشمی با دو غلطک متحرک (جهت حرکت دادن لنز به اطراف) میباشد. ضمنن تمام مشاهدات، بر روی یک نوار ویدئو ضبط میشوند.
ـ RC مخفف reconnaissance
● هورنت و عملیات طوفان صحرا
در اولین روز عملیات طوفان صحرا، دو جنگندهء F/A-۱۸ در حالی که عازم عملیات بمباران بوده و روی هرکدام ۴ بمب ۲۰۰۰ پاوندی بارگذاری شده بود، موفق شدند دو میگ عراقی را سرنگون کنند، سپس بمبهای خود را بر روی اهداف تعیین شده، رها ساختند.
در مدت زمان جنگ خلیج فارس، اسکادرانهای نیروی دریایی ایالات متحده، سپاه تفنگداران و F/A-۱۸ های کانادایی، هر ساعت عملیات رزمی داشتند و رکوردی را در زمینهء قابلیت اطمینان در طول نبرد با حمل و فروانداختن دهها تن بمب بر روی عراق، برجای گذاشتند.
(لازم به ذکر است که یک فروند F/A-۱۸C نیروی دریایی ایالات متحده در روز ۱۷ ژانویه ۱۹۹۱ در یک نبرد هوایی با یک فروند MiG-۲۵PD عراقی، سرنگون گشت)
نیروی دریایی ایالات متحده به تاریخ ۱۸ می ۱۹۹۸ اعلام کرد که اسکادرانهای F/A-۱۸ خود را از ساحل شرقی به پایگاه نیروی دریایی در ساحل ویرجینیا (Oceana) و پایگاه سپاه تفنگداران در Beaufort (شهری در ساحل کارولینای جنوبی) منتقل میکند. به همین دلیل ۹ اسکادران عملیاتی، شامل ۱۵۶ فروند هواپیما به Oceana انتقال یافتند و ۲ اسکادران دیگر شامل ۲۴ فروند هواپیما نیز به Beaufort منتقل شدند. اولین اسکادران در پائیز ۱۹۹۸ منتقل شد و در کل انتقال ۱۱ اسکادران عملیاتی تا پایان اکتبر ۱۹۹۹ تکمیل گشت.
در تمام طول مدت خدمت این جنگندهها، هرساله سیستمهای تسلیحاتی، سنسورهای مربوطه و غیره ارتقاء مییابند. آخرین سری از جنگندههای F/A-۱۸C/D که ارتقاء یافتند به سیستمهای چون عملیات در شب، سیستم افزایش دقت در هدفگیری، تکنولوژی کاهش دیده شدن توسط رادار دشمن و غیره مجهز شدند. ای در حالی است که هیچکدام از این سیستمها تا سال ۱۹۹۱ بر روی مدلهای A و B وجود نداشتند و سطح سیستمهای آویونیک، الکتریک و مقدورات پروازی برای ارتقاء محدودیت داشتند.
علاوه بر اینها، نقص دیگری نیز در طراحی این جنگنده وجود داشت و آن این بود که هنگامی که در مدلهای C و D ، جنگندهء خالی با مهمات و سوخت کامل بارگذاری می شد، به هنگام انجام ماموریتایش، دچار کمبود سوخت شده و نمیتوانست به همهء اهداف تعیین شدهاش حمله کند و از این رو گاهن با مهمات مصرف نشده و حداقل سوخت به ناو هواپیمابر باز میگشت. در واقع برد پروازی کافی برای ماموریتهای تعیین شدهاش نداشت.
● آشنایی با سوپر هورنت: F/A-۱۸E/F Super Hornet
▪ تفاوت سوپرهورنت با مدل معمولی
جنگندهء چندماموریتهء F/A-۱۸E/F موسوم به «سوپرهورنت» در واقع مدلی ارتقاء یافته از جنگندههای مدل C و D می باشد که پیشتر قابلیت عملیات در شب به آنها افزوده شده بود. سوپرهورنت فرماندهی گروه عملیات رزمی هواپیماهای ناونشین را فراهم خواهد آورد زیرا دارای برد پروازی بیشتر و قابلیت حمل مهماتی است که توسط جنگنده های بازنشستهء A-۶ حمل میشود.
مدلهای E و F (نسبت به مدلهای قبلی) دارای ۴.۲ فوت درازای بیشتر، ۲۵% مساحت بال بیشتر و قابلیت حمل ۳۳% بیشتر سوخت در مخازن داخلی هستند که این سوخت اضافه تا ۴۱% برد عملیاتی و تا ۵۰% استقامت پروازی آنها را افزایش میدهد.
● کابین بسیار پیشرفتهء سوپرهورنت
در سوپرهورنت همچنین دو جایگاه حمل مهمات باهم ادغام شدهاند. این به معنی افزایش میزان بارگذاری مهمات به دلیل مخلوط کردن محل بارگذاری انواع جنگ افزارهای هوا به هوا یا هوا به زمین میباشد.
سوپرهورنت همچنین میتواند انواع مختلفی از تسلیحات به اصطلاح هوشمند را حمل کند. از جملهء این مهمات میتوان به جدیدترین بمبهای هدایت شونده به وسیلهء ماهواره نظیر JDAM و JSOW اشاره کرد.
سوپر هورنت می تواند ۱۷.۷۵۰ پاوند (۸۰۳۲ کیلوگرم) مهمات را در ۱۱ مقر خارجی حمل تسلیحات بارگذاری نماید. این جنگنده دارای راداری مخصوص کار در همه نوع شرائط آب و هوایی است که دارای توانایی رهگیری اهداف هوایی و سیستمی جهت افزایش دقت در پرتاب بمبهای عادی یا هدایت شونده است.
دو محل بارگذاری در نوک بالها، چهار مقر در زیر بالها برای حمل سوخت یا مهمات هوا به زمین و دو مقر در زیر بدنه و نزدیک دماغهء هواپیما جهت نصب موشکهای هوا به هوای اسپارو یا غلافهای شناسایی و یک محل در مرکز بدنه برای حمل مخازن سوخت یا تسلیحات هوا به زمین است. ضمن اینکه یک مسلسل ۲۰ میلی متری از نوع M۶۱ A۱ Vulcan در نوک هواپیما تعبیه شده است.
میزان حمل بارگذاری در سوپرهورنت به میزان ۹۰۰۰ پاوند افزایش یافته است و قدرت موتور آن نیز از کشش ۳۶۰۰۰ پاوند به ۴۴۰۰۰ پاوند افزایش یافته است. در این جنگنده از دو موتور پرقدرت توربوفن ساخت جنرال الکتریک به نام F۴۱۴ استفاده شده است.
اگرچه در مدلهای جدیدتر ساخته شدهء C و D به میزان کمی از تکنولوژی مدرن استفاده شده است، ولی در مدلهای E و F از ابتدا و به طور گسترده از تکنولوژیهای نوین استفاده شده و توان دفاعی آن نیز افزایش قابل توجهی یافته است.
سیستم پیشرفتهء جستجوگر مادون قرمز ساخت هیوز (ATFLIR)، سیستم اصلی هدفیابی جنگندههای E و F به شمار میرود. این سیستم همچنین قرار است در مدلهای قبلی F/A-۱۸ نیز نصب شود. غلاف ساخت هیوز، دارای جهتیاب و هدفیاب مادون قرمز بسیار دقیق اهداف میباشد و از تکنولوژی نسل سوم این نوع غلافها در آن استفاده شده است (MWIR) که در میان هواپیماهای موجود، تکنولوژی بسیار برجستهای به شمار میرود.
ـ ATFLIR مخفف The Hughes Advanced Targeting Forward-Looking Infra-Red
ـ MWIR مخفف mid-wave infrared
اکنون پروژهء ارتقاء مدلهای یک نفرهء C و دو نفرهء D آغاز شده است. اگرچه تا حد زیادی ظاهر مدلهای C و D به هم شبیه است، ولی خروجی طرح ارتقاء، شامل دو گونهء مختلف از F-۱۸ خواهد بود که عمدهء تمرکز برنامهء ارتقاء، بر روی قابلیت عملیات در شب خواهد بود.
زمانی، F-۱۸B تنها جنگندهای آموزشی بود ولی در جنگندهء F-۱۸D، کابین عقب، مملو از نمایشگرهای رنگی چندمنظوره و کلیدهای رهاسازی سلاح و کنترل آنها میباشد که این امر به F-۱۸، قابلیت فرماندهی، پیشتازی عملیات و هدایت سایر جنگندهها را جهت هدفیابی و نابودسازی اهداف، میدهد.
تولید مدلهای C و D در اواخر دههء ۱۹۹۰ پایان یافت و به جای آنها F/A-۱۸E و F/A-۱۸F (سوپرهورنت) در خط تولید قرار گرفته است. مدلهای کنونی A و B قرار است تا پایان سال ۲۰۱۵ و مدلهای C و D تا پایان سال ۲۰۲۰ در خدمت باقی خواهند ماند. F-۱۸ امروزه، انبوهی از مشتریان خارجی را برای خرید در پیش رو میبیند.
● تاریخچه اولین پرواز
▪ F-۱۸A به تاریخ ۱۸ نوامبر ۱۹۷۸
▪ F-۱۸C به تاریخ ۳ سپتامبر ۱۹۸۶
▪ F-۱۸D به تاریخ ۶ می ۱۹۸۸
● ورود به خدمت
▪ F-۱۸A به تاریخ ۷ ژانویه ۱۹۸۳
▪ F-۱۸D به تاریخ نوامبر ۱۹۸۹
● خدمه
▪ F/A-۱۸ A/C = یک نفر
▪ F-۱۸D = دو نفر، یک خلبان و یک افسر تسلیحات
● قیمت
▪ ۳۵ میلیون دلار (سال ۲۰۰۳) برای مدل F/A-۱۸E
● ابعاد
▪ طول: ۵۶ فوت = ۱۷.۰۷ متر
▪ فاصلهء دو سر بالها: ۳۷.۵۰ فوت = ۱۱.۴۳ متر
▪ ارتفاع: ۱۵.۲۵ فوت = ۴.۶۶ متر
▪ سطح بالها: ۴۰۰ فوت مربع = ۳۷.۱۶ متر مربع
● اوزان
▪ وزن خالی: ۲۳.۰۵۰ پاوند = ۱۰.۴۵۵ کیلوگرم
▪ وزن عادی برای برخاستن:
ـ ۳۶.۷۱۰ پاوند = ۱۶.۶۵۰ کیلوگرم (جهت ماموریت نبرد هوایی)
ـ ۴۹.۲۲۵ پاوند = ۲۲.۳۳۰ کیلوگرم (جهت عملیات تهاجمی زمینی)
ـ حداکثر وزن قابل برخاستن: ۵۶۰۰۰ پاوند = ۲۵.۴۰۰ کیلوگرم
● حجم مخازن سوخت
▪ مخزن داخلی: ۱۰.۸۶۰ پاوند = ۴.۹۲۵ کیلوگرم
▪ مخزن خارجی: ۶.۷۳۰ پاوند = ۳.۰۵۵ کیلوگرم
▪ حداکثر وزن قابل بارگذاری: ۱۵.۵۰۰ پاوند = ۷۰۳۰ کیلوگرم
● پیشرانه
▪ دو موتور توربوفن ساخت جنرال الکتریک از نوع F۴۰۴-۴۰۰ با قابلیت پسسوز
▪ کشش هر موتور: ۳۲۰۰۰ پاوند = ۱۴۲.۴۰۰ نیوتن با استفاده از پسسوز
● عملکرد
▪ حداکثر سرعت: ۱۱۹۰ مایل بر ساعت = ۱۹۱۵ کیلومتر بر ساعت در ارتفاع ۴۰۰۰۰ فوتی (۱۲۱۹۰ متری) = ۱.۸ ماخ
▪ نرخ اوجگیری: ۴۵۰۰۰ فوت در دقیقه = ۱۳۷۱۵ متر بر دقیقه
▪ سقف پرواز خدمتی: ۵۰۰۰۰ فوت = ۱۵۲۴۰ متر
● برد پروازی
▪ در حالت شکاری (fighter mission) = ۸۰۰ ناتیکال مایل = ۱۴۸۰ کیلومتر (رفت و برگشت)
▪ در حالت تهاجمی (attack mission) = ۱۱۵۰ ناتیکال مایل = ۲۱۳۰ کیلومتر (رفت و برگشت)
▪ برد عبوری: ۱۸۰۰ ناتیکال مایل = ۳۳۳۵ کیلومتر (با سه مخزن سوخت خارجی)
ـ حد تحمل شتاب ثقل: نامعلوم (بنا بر گزارشی حدود ۷.۵ برابر g)
● تسلیحات
▪ مسلسل ۲۰ میلی متری M۶۱A۱ Vulcan با ۵۷۰ تیر فشنگ
▪ ۷ جایگاه حمل بار در زیر بدنه و بالها و دو جایگاه در نوک بالها
● تسلیحات هوا به هوا
▪ موشک میان برد AIM-۷ (اسپارو)
▪ موشک کوتاه برد حرارت یاب AIM-۹ (سایدوایندر)
▪ موشک میان برد AIM-۱۲۰ (آمرام)
▪ موشک کوتاه برد AIM-۱۳۲ (آسرام)
● تسلیحات هوا به سطح
▪ AGM-۴۵ Shrike (شرایک)
▪ AGM-۶۲ Walleye (والآی)
▪ AGM-۶۵ Maverick (ماوریک)
▪ AGM-۸۴ Harpoon (ضدکشتی)
▪ AGM-۸۴ SLAM
▪ AGM-۸۴ SLAM-ER
▪ AGM-۸۸ HARM (ضد رادار)
▪ AGM-۱۲۳ Skipper
▪ AGM-۱۵۴ JSOW
● بمب
▪ GBU-۱۰/۱۲/۲۴ Paveway (هدایت لیزری)
▪ GBU-۱۵ EO-guided (هدایت الکترواپتیکالی)
▪ GBU-۲۹/۳۰/۳۱/۳۲/۳۵ JDAM (هدایت شونده توسط ماهواره)
▪ بمبهای هستهای B-۵۷ و B-۶۱ (استحکامشکن)
▪ Mk ۸۲/۸۳/۸۴ GP
▪ Mk ۲۰ Rockeye
▪ BLU-۱۰۷ Durandal
▪ CBU-۵۹ (بمب خوشهای)
● سایر موارد
▪ غلافهای اغتشاشگر الکترونیکی (ECM pod)
▪ غلافهای راکت انداز
● انواع تولید شده
▪ YF-۱۷ Cobra
جنگندهء تولید شده در طرح مناقصهء ساخت «جنگندهء سبک» برای نیروی هوایی ایالات متحده؛ اگرچه هیچگاه انتخاب نشد ولی نیروی دریایی از طرح آن برای تولید F/A-۱۸ Hornet استفاده کرد.
▪ F/A-۱۸A
اولین مدل تولید شده به تعداد ۳۷۱ فروند.
▪ AF-۱۸A
نوع یک نفرهای که توسط نیروی هوایی کانادا خریداری شد. این مدل بر اساس F-۱۸A ساخته شد ولی اکنون همگی به سطح مدل F-۱۸C ارتقاء یافتهاند و قرار است تا سال ۲۰۱۱ در خدمت باقی بمانند. تعداد تولید شده: ۵۷ فروند
▪ ATF-۱۸A
نوع دو نفرهء آموزشی جهت نیروی هوایی استرالیا که بسیار شبیه به مدل F-۱۸B میباشد. تعداد تولید شده: ۱۸ فروند
▪ CF-۱۸A / CF-۱۸۸A
نوع یک نفرهای که توسط نیروی هوایی کانادا خریداری شد و بر اساس F-۱۸A ساخته شده است با این تفاوت که دارای سیستم شناسایی اهداف در شب میباشد که در مدل A وجود ندارد. همچنین دارای سیستم ILS (سیستم فرود ایمن) و توانایی حمل غلافهای راکتانداز LAU-۵۰۰۳ میباشد. کانادا قصد دارد این جنگندهها را تا سال ۲۰۱۷ عملیاتی نگه دارد. تعداد تولید شده: ۹۸ فروند
▪ EF-۱۸A / C-۱۵
نوع یک نفرهای که توسط نیروی هوایی اسپانیا خریداری شد و بر اساس F-۱۸A ساخته شده است، اما همگی تا سطح استاندارد نزدیک به مدل F-۱۸C ارتقاء یافتهاند. تعداد تولید شده: ۶۰ فروند
▪ RF-۱۸A
نوع شناسایی که به تعداد بسیار اندک ساخته شده است و برای امور تحقیقاتی در اختیار نیروی دریایی و سازمان ناسا قرار دارد.
▪ F/A-۱۸B / TF/A-۱۸A
نوع دو سرنشینهء آموزشی، تولید شده به تعداد ۴۰ فروند
▪ CF-۱۸B / CF-۱۸۸B
نوع دو سرنشینهء آموزشی برای کانادا، تولید شده به تعداد ۴۰ فروند
▪ EF-۱۸B / CE-۱۵
نوع دو سرنشینهء آموزشی برای اسپانیا، تولید شده به تعداد ۱۲ فروند
▪ F/A-۱۸C
نوع ارتقاء یافتهء مدل تک سرنشینه که قابلیت پرتاب موشک هوا به هوای AIM-۱۲۰ (آمرام) و موشک هوا به زمین AGM-۶۵ (ماوریک) به آن افزوده شده است. همچنین سیستمهای الکترونیک آن ارتقاء یافته، نوع جدیدی از صندلی پرتاب شونده بر رویش نصب شده و باریکههای کوچکی به لبههای حملهء بالها جهت کاهش اثرات نوسانات پروازی و افزایش میزان زاویهء حمله، بدان افزوده شده است. تعداد تولید شده: ۳۵۵فروند
▪ KF-۱۸C
نوع تک سرنشینهای که به کویت فروخته شده و براساس F-۱۸C ساخته شده است. تعداد تولید شده: ۳۲ فروند
▪ KAF-۱۸D
نوع دوسرنشینهء آموزشی مخصوص کویت. تولید شده به تعداد ۸ فروند
▪ F/A-۱۸D
نوع دو سرنشینه مخصوص عملیات در شب، جهت سپاه تفنگداران نیروی دریایی ایالات متحده، شامل سیستمهای الکترونیکی ارتقاء یافتهء مشابه مدل C.
▪ F/A-۱۸E/F
مهمترین مدل ارتقاء یافته از جنگندهء F-۱۸ موسوم به «[b]سوپر هورنت[/b]» با بدنهای کشیدهتر و بالهای بزرگتر.
▪ Hornet ۲۰۰۰
مدل جدیدی که توسط شرکت مکدانلداگلاس پیشنهاد داده شده است با بال و دم بزرگتر، بدنهء کشیدهتر، موتورهای جدیدتر، کابین دیجیتالی بسیار پیشرفتهتر، که احتمالن جایگزین مدلهای E و F خواهد شد.
● سابقهء عملیاتهای انجام شده
▪ لیبی – عملیات ال دورادو کانیون – اجرا شده توسط نیروی دریایی ایالات متحده – به سال ۱۹۸۶ (Operation El Dorado Canyon)
▪ عراق – عملیات طوفان صحرا – اجرا شده توسط کانادا، نیروی دریایی و سپاه تفنگداران نیروی دریایی ایالات متحده به سال ۱۹۹۱ (Operation Desert Storm)
▪ عراق – سلسله عملیات مراقبت هوایی در منطقهء جنوبی پرواز ممنوع بین سالهای ۱۹۹۱ تا ۲۰۰۳ – اجرا شده توسط نیروی دریایی و سپاه تفنگداران نیروی دریایی ایالات متحده (Operation Southern Watch)
▪ بوسنی و هرزگوین – اجرا شده توسط اسپانیا، کانادا، نیروی دریایی و سپاه تفنگداران نیروی دریایی ایالات متحده به سال ۱۹۹۵ (Operation Deliberate Force)
▪ عراق – عملیات روباه صحرا – اجرا شده توسط نیروی دریایی ایالات متحده به سال ۱۹۹۸ (Operation Desert Fox)
▪ کوزوو – عملیات نیروهای متفقین – اجرا شده توسط اسپانیا، کانادا و نیروی دریایی ایالات متحده به سال ۱۹۹۹ (Operation Allied Force)
▪ افغانستان – عملیات آزادسازی افغانستان - اجرا شده توسط نیروی دریایی و سپاه تفنگداران نیروی دریایی ایالات متحده به سال ۲۰۰۱ تاکنون (Operation Enduring Freedom)
▪ عراق – عملیات آزادسازی عراق - اجرا شده توسط استرالیا، نیروی دریایی و سپاه تفنگداران نیروی دریایی ایالات متحده به سال ۲۰۰۳ تاکنون (Operation Iraqi Freedom)
● پایان کار گربهء افسانهای گرومن:
▪ جایگزینی سوپرهورنت به جای بهترین رهگیر جهان
با تفاصیلی که در مورد قابلیتهای عالی F/A-۱۸E/F گفته شد، این جنگنده ثابت کرده است که میتواند به طور گسترده در نیروی دریایی ایالات متحده به خدمت گرفته شود. از این رو قرار است با ورود به خدمت ۵۴۸ فروند سوپرهورنت، جنگندههای F/A-۱۸A و F-۱۴D حداکثر تا پایان سال ۲۰۱۰ همگی از ردهء خدمت خارج میشوند. قرار است در هر ناو هواپیمابر، ۱۲ فروند F/A-۱۸E و ۱۴ فروند F/A-۱۸F به کار گرفته شوند. چهار یا پنج فروند از این جنگندهها، به عنوان سوخترسان عمل خواهند کرد.
علاوه بر اینها، مدل دوسرنشینهء EA-۱۸G Growler (گراولر) به عنوان هواپیمای جنگ الکترونیک، جایگزین هواپیماهای قدیمی EA-۶B Prowler خواهند شد. در هر ناو هواپیمابر یک دستهء ۶ فروندی از EA-۱۸ ها به خدمت گرفته خواهند شد.
هرچند نیروی دریایی تمایل دارد دستهای ۱۰۰۰ فروندی از سوپرهورنتها را تا سال ۲۰۳۰ به خدمت گیرد، ولی برنامههای جدیدی چون جنگندهء F-۳۵ نیز در حال اجرا هستند و ممکن است زودتر از این زمان، عمر سوپرهورنتها تمام شود.
امروزه مشتریان بسیاری برای جنگندههای F/A-۱۸E/F پیدا شدهاند، از جمله سنگاپور و مالزی که تمایل زیادی برای به خدمتگیری نوع صادراتی سوپرهورنت اعلام کردهاند.
سوپرهورنت اگرچه جنگندهای فوقالعاده بر علیه اهداف زمینی و دریایی است ولی نسبت به F-۱۴D توانایی بسیار اندکی در رهگیری دوربرد هواپیماها و موشکهای کروز دشمن دارد و این بزرگترین نقطهء ضعفی است که با از رده خارج کردن تامکتها، ناوهای هواپیمابر را مورد تهدید موشکهای کروز و دوربرد بمبافکنهای دورپرواز دشمن نظیر Tu-۹۵ و Tu-۱۶۰ قرار خواهد داد.
منبع : کلوب
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
خرید بلیط هواپیما
ایران روز معلم آمریکا معلمان رهبر انقلاب دولت مجلس شورای اسلامی مجلس دولت سیزدهم خلیج فارس حجاب شهید مطهری
زلزله تهران هواشناسی شهرداری تهران سیل پلیس قوه قضاییه آموزش و پرورش بارش باران سلامت سازمان هواشناسی دستگیری
خودرو بانک مرکزی ارز قیمت دلار قیمت خودرو ایران خودرو قیمت طلا دلار سایپا بازار خودرو کارگران تورم
مسعود اسکویی فضای مجازی تلویزیون سریال سینمای ایران سینما دفاع مقدس موسیقی فیلم
دانشگاه علوم پزشکی مکزیک
غزه رژیم صهیونیستی فلسطین اسرائیل جنگ غزه چین روسیه نوار غزه حماس عربستان ترکیه یمن
پرسپولیس استقلال فوتبال سپاهان تراکتور باشگاه استقلال لیگ برتر ایران رئال مادرید بایرن مونیخ لیگ قهرمانان اروپا لیگ برتر باشگاه پرسپولیس
اینستاگرام همراه اول دبی اپل ناسا وزیر ارتباطات تبلیغات گوگل پهپاد
کبد چرب بیماری قلبی کاهش وزن دیابت داروخانه ویتامین طول عمر بارداری