آرامگاه باباافضل کاشانی ، کاشان

آرامگاه افضل‌الدین محمد بن حسن كاشانی، فیلسوف و شاعر معروف - متوفای 707 هـ.ق - در قریه مرق، در 30 كیلومتری جنوب غربی كاشان واقع شده است.
ساختمان این بقعه مشتمل بر حرم چهار ضلعی، ایوان با ستون‌های چوبی و گنبد كاشی‌كاری شده هرمی شكل دوازده ضلعی است. اصل بنا را متعلق به دوره مغول می‌دانند؛ ولی در دوران‌های بعد، الحاقاتی بدان افزوده شده است.
بقعه دارای گردنی بلند و یال‌های دوازده‌گانه‌ای است كه با پوشش كاشی زینت داده شده است. داخل بقعه تزئینات نقاشی دارد كه جلوه خود را در زیر اندود گچ، از دست داده است. در داخل بقعه، محراب گچ‌بری زیبایی وجود دارد كه سطح داخل طاق‌نما‌گونه ‌آن با نگاره‌های گیاهی تزئین یافته و حاشیه پهن دور آن را كتیبه قرآنی (اسراء، آیه 78) زینت بخشیده است. كتیبه‌ای در چهار بیت به تاریخ 1101 هـ.ق و كتیبه‌ای در دو بیت به خط نستعلیق به تاریخ 1269 هـ.ق در بقعه وجود دارد. صندوق چوبی روی مرقد دارای دو گونه تزئین در مایه ‌گل و بوته و نقش‌های هندسی گره مركب از نوع طرح‌های ستاره‌ پنج‌پر و شش ضلعی‌هاست. كتیبه دور صندوق به خط نسخ حاوی سوره نور و آیات دیگری از قرآن مجید است. بر روی صندوق نیز صلوات دوازده امام و تاریخ «شهر فی ذی‌‌الحجه‌الحرام سنه اثنی عشر و تسمائته هجریه [913 ق.] حوره العبد محمود بن حبیب‌ اللّه» ثبت شده است. در كنار قبر بابا‌افضل، قبر دیگری با پوششی از كاشی‌های خشتی فیروزه‌ای قرار دارد كه به قبر «پادشاه زنگ» معروف است. بعضی از محققان معتقدند كه او یكی از سلاطین زنگبار است كه در سفر به ایران، مجذوب باباافضل شده و به خدمت وی درآمده است.
این اثر به شماره‌ 373، در فهرست آثار تاریخی ایران به ثبت رسیده است.