موسیقی بلوز

از جمله مهمترین منابعی كه موسیقی Jazz از آن استفاده میكند سبك موسیقیBlues است.
این سبك، از موسیقی عامیانه سیاهان آمریكایی مانند آوزاهایی كه در هنگام كشت و كار میخوانند، یا آوازهای مذهبی و بخصوص ترانه هایی كه در دوران برده داری برده ها میخواندند بوجود آمده است.
به روایتی از سال ۱۹۸۰ سیاهان آمریكایی این نوع ترانه ها را شروع به خواندن كردند. اما به تدریج تاثیر این سبك موسیقی بر سایر سبكها مانند Soul، Rock، Country و حتی Jazz بطور آشكاری مشاهده شد.
Blues های آوازی معمولا" مفاهیم مشخص و محدودی دارند، اغلب آنها ترانه هایی با مایه های غم انگیز راجع به بی وفایی در عشق یا خیانت و ... بوده و دارای ملودی های ساده و كوچك میباشند.
هر قسمت از ترانه های Blues معمولا" در حالت استاندارد از ۱۲ میزان تشكیل شده و خواننده تمام شعر را معمولا" با تفاوت كمی روی ملودی همان ۱۲ میزان میخواند، بعد ساز سولو همان ملودی را با كمی تغییر و بداه نوازی اجرا می کند.
Blues استاندارد معمولا" در یك گام بزرگ با استفاده از سه آكورد I و IV و V ساخته میشود كه البته برای رنگ آمیزی آكوردها اغلب آنها حداقل هفت می شوند. ناگفته نماند که بلوز در گام های کوچک هم اجرا می شود.
نكته دیگر آنکه اغلب موسیقدانان بزرگ و صاحب سبك هر یك برای خود progression های خاصی را در بلوز استفاده میكنند.
مثلا" چارلی پاركر نوازنده توانای سازهای بادی از این ترتیب هارمونی ها برای Blues استفاده میكند:
Imaj۷ VIIm۷-۵ III۷-۹ VIm۷ II۷ Vm۷ I۷ IVmaj۷ IVm۷ bVII۷
مسئله جالبی كه تقریبآ در تمام قطعات Blues دوازده میزانی می توان پیدا كرد آن است که این دوازده میزان به سه گروه چهارتایی تقسیم می شوند كه در هر چهار میزان دو میزان خواننده میخواند و بعد دومیزان ساز همراهی میكند.
نكته مهم دیگر در یك قطعه Blues نت آبی یا محزون است كه در ملودی ویژگی خاصی را القا می کند. كافی است شما در یك گام بزرگ نتهای سوم یا پنجم را كمی بم كنید (حد اكثر نیم پرده برای سازهای شستی دار) در اینصورت حس بلوز بوجود میاد.
اغلب قطعات Blues ریتمهای معتدل یا آرامی دارند و بندرت سریع اجرا میشوند.

منبع : گفتگوی هارمونیک