پنجشنبه, ۱۳ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 2 May, 2024
مجله ویستا


آنها برای جلوگیری از تخریب محیط زیست می‌جنگند


آنها برای جلوگیری از تخریب محیط زیست می‌جنگند
امروزه تخریب محیط زیست تبدیل به مسئله‌ای جهانی شده است. انسان که در فرایند توسعه، چیرگی بر طبیعت و بهره‌برداری از آن را در دستور کار خود قرار داده بود، اکنون دریافته است که توسعه واقعی و پایدار تنها در گرو حفظ محیط زیست و جلوگیری از تخریب آن است. از این رو دفاع از طبیعت وظیفه‌ای عام و همگانی به شمار می‌رود. متن حاضر نمونه‌ای است از تلا‌ش خستگی‌ناپذیر برای حفظ محیط زیست.
حامی و متخصص محیط زیست و مبارز سیاسی، مارینا سیلوا (۱) از سال ۲۰۰۳ به عنوان وزیر محیط زیست وارد کابینه لوییزایناچیولولا‌دوسیلوا انتخاب شده است. وی قبل از ورود به کابینه، با تعدادی از همکارانش که بیشتر نگران نرخ رشد اقتصادی بودند تا حفاظت از طبیعت، به نزاع برخاسته بود.اندام لا‌غر و ضعیف و صدایش که مثل دختر بچه‌ها است، باعث می‌شود که در دفتر وزارت محیط زیست برزیل با آن عظمت، مضطرب و دستپاچه به نظر برسد، اما زمان که می‌گذرد می‌فهمی که نباید گول جثه نحیف او را بخوری؛ از سوی دیگر او آن قدر در کار خود مسلط است که احترام دیگران را برمی‌انگیزد. حمایت از طبیعت با زندگی اوعجین است. سایت رسمی که پرده از زندگی خصوصی او برمی‌دارد، خاطر نشان می‌کند: <زندگی ماریناسیلوا جنگی طولا‌نی است که بیشتر به قصه پریان شباهت دارد.> این سایت، داستان زندگی دختربچه‌ای را نقل می‌کند که در مزرعه کائوچو متولد شده، خواندن و نوشتن را در نوجوانی یاد گرفته وهمرزم چیکومندز بوده است؛ کسی که حامی محیط زیست بوده و در این راه جان خود را از دست داده است.
سوابق تحسین‌برانگیز وی باعث شد که با رسیدن لوییزاینا چیولولا‌دوسیلوا به ریاست جمهوری، در ژانویه سال ۲۰۰۳، وارد هیئت دولت شود؛ سال ۲۰۰۷ زمان حضور مجدد او در عرصه فعالیت سیاسی است. ‌
این زن ۴۸ ساله ـ که همان گردن‌بند چوبی همیشگی را به گردن دارد ـ اذعان می‌کند: <اصول، رویاها و اهداف من همان‌هایی هستند که بودند، بااین تفاوت که امروز وظیفه من یافتن راهی برای ماندگار کردن آنهاست.> یک وظیفه دشوار که با کمی خوش‌شانسی می‌توان از پس آن برآمد. وی که از جنس قدرتی سبز به نام برزیل است، بیشتر از چهار سال است که با عده‌ای از همکاران خود در دولت به نزاع برخاسته؛ کسانی که بیشتر نگران نرخ رشد اقتصادی هستند تا طبیعت. ارزیابی دنیس‌ها‌مو دبیر کل سازمان ‌WWF برزیل این است که: <این ماریناسیلو است که به دولت وجهه و اعتبار می‌بخشد در حالیکه دولت با او بد تا می‌کند و یکی از ناچیز‌ترین بودجه‌های مصوب را در اختیار او می‌گذارد، مبلغی که ماریناسیلوا باید با آن معجزه کند و دم برنیاورد.
او که همواره خویشتن‌داری خود را در برابر موضوع فرآوری ـ که خواهان تعلیق و انجام آزمایشات درمورد آن بود ـ نشان داده است، تنها چند روز پس از رسیدن به وزارت، شاهد عرضه سویای فرآوری شده به بازار و سپس کشت آن است که با اقدام موقتی ریاست جمهوری مشمول تبصره ۳ـ۴۹ شده و اعتبار قانونی یافته است. کشاورزی بازرگانی با چانه‌زنی‌های خود توانست پیروز شود.اکنون تحلیل گران سیاسی برازیلیا در حال بررسی اختلا‌ف دیلماروسف، رئیس هیئت دولت و نخست‌وزیر با زنی قدرتمند که مورد اعتماد لولا‌ هم هست، می‌باشند‌
اختلا‌ف آنها بر سر مجوز از پیش صادر شده احداث دو نیروگاه برق آبی در روخانه مادیرا در مرکز آمازون می‌باشد. مطالعات و بررسی‌های مستمر کارشناسان جانوران و گیاهان بومی، حتی پرزیدنت لولا‌ را هم از کوره به دربرده، به طوریکه در آستانه ملا‌قات بندیکت شانزدهم این موضوع را به ریشخند گرفته و فریاد زده که این موضوع را به پاپ خواهد گفت؛ ضمن آنکه تهدید کرده به مسئله هسته‌ای ـ که تابوی دیگری برای ماریناسیلواست ـ هم متوسل خواهد شد. خانم وزیر که در زندگی با مشکلا‌ت بزرگی دست و پنجه نرم کرده و از بیماری‌های سختی جان سالم به در برده، هیچ وقت ناراحتی خود را بروز نداده است. وقتی از او می‌پرسند که آیا ماندگاریش در پست وزارت ـ علیرغم تهدیدهای رئیس‌جمهور ـ نشانه شجاعت اوست، لبخندی بر لب‌هایش نقش می‌بندد و از رئیس‌جمهور خود پشتیبانی می‌کند:<بدون حمایت او، ما نمی‌توانستیم هیچ کاری از پیش ببریم، حال آنکه امروزبا مساعدت‌های او بیست میلیون هکتار جنگل حفاظت شده در آمازون داریم و جاده ۱۶۳‌BR که راه ارتباطی کویاباوسانتارم است نیز برابر قوانین زیست محیطی، بازگشایی شده است.>
سابقه فعالیتهای او در عرصه محیط زیست و سیاست همیشه به نفع او بوده، به طوری که سازمان ملل متحد در آوریل سال ۲۰۰۷ ازخدمات او قدردانی کرده است. این فرزند جنگل با استقامت و سرسختی بسیار، چند جور زندگی را در کنار هم تجربه کرده است: کودک بی‌سواد و فقیری که به مبارزی باهوش و متعهد بدل می‌شود، اوهم مادر خانواده است و هم فعال سیاسی، و علا‌وه بر همه اینها یک وزیرهم هست؛ دغدغه‌هایی که او را از روستایش در آمازون به پایتخت خوش آتیه برزیل می‌کشانند.
او در ایالت اکر که در مرز برزیل و پرو قرار دارد، دیده به جهان گشود؛ در خانواد‌ه‌ای با یازده بچه و والدینی فقیر که کارشان برداشت کائوچو بود. کودکی او به ماهیگیری، شکار و کار در مزرعه می‌گذشت، او در جنگل گرم و مرطوبی زندگی می‌کرد که مدرسه نداشت. در شانزده سالگی بیماری هپاتیت علیرغم رنج‌آور بودنش او را از آن یکنواختی فرساینده نجات داد، چرا که او باید در شهر مداوا می‌شد و از آنجا که خانه آنها تا شهر ۷۰ کیلومتر فاصله داشت و با کشتی چند ساعت راه بود، دیگر ریوبرانکو را ترک نکرد. او که دلش می‌خواست باسواد شود، شب‌ها درس می‌خواند و روزها در خانه مردم کار می‌کرد.
نوجوانی که آرزو داشت خواهر روحانی شود ـ چرا که کالج‌های کاتولیک در آن زمان از بهترین‌ها بودند ـ عقب‌ماندگی خود را جبران کرد و وارد دانشگاه شد. هنگامی که در رشته تاریخ از دانشگاه فارغ التحصیل شد، حکومت دیکتاتوری بر سر کار بود؛ وی با شناختی که از مارکسیسم داشت، وارد حزب انقلا‌بی کمونیست شد که به صورت زیرزمینی فعالیت می‌کرد. در همین زمان بود که او به جبهه برداشت‌کنندگان کائوچو به ریاست چیکومندز، پیوست؛ کسی که زمین‌داران بزرگ را برای نجات آمازون و مزرعه چاپوری به مبارزه فرا می‌خواند. ماریناسیلوا می‌گوید: <نوزده سال است که برای راه‌اندازی نخستین ذخیره مولد برزیل، سخت می‌جنگیم، این جنگ به قیمت زندگی چیکو تمام شد، در عوض چاپوری امروز ۲۰ میلیون هکتار گسترش یافته است. او در ادامه به عملیات دستگیری ۵۰۰نفر ـ که کارکنان وزارت او هم جزء آن‌ها بوده‌اند ـ توسط پلیس فدرال و انهدام باند سارقان چوب آمازون اشاره می‌کند.
وی جوانترین سناتور زن جبهه کارگر لولا‌ست. او در کنگره به حمایت از حقوق جمعیت ۲۸۰ نفری هندی‌ها، فعالیت اجتماعی زنان و توسعه پایدار می‌پردازد، این درحالیست که او قبل از اینکه پایش به وزارت‌خانه باز شود، اطمینان داشت جنگ دراین راه همچنان ادامه خواهد داشت. ماریناسیلوا ابراز می‌کند جامعه، محدودیت‌هایی را که طبیعت به او اعمال می کند، نادیده گرفته و ورای آنها زندگی می‌کند، اما می‌دانیم که این کار دیگر امکان‌پذیر نیست. این وظیفه ماست که یاد بگیریم چطور خودمان به رنگ طبیعت درآییم، نه اینکه طبیعت را به رنگ خود درآوریم.> که او همواره در صحبت‌هایش به لطف و عنایت خداوند استناد می‌کند، این مبارزه را رسالت خویش می‌داند.
آنی‌گاسنیر
خبرنگار اعزامی به برازیلیا (برزیل)
مترجم : منصوره حقیقی
منبع: لوموند
۱ـ ماریناسیلوا وزیر محیط زیستبرزیل است در دوران او ۲۰ میلیون هکتار از جنگل‌های آمازون به مناطق حفاظت شده تبدیل شده‌اند. اما او باید از درخواست خود برای تعلیق کشت سویای فرآوری شده صرفنظر کند.
منبع : روزنامه سیاست روز