شیوع زبان جغرافیایی، زبان شیاردار و چسبندگی پارسیل زبان در دانش آموزان مقاطع سه گانه شهر رشت در سال ۱۳۸۲

● زمینه و هدف:
انواع اختلالات رشدی تکاملی به صورت زبان جغرافیایی، شیاردار و چسبندگی پارسیل زبان در دهان مشاهده می شود و فراوانی آنها در جوامع مختل متفاوت می باشد. هدف از این مطالعه تعیین فراوانی زبان جغرافیایی، زبان شیاردار و چسندگی پارسیل زبان، در دانش آموزان مقاطع سه گانه شهر رشت و تعیین ارتباط این اختلالات با روند افزایش سن و جنس می باشد.
● روش بررسی:
این مطالعه به صورت توصیفی مقطعی در سال ۱۳۸۲ با روش خوشه ای تصادفی چند مرحله ای در مدارس سه گانه شهر رشت انجام شد. تعداد ۱۵۶۱ دانش آموز معادل ۷۸۲ دختر و ۷۷۹ پسر تحت معاینه قرار گرفتند. انتخاب مدارس به صورت تصادفی بود و تعداد صد و سی نفر در هر پایه (خوشه) معاینه شدند. معاینه دانش آموزان در فضای باز پس از کنار زدن لبها و گونه توسط آبسلانگ صورت گرفت. اطلاعات دموگرافیک همراه با اطلاعات بدست آمده طی معاینه در پرسشنامه تهیه شده بدین منظور ثبت گردید. آنالیز آماری توسط آزمون X۲ و با استفاده از نرم افزار SPSS روایت ده انجام شد.
● یافته ها:
یافته ها نشان می دهد که میزان زبان جغرافیایی %۷.۶، زبان شیاردار %۴.۳ و چسبندگی پارسیل زبان %۷.۸ می باشد. روند سنی بر بروز زبان شیاردار دانش آموزان مورد مطالعه نقش داشته است (P=۰.۰۰۶). در همه موارد آنومالی ها در پسرها بیشتر بوده ولی رابطه معنی داری حاصل نشد.
● نتیجه گیری:
توجه به یافته های حاضر بیانگر شیوع بالای آنومالی های فوق در رشت بوده و بررسی علت این امر از نظر ژنتیکی یا محیطی نیاز به مطالعات بعدی دارد.

مریم ربیعی
زهرا محتشم امیری
سعید آمیغ
سیدفاروق قطبی راد
ثوره دخت احسنی تهرانی

منبع : پایگاه اطلاعات علمی