نوزاد را روی شکم بخوابانید

معمولاً پدر و مادران به‌طور سنتی نوزاد را به پشت یا به پهلو می‌خوابانند. ولی مدتی است که خواباندن بر روی شکم مورد پذیرش همگان واقع می‌شود، همانگونه که در بسیاری از کشورها این عمل رایج است. این نوع خواباندن منافع بسیاری دارد. از جمله زمانی که کودک شیر را بر می‌گرداند، یا در موقعی که زکام است و سرفه می‌کند، خطر خفه شدن او را تهدید نخواهد کرد. افزون بر اینکه اگر او را روی شکم بخوابانید خیلی زود تلاش می‌کند تا سر خود را بلند کند و روی آرنج تکیه دهد و آن‌چه در پیرامونش می‌گذرد ببیند. این زاویه وسیع دید تأثیر فراوانی در رشد و آگاهی روانی طفل دارد. از طرف دیگر متخصصان به نتیجه‌ای رسیده‌اند که روی شکم خواباندن نوزاد باعث می‌شود که ستون فقرات او تغییر شکل نیابد و آسیبی به آن نرسد. البته لابد توجه داشت که برای خواباندن کودک بر روی شکم لازم است که تشک او سفت و زیر سرش صاف باشد و همچنین برای این‌که بتواند آن‌چه را در اطرافش هست ببیند، ضروری است که دور تختخوابش نرده‌هائی حداکثر به فاصلهٔ ۹ سانتی‌متر داشته باشد. در چنین شرایطی علاوه بر این‌که کودک اطراف خود را کاملاً می‌بیند سرش نیز از داخل نرده‌ها عبور نمی‌کند و احتمال برخی از خطرات در بر نخواهد داشت. سر او را نیز گاهی راست و زمانی به سمت چپ قرار دهید.
اخیراً کارشناسان ارتوپدی هشدار می‌دهند که بر روی شکم خواباندن طفل گاهی ممکن است موجب انحرافات مختصری در پاها گردد. با این مطلب باید توجه داشت و اگر چنانچه کودک پاهایش را بیش از اندازه باز و نزدیک به هم قرار می‌دهد از خواباندن وی بر روی شکم خودداری کنید.
از دیدن این‌که فرزندتان خود به‌طرف کنار تخت کشیده و به آن تکیه دارد ناراحت نباشید. او را به وسط تخت کشیدن و یا بین او و تخت مانع قرار دادن بیفایده است زیرا طفل علاقه‌مند است همانطور که در شکم مادرش احاطه شده بود آنجا نیز با چیزی تماس داشته باشد.