شب اول قبر نامزدها !

۱) با نزدیک شدن به زمان انتخابات هشتمین دوره مجلس شورای اسلامی، بحث های انتخاباتی نیز به شکل جدی تر و پررنگ تری از زبان سخنگویان احزاب شنیده می شود و اخبار مربوط به انتخابات و نحوه آرایش نامزدهای هر جناح و گروهی به شکل وسیع تری در صفحات روزنامه ها و برنامه های رادیو و تلویزیونی خودنمایی می کند. رهبر معظم انقلاب دیروز در اجتماع عظیم مردم یزد حضور همه جانبه و گسترده مردم را در انتخابات مجلس هشتم دارای اهمیت بسیار دانستند و خاطرنشان کردند: «مسئله دیگری که حائز اهمیت فراوان است تلاش و دقت لازم برای شناخت نماینده اصلح است.» ایشان در بخش دیگری از سخنان رهگشای خود، خصوصیات نماینده اصلح را بدین گونه معرفی نمودند: «هنر مردم شهرهای مختلف کشور این است که از میان نامزدها، بهترین افراد را از لحاظ اخلاص، امانت، دینداری و آمادگی برای حضور در میدان های انقلاب انتخاب کنند و به کسانی رأی دهند که نسبت به نیازهای مردم دردشناس ترین و دردمندترین افراد باشند.» معظم له انتخاب بهترین نامزدهای انتخاباتی با رأی مردم را «زمینه ساز تشکیل مجلس مورد نیاز کشور» دانستند.
۲) مجلس، آن هم مجلس شورای اسلامی، میدان خدمت به مردم است. جایگاه تصویب قوانینی است که منافع ملی و تحقق آرمان های انقلابی را تضمین و مدافع حقوق مردم به ویژه توده های محروم جامعه باشد. کسانی که توفیق خدمت و افتخار نمایندگی مردم را پیدا و به سنگر مجلس راه پیدا می کنند، باید به غیر از مردم و کشور و انقلاب، وامدار و بدهکار هیچ دیارالبشری نباشند و سخت مراقب باشند که از این مسیر خواسته و ناخواسته منحرف نشوند و این تذکر امام (ره) را همواره در یاد داشته باشند: «شما وکیل مردمی هستید که همه اسلام را می خواهند و همه کشور خودشان را می خواهند و شما باید برای این ملت خدمت کنید، به آن چیزی که شما را وکیل کرده است، خدمت بکنید، اگر انحراف پیدا کنید برخلاف ملت، خیانت کرده اید به وکالتی که دارید».
۳) مجلس شورای اسلامی با آن جایگاه مهم و کارکردهای تاثیرگذارش، در تیررس تهدیدات دشمن و طمع بدخواهان ملک و ملت قرار دارد. این امری بدیهی است که هر کجا و هر نهاد و تشکیلات و هر فرد حقیقی و حقوقی که در تداوم استقلال این سرزمین انقلابی، تامین منافع و رفع نیازهای مردم و تحقق آرمان های انقلاب اسلامی نقش موثرتری داشته باشد، بیشتر در معرض تهدید و توطئه ها و نقشه های دشمنان قرار دارد. دشمنانی که برای اثبات تبلیغات سوء خود علیه نظام مردمی و ظلم ستیز ایران سعی می کنند به لطائف الحیل باب انتخابات را که نمادی غیرقابل انکار از حاکمیت مردمسالاری در ایران اسلامی است، مسدود نمایند، وقتی از این تلاش خود راه به جایی نمی برند و تاکنون هم «در پرتو اراده خداوند متعال این تلاش دشمنان به جایی نرسیده و مردم با حضور خود در انتخابات مختلف به مردمسالاری دینی جلوه هایی پرشکوه بخشیده اند» سعی می کنند نقش مجلس را به عنوان یک نهاد تاثیرگذار با کارکردهای بی بدیل، خنثی سازند و اجازه ندهند به وظایف خود تمام و کمال عمل نماید. از سوی دیگر صاحبان ثروت های نامشروع و سرمایه های بادآورده نیز برای حفظ منافع و افزودن بر آن، با نگاه خاص خود، حتی مجلس را و انتخابات آن را با چشم سرمایه گذاری می نگرند! آنان می دانند که تکاثر و افزونخواهی بدون نفوذ در حکومت یا پدید نمی آید یا باقی نمی ماند. از این رو سعی دارند در این عرصه که عرصه خدمتگزاری و امانتداری است به هر شکلی که شده نفوذ کنند و وارد شوند تا به وسیله مجلس بتوانند سود و منافع خود و باندهای خود را در وضع قوانین دخالت دهند و اصول و برنامه های اقتصادی و اجتماعی و اجرایی که می تواند به سود مردم و گروه های محروم عمل کند، خنثی و به جای آنها برنامه ها و قوانینی که کفه ترازو را به سود متکاثران و سودجویان عرصه اقتصادی و جریانات ناسالم سیاسی و فرهنگی سنگین می کنند تصویب و موانع را به ضرب چنین قوانینی از سر راه خود بردارند.
یکی از راه های رسیدن آنان به این هدف، به کار انداختن بخشی از سرمایه های مالی خویش است برای تقویت موضع گیری ها و تامین تبلیغات و مخارج جمعیت ها و احزاب و نامزدها و رسانه هایی که در این باره وسواس و تقوای لازم را ندارند و رسیدن به مناصب قدرت و در اینجا تصاحب صندلی های مجلس برایشان هدف اصلی است. در همین موضوع گاه دیده شده این گونه حامیان سودجو، در یک انتخابات از چند کاندیدا و حزب با نظرات و دیدگاه های مختلف حمایت می کنند، تا در هر صورت خود برنده اصلی باشند!
۴) تامین هزینه های انتخاباتی و مخارج تبلیغاتی در همه جای دنیا یکی از دغدغه های همیشگی احزاب و گروه هاست. در کشورهایی که حاکمیت با سرمایه داران و متکاثران است و در عین حال خیلی هم داعیه آزادی و دموکراسی و... را دارند، حمایت سرمایه داران از احزاب و نامزدها در انتخابات بر اثر تداوم و تکرار، امری بدیهی و پذیرفته شده تلقی می شود. در کشورهای این چنینی که آمریکا نمونه بارز آن است، مردم پذیرفته اند که مثلا فرد منتخب یا نمایندگان آنان وابسته به احزابی هستند که خود آن احزاب مولود و زائیده قدرت های اقتصادی و کارتل ها و تراست های تجاری هستند که برای پیشبرد اهداف و تامین منافع مالی خود ناچار از رخنه و نفوذ در نهادهای سیاسی و استیلا یافتن تام و تمام بر آنها هستند. در این گونه کشورها هرکس در انتخابات برنده شود به نفع بخشی از سرمایه داران و صاحبان کارتل ها و... عمل می کند. این واقعیتی است که آگاهان و دانشمندان علوم سیاسی در خود غرب به صراحت به آن اعتراف می کنند: «در جوامع غربی معاصر، پول هنوز قویترین سلاح سیاسی به شمار می آید. این بدان معنی است که در مجموع تصمیمات اساسی زیر نفوذ افراد پولدار گرفته می شود... به طور کلی ثروت و پول به کار تهیه وسایل می آید که به کمک آنها می توان قدرت را به چنگ آورد یا محافظت کرد. پول، خرید سلاح ها، وجدان ها، روزنامه ها، برنامه های تلویزیونی، مبارزه تبلیغاتی و رجال سیاسی را ممکن می سازد، در بیشتر مواقع ثروتمندان خود درصدد اعمال قدرت و تسخیر حکومت نیستند، بلکه برآنند که افراد مورد اعتماد خود را به قدرت بنشانند تا بتوانند بر آنها اعمال نفوذ کنند و خواسته ها و منافع خود را از طریق آنان تامین نمایند.» (موریس دوورژه: اصول علم سیاست)
در جمهوری اسلامی که قدرت، هدف نیست و تنها وسیله ای است برای خدمت به مردم و کسب رضایت خداوند، نباید اجازه داد چنین آفاتی سلامت انتخابات و تشخیص مردم و هویت مجلس را به خطر بیاندازد و چنین روابطی باید از اساس قیچی شود.
در انتخاباتی که در کشور ما برگزار می شود، نباید هرکس سر و صدایش بیشتر، پول و حامیانش قویتر، پوسترش رنگی تر، سفره اش چرب تر و وعده هایش فریبنده تر باشد، رأی بیاورد و افرادی که تقوی و تعهد و کارآیی شان بیشتر باشد، به صرف مستقل بودن و اعتقاد داشتن به اصول و ارزش های معنوی و خدایی و... بازنده باشند و کنار بنشینند. بنا به توصیه رهبر فرزانه انقلاب «در شناخت نامزدها، نباید تبلیغات رنگین و متنوع و یا وعده های بزرگ و غیرعملی عمران و آبادانی را ملاک قرار داد.»
۵) شک نیست که جمهوری اسلامی به عنوان نظامی مردم سالار طرفدار آزادی و مشارکت مردم و انتخابات و... است، اما برخلاف دیدگاه های افراطی و تفریطی که در این باره وجود دارد، نباید آفات دموکراسی راهی به کشور ما و رویدادهای سیاسی و انتخاباتی آن داشته باشد. در این باره هم مسئولان و برنامه ریزان باید تدابیر لازم را بیاندیشند و تمهیدات کافی را برای دفع این آفات و رفع این تهدیدات و برگزاری هرچه سالم تر انتخابات فراهم آورند و راه نفوذ و رخنه دشمن و رابطه صاحبان ثروت های نامشروع و متکاثران را با تبلیغات و مخارج انتخاباتی قطع کنند و هم مردم باید در انتخاب افراد دقت لازم را داشته باشند و در هر کجا که رد پای هزینه های کلان تبلیغاتی وجود دارد، درنگ کنند و به دنبال پاسخ این سؤال باشند که این هزینه ها از کجا تامین شده و... هم بالاخره، گروه ها، احزاب و نامزدهای وفادار به نظام که اصولا فلسفه وجودی و هدف غایی آنان از حضور در عرصه های مختلف سیاسی خدمت به اسلام و مردم و کشور است باید وسواس و هشیاری لازم را داشته باشند تا خدای ناکرده حاضر نشوند برای رسیدن به کرسی های قدرت و فائق آمدن بر حریفان دست به سوی هر ناکسی دراز کنند و برای تامین هزینه های مختلف خود از جمله مخارج انتخاباتی و تبلیغاتی به هر وسیله ای ولو نامشروع متوسل شوند، چون در آن صورت حتی اگر پیروز هم بشوند، دیگر نماینده و امانتدار مردم- حتی اگر بخواهند- نمی توانند باشند و بلکه وامدار و بدهکار طمع ورزانی هستند که با سرمایه های نامشروع خود، آنان را در رسیدن به آن سکوها و صندلی های مجلس حمایت کرده اند.
۶) مولای متقیان، امام علی بن ابی طالب(ع) می فرماید: «انا یعسوب المؤمنین والمال یعسوب الفجار. من پیشوای مؤمنان هستم و پول و مال پیشوای فاجران است.»
مجلس شورای اسلامی جایگاه خادمان است و کمینگاه فاجران نباید باشد. اینجا عرصه خدمتگزاران و خادمانی است که الگویی چون علی(ع) دارند. کسانی که میان دنیا و آخرت ارتباط منطقی و ناگسستنی قائلند و آمده اند آخرتشان را با حضور در سنگر نمایندگی و خدمت به مردم تامین کنند. کسانی که می دانند اگر سیاست را و مصلحت مملکت و امانت مردم را وسیله دنیاطلبی خود قرار دهند، هرچه باشند، پیرو علی(ع) نیستند و پیام غدیر را دریافت نکرده اند. کسانی که اگر همت کرده و داوطلب خدمت شده اند، برخلاف مزاح بعضی فعالان سیاسی که از عناصر خوش سابقه عرصه انقلاب به حساب می آیند و گفته اند: «ما برای شب اول قبر، رأی جمع نمی کنیم!» اتفاقا چون دغدغه آخرت و پاسخگویی «شب اول قبر» را دارند، به این وادی گام نهاده و رأی مردم را خواهانند... چنین کسانی همانند مولایشان هرگز با دشمنان بی نقاب و باندهای ثروت و زیاده خواهی، پیوند و پیمانی ندارند و برای نائل شدن به حقیقت راه باطل نمی پویند و برای رسیدن به سکوهای مقام هرگز به قله های کمال پشت نمی کنند.

سیدمحمدسعید مدنی

منبع : روزنامه کیهان