۱۶ سال الکل

● کارگردان و فیلم‌نامه: ریچارد جابسون. بازیگران: کوین مک کید، دورا فریزر، سوزان لینچ، اون برمنر، استوارت سینکلر بلیث. مدت: ۱۰۲ دقیقه.
این فیلم، تحقیقی بی‌رمق دربارهٔ خشونت در خیابان‌های ادینبورگ است. کارگردان فیلم، ریچارد جابسون، عضو سابق گروه پانک اسکیدز، فیلم را با اقتباس از کتاب خودش ساخته و فکر می‌کند که یک پرتقال کوکی دیگر خلق کرده که البته این‌طور نیست.
فیلم، سه دهه از زندگی فرانکی مک (مک کید) را روایت می‌کند. او در نوجوانی شاهد مرگ پدر الکلی‌اش است و چند سال بعد سردسته‌ٔ یک گروه خشن خیابانی می‌شود. ولی این در حالی است که نمی‌تواند هلن (فریزر) عشق زندگی‌اش و این گروه را با هم داشته باشد. در نتیجه، رابطه‌اش با هلن سرانجامی پیدا نمی‌کند و او با عضو سابق گروه، میلر (بلیث) گروه خشن‌تری را راه می‌اندازند. بعدها عاشق زن دیگری به نام مری (لینچ) می‌شود ولی این عشق هم به سر و سامان نمی‌رسد.
این فیلم در واقع باید ۱۶ سال خشونت نامیده می‌شد. فرانکی بخش اعظم فیلم در حال کتک زدن مردم است. او احتیاج دارد کسی نصیحت‌اش کند ولی چنان شخصیت ناخوشایندی دارد که به این نتیجه می‌رسیم؛ سزاوار همین زندگی نکبت‌بار است. مک‌کید جاذبهٔ لازم را برای ایفای این نقش ندارد. البته مقصر او نیست، چون این کاراکتر اصولاً فاقد عمق است.
جابسون قبلاً پیشنهاد چند کارگردان برای ساختن فیلم از روی کتاب‌اش را رد کرده بود و به‌نظر می‌رسد کار عاقلانه‌ای نکرده که خودش فیلم را ساخته است. به هر حال، گرچه از نظر کارگردانی، گاهی در فیلم بارقه‌هائی از خلاقیت دیده می‌شود، ولی او از دیالوگ‌نویسی و حتی تعریف کردن یک قصه ساده هم چیزی نمی‌داند.
فیلم‌نامه، چیزی بیشتر از یک خودستائی بی‌محتوا نیست و ناامیدانه سعی می‌کند به چیزی بی‌معنی، معنا ببخشد!

منبع : مجله دنیای تصویر