پنجشنبه, ۲۷ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 16 May, 2024
مجله ویستا

ملکه - THE QUEEN


ملکه - THE QUEEN
سال تولید : ۲۰۰۶
کشور تولیدکننده : انگلستان، فرانسه و ایتالیا
محصول : اندی هریس، تریسی سیوارد و کریستین لنگان
کارگردان : استیون فریزر
فیلمنامه‌نویس : پیتر مورگان
فیلمبردار : آلفونسو بئاتو
آهنگساز(موسیقی متن) : الکساندر دپلا
هنرپیشگان : مایکل شین، هلن میرن، جیمز کرامول، سیلیویا سیمز، الکس جنینگز، هلن مکوری و راجر آلم
نوع فیلم : رنگی، ۹۷ دقیقه


در ۳۱ اوت سال ۱۹۹۷، ̎پرنسس دایانا̎ در تصادف اتوموبیلی در پاریس درگذشت. او به‌رغم جدائی پُرسروصدایش از ̎پرنس چارلز̎ (جنینگز)، کماکان یکی از معروف‌ترین و محبوب‌ترین زنان دنیا بود و بنابراین تأثری که مردم به خاطر مرگش ابراز کردند، شدید و گسترده بود. با در نظر گرفتن شرایط ناجورِ جدا شدنِ ̎دایانا̎ از ̎چارلز̎، سخن‌گویان رسمی خانوادهٔ دربار انگلستان نمی‌دانستند چه‌طور خبر مرگش را به اطلاع عموم برسانند؛ اما رسانه‌های عمومی بی‌کار ننشستند و بلافاصله شک و تردیدهای کاخ باکینگام را در تجلیل از ̎دایانا̎ دست گرفتند و به سوژهٔ مهمی تبدیلش کردند. بسیاری این مسئله را پای خشکی و بی‌عاطفه بودن گذاشتند که اغلب به اعضاء خاندان سلطنتی نسبت داده می‌شد و این سردی و بی‌تفاوتی در این یک مورد، به منزلهٔ توهین به ̎دایانا̎ و بسیاری از کسانی که دوستش داشتند، تلقی شد. ̎تونی بلر̎ (شین)، نخست‌وزیر انگلستان، سکوت در این زمینه را به شدت به ضرر محبوبیت خاندان سلطنتی می‌دید و از این‌رو وظیفهٔ خود دانست تا ̎ملکه الیزابت̎ (میرن) را راضی کند بیانیه‌ای صادر و از ̎دایانا̎ تجلیل کند.
● در ملکه، که به گونه‌ای دل‌چسب نوشته و استادانه بازی شده، سنت و رعایت کردن تشریفات به هم برمی‌خورند و هریک از وجود آن یکی استفاده می‌برد. فیلم، توصیف دراماتیزهٔ وقایعی است که در فاصلهٔ یک هفته پس از مرگ پرنسس دایانا اتفاق افتاد. ماجراها از دیدگاه اعضاء مختلف خانوادهٔ دربار انگلستان و تونی بلر، نخست‌وزیر ـ که تازه انتخاب شده بود ـ تعریف شده است. ملکه دومین هم‌کاری فریرز و مورگان (فیلم‌نامه‌نویس) پس از فیلم تلویزیونی‌شان، معامله (۲۰۰۳) است که آن هم بازسازی نوعی ̎معامله̎ بین بلر و گوردون براون در باب تقسیم قدرت در صورت برنده شدن حزب کارگر در انتخابات بود. ملکه تقریباً از همان‌جا (یعنی با خبر پیروزی حزب کارگر در انتخابات) آغاز می‌شود که معامله تمام شده بود. هوشمندانه‌ترین نکتهٔ فیلم‌نامه، شخصیتِ خود بلر است که از حرفه‌ای‌گری ملکه و در نهایت، احساس مسئولیتش، چیزی می‌آموزد. اما ستایش او از ملکه درواقع ستایش مردی است نامطمئن از خود و از جایگاهش در منصب جدید، که می‌تواند از کسی چیز بیاموزد که پنجاه سال بر سر کار بوده است. فیلم دربارهٔ زیر ذرّه‌بین قرار دادن مشکل و درس گرفتن از تجربه‌هائی است که طی حل کردنش به‌دست می‌آید؛ ولی آن‌چه به تصاویر روی پرده قوام داده، جنبه‌های حسی و اخلاقی فیلم است.