معرفی اولیه VB.NET

یك برنامه كامپیوتری، از مجموعه ای دستورالعمل كه نوع و نحوه انجام یك فعالیت را برای كامپیوتر مشخص می نمایند، تشكیل می گردد. دستورالعمل های نوشته شده به عنوان نمونه ممكن است به كامپیوتر اعلام نمایند كه تعدادی از اعداد را با یكدیگر جمع و یا دو عدد را با یكدیگر مقایسه و بر اساس نتیجه بدست آمده، اتخاذ تصمیم نماید. دستورالعمل های نوشته شده، صرفاً برای كامپیوتر قابل فهم و اجرا خواهند بود. كامپیوتر دستورالعمل های نوشته شده را اجرا خواهد كرد و ماحصل آن رسیدن به اهدافی خواهد بود كه بر اساس آن برنامه طراحی و پیاده سازی شده است.
دستورالعمل ها، می بایست با استفاده از یكی از زبانهای برنامه نویسی نوشته شده (كدینگ) و در ادامه در اختیار كامپیوتر قرار داده شوند. زبانهای برنامه نویسی متعددی نظیر: فرترن، بیسیك، كوبال، پاسكال،،C، جاوا، ویژوال بیسیك و... وجود دارد.
برنامه نویسی كامپیوتر، مشابه آموزش گره زدن كفش به كودكان است. برای نیل به هدف فوق، می بایست تمامی مراحل لازم بصورت شفاف به كودكان آموزش داده شود. كودكان با دنبال نمودن دستورالعمل های ارائه شده، قادر به گره زدن كفش خود خواهند بود (روش انجام این كار برای آنان مشخص شده و بر اساس آن، امكان نیل به هدف مورد نظربرای كودكان فراهم می گردد) . VB.NET زبانی است كه می توان نحوه نیل به یك خواسته را به كمك آن بصورت شفاف (نظیر آموزش گره زدن كفش به كودكان) مشخص كرد و كامپیوتر با دنبال نمودن مراحل مشخص شده، خواسته مورد نظر را محقق نماید. با استفاده از VB.NET، می توان محصولاتی راایجاد كرد كه زمینه استفاده از آنان در محیط ویندوز و اینترنت، وجود خواهد داشت.
فراموش نكنیم در زمان فراگیری یك تكنولوژی ابتدا می بایست شیوه راه رفتن را بیاموزیم و در ادامه اقدام به دویدن نمود.
VB.NET یكی از زبان های حمایت شده در دات نت می باشد. با استفاده از زبان فوق علاوه بر اینكه می توان برنامه های مبتنی بر ویندوز را پیاده سازی نمود، امكان استفاده از آن به عنوان زبان مورد نظر در زمان ایجاد برنامه های مبتنی بر وب كه از تكنولوژی ASP.NET استفاده می نمایند، نیز وجود خواهد داشت.
در این مقاله به معرفی اولیه VB.NET خواهیم پرداخت. در ابتدا لازم است با ویژگی های منحصر بفرد برنامه های مبتنی بر ویندوز در قیاس با برنامه های مبتنی بر DOS، آشنا شده و پس از مرور مختصر روند شكل گیری نسخه های متعدد ویژوال بیسیك، با نحوه نصب آن نیز آشنا شویم.
برنامه نویسی مبتنی بر DOS در مقابل ویندوزبرنامه نویسی مبتنی بر ویندوز دارای تفاوت های عمده ای نسبت به برنامه نویسی سنتی در محیط DOS است. برنامه های DOS، مسیری دقیق و مشخص را از ابتدا تا پایان دنبال می نمایند. رویكرد فوق، باعث بروز محدودیت هائی در رابطه با عملكرد برنامه ها از یك طرف و تحمیل محدودیت هائی به كاربران در طی نمودن مسیر مشخص شده، می گردد. از زاویه ای خاص می توان عملكرد یك برنامه مبتنی بر DOS را مشابه قدم زدن در یك راهرو (سالن)، در نظر گرفت. به منظور رسیدن به نقطه انتهائی سالن، می بایست طول سالن را طی كرد تا به انتهای آن رسید. در این راستا باید از موانع متعدد موجود در مسیر، عبور كرد تا سرانجام به مقصد مورد نظر رسید. در زمان پیمودن مسیر، صرفاً امكان بازنمودن درب های خاصی، وجود خواهد داشت.
ویندوز، دنیای جدیدی از برنامه نویسی مبتنی بر «رویداد» را ایجاد نموده است. كلیك نمودن موس، تغییر اندازه پنجره، تغییر محتویات یك Textbox، نمونه هائی از یك «رویداد» می باشند. كدهای نوشته شده، نحوه برخورد با یك رویداد را مشخص می نماید. برای رسیدن به انتهای یك سالن كافی است بر روی «انتهای سالن»، كلیك شود و دیگر ضرورتی به پیمودن تمامی مسیر تا رسیدن به انتهای سالن نخواهد بود. در صورتی كه به انتهای سالن رسیده باشیم و متوجه شویم كه این مكان محلی نیست كه انتظار آن را داشته ایم، به سادگی می توان مقصد جدیدی را برای خود انتخاب كرد بدون اینكه ضرورتی به برگشت در نقطه آغازین مسیر وجود داشته باشد.
برنامه نوشته شده عكس العمل های لازم در ارتباط با حركت شما را به همراه عملیات مربوطه به منظور تكمیل فعالیت های مورد نظر انجام خواهد داد. با استفاده از VB.NET، می توان كدهای لازم به منظور ارائه عكس العمل لازم در زمان تحقق یك رویداد را نوشت. در این راستا، برنامه نویسان می توانند كدهای لازم در رابطه با رویدادهائی كه امكان تحقق آنها وجود دارد را نوشته تا در زمان بروز رویداد مورد نظر، عكس العمل لازم از طرف برنامه صورت پذیرد.در این زمینه می توان از نوشتن كدهای دیگر به منظور برخورد با رویدادهای غیرضروری، صرف نظر كرد. مثلاً ویندوز قادر به تشخیص رویداد «كلیك» از «كلیك مضاعف» است. این بدان معنی است كه اگر می خواهید برنامه مورد نظر شما،عكس العمل لازم در ارتباط با رویداد «كلیك» را داشته باشد، می بایست صرفاً كد مربوط به رویداد «كلیك»، نوشته گردد و الزامی به نوشتن كدهای لازم به شمنظور برخورد با رویداد «كلیك مضاعف»، وجود نخواهد داشت.
در دنیای برنامه نویسی DOS، كاربر عكس العمل لازم را نسبت به برنامه انجام می دهد در صورتی كه در ویندوز، برنامه ها عكس العمل لازم را با توجه به رفتار كاربران، انجام خواهند داد.
یكی دیگر از مزایای مهم برنامه های ویندوز عدم وابستگی برنامه ها به یك سخت افزار خاص است. ویندوز تمهیدات لازم در خصوص ارتباط با سخت افزار را پیش بینی می كند و برنامه نویسان نیاز به آگاهی از نحوه عملكرد یك دستگاه سخت افزاری خاص به منظور استفاده از آن، نخواهند داشت. مثلاً برنامه نویسان ضرورتی به آگاهی از نحوه عملكرد هر نوع چاپگر لیزری، به منظور ایجاد خروجی مورد نظر خود در برنامه ها، نخواهند داشت. ویندوز، امكانات لازم در این خصوص را از طریق ارائه روتین های عمومی كه با درایورهای مورد نظر مرتبط می گردند، فراهم می نماید. شاید همین موضوع دلیل موفقیت ویندوز باشد.
روتین های عمومی اصطلاحاً Windows (API) Application Programming Interface نامیده می شوند.
●تاریخچه ویژوال بیسیك
قبل از معرفی ویژوال بیسیك در سال ،۱۹۹۱ پیاده كنندگان نرم افزار مجبور به تسلط و مهارت در زمینه استفاده از++ C به همراه موارد پیچیده ای در این خصوص بودند. بدین ترتیب، صرفاً افراد خاص آموزش دیده، قادر به خلق نرم افزارهای قدرتمند به منظور اجرا در محیط ویندوز بودند. ویژوال بیسیك، محدودیت فوق را تغییر داد و می توان این ادعا را داشت كه امروزه خطوط زیادی از برنامه های نوشته شده با استفاده از ویژوال بیسیك كد شده است. ویژوال بیسیك، ظاهر برنامه نویسی تحت ویندوز را با حذف عملیات اضافی برای نوشتن كدهای لازم جهت طراحی بخش رابط كاربر (UI)، تغییر داده است. در این راستا، زمانی كه بخش رابط كاربر، ترسیم می گردد، برنامه نویس می تواند كدهای لازم به منظور انجام عكس العمل مناسب در رابطه با رویداد ها را به آن اضافه نماید. زمانی كه مایكروسافت نسخه شماره سه ویژوال بیسیك را ارائه نمود، مجدداً دنیای برنامه نویسی با تغییر مهمی مواجه گردید. در این راستا امكانات مناسبی برای نوشتن برنامه های مبتنی بر بانك های اطلاعاتی، در اختیار برنامه نویسان قرار گرفت. مایكروسافت بدین منظور محصول جدیدی با نام (DAO)Data Access Objects را ارائه نمود. برنامه نویسان با استفاده از DAO، امكان انجام عملیات متفاوت در رابطه با داده ها را، بدست آوردند.
نسخه های شماره چهار و پنج، قابلیت های نسخه سه را افزایش داد و این امكان را برای پیاده كنندگان نرم افزار فراهم نمود تا برنامه های خود را جهت اجرا در محیط ویندوز ،۹۵ طراحی و پیاده سازی نمایند.
در این زمینه، برنامه نویسان قادر به نوشتن كدهائی گردیدند كه امكان استفاده از آنان توسط سایر پیاده كنندگان نرم افزار كه از زبانی دیگر استفاده می كردند، فراهم گردید.
نسخه شماره شش ویژوال بیسیك، روش جدیدی به منظور دستیابی به بانك های اطلاعاتی را ارائه نمود: ADO)ActiveX Data Objects). یكی از اهداف اولیه طراحی ADO، امكان دستیابی به بانك های اطلاعاتی برای پیاده كنندگان برنامه های مبتنی بر وب است كه از تكنولوژی ASP، استفاده می نمایند.
همزمان با ارائه جدیدترین نسخه ویژوال بیسیك كه VB.NET نامیده می شود، بسیاری از محدودیت های مرتبط با ویژوال بیسیك برطرف گردید.
در گذشته ویژوال بیسیك با انتقادات فراوان مواجه بود (عدم وجود امكانات مناسب در مقایسه با جاوا و یا++ C) و بسیاری آن را نظیر یك اسباب بازی در دنیای وسیع زبان های برنامه نویسی می پنداشتند.
VB.NET با غلبه بر مشكلات نسخه های پیشین، توانسته است در مدت زمان كوتاهی، به عنوان یك ابزار پیاده سازی بسیار قدرتمند مطرح شود و گزینه ای مناسب برای برنامه نویسان در تمامی سطوح باشد.

srco.ir

منبع : روزنامه ابرار