صهیون آلمانی

هرچند كه سالها از طولانی ترین جنگ جهان گذشته، اما سایه شوم آن هنوز از دیار مقدس ما برچیده نشده واثرات ناخوشایند آن كماكان روح و روان این صبورترین مردمان جهان را می خراشد و می آزارد.
آن هنگام كه مصدوم شیمیایی دیگری پس از سالها تحمل رنج و درد، شمع وجود نازنینش بر اثر جراحات شیمیایی و میكروبی به خاموشی می گراید بار دیگر فریاد اعتراض مردم به سیاستهای مماشات گونه سیاستمداران در مناسبات با عاملان اصلی این پلیدترین جنایت ضدبشری در طول قرون بلند می شود.
كشورهائی كه بار این ناجوانمردانه ترین كار بیش از آنكه بر دوش صدام و صدامیان سنگینی كند بر دوش آنان الی الابد سنگینی خواهد كرد و آلمان كشوری است كه بیشترین سهم را در میان سایر كشورها از این جنایات مافوق تصور نصیب می برد. كشوری كه به تاكید هیچ ماجرای میكروبی و شیمیایی در دنیا نیست كه ردپایی از آن در آنجا به چشم نیاید.
هنوز تصاویر مصدومان شیمیایی ما در افكار عمومی جهان باقی است كه تصاویر دلخراش مصدومان مظلوم افغانی از پای درآمده بر اثر مصرف موادغذایی به عمد آلوده شده و اهدایی آلمانیها برگیرنده های تلویزیونی نقش می بندد. افكار عمومی جهان از یاد نخواهد برد خبر اقدام رذیلانه و ناجوانمردانه آلمانیها در آلوده سازی موادغذایی ارسالی برای كودكان مظلوم و مردان و زنان دائم المصیبه افغانی در پوشش كمك رسانی را.
مقامات رسمی آلمان خود نیز بعدها اعتراف كردند كه این مواد را به منظور استفاده برای مقاصد خاص -بخوانید پی گیری آزمایشهای كثیف و ضدبشری خود- در اختیار آمریكایی ها گذاشته اند.
آلمان به ظاهر در جنگ با ایران حضور نداشت اما نقش این كشور بسیار كثیفتر از سایر شركاء در جنگ بود و این مهم تحت هیچ شرایطی انكارشدنی یا قابل اغماض نیست.
اگر در كنار تمام سهم خواهی ها و داعیه طلبی ها در دولتهای گذشته در كشور قدری هم به این مهم توجه می شد و آلمان با فاكتور هزینه های ناشی از اقدامات ضدانسانی خود مواجه می شد شاید اكنون میزبانی از تروریستهای بی مقداری چون پژاك را از تریبونهای رسمی خود گستاخانه فریاد نمی زد.
آلمان سالهاست كه از استیلای فاشیسم به درآمده اما بر هیچ كس پوشیده نیست كشوری كه می توانست با برخورداری از توان بالقوه و ظرفیت هایش منشاء بسیاری از تحولات مثبت شگفتی آفرین و در خدمت بشریت باشد امروزه به نحو بسیار خفت باری در چنبره صهیونیسم گرفتار شده است. این كشور و سیاستمداران واداده آن سالهاست كه آنچه می گویند و آنچه می كنند جز به اراده صهیونیست ها نیست.
كارگزاران خود فروخته آلمانی كه با تسلیح شگفت آور شیمیایی و میكروبی صدام مقبور نتوانستند به خواست اربابان خود برای به زانو درآوردن ملت سرافراز و مقاوم ایران جامه عمل بپوشانند معلوم نیست كه با كدام مصلحت مصالح ملی خود را به حمایت از گروهی تروریستی پیوند زده اند كه در میان دشمنان تابلودار نظام هیچ محلی از اعراب ندارد. مصالح ملی ای كه اگر مصلحت! ایجاب كند و اراده سیاستمداران ما بر آن تعلق گیرد كه آنرا كمی تا قسمتی با خطر مواجه كنند!

سیدعباس دانشگر

منبع : روزنامه کیهان