۱۹ سپتامبر سال ۱۷۹۲ ـ توماس پین و اندیشه های انقلابی اش

۱۹ سپتامبر سال ۱۷۹۲ توماس پین روشنفکر و انقلابی معروف از انگلستان که در آنجا به دلیل ضدیت هایش در معرض دستگیری و مجازات بود به فرانسه گریخت. وی که ژانویه سال ۱۷۳۷ در انگلستان به دنیا آمده بود در سال ۱۸۰۹ درگذشت. توماس Thomas Paine در جوانی از انگلستان به آمریکا مهاجرت کرد، ولی در اینجا نتوانست ظلمی را که به بردگان سیاهپوست می شد تحمل کند و دست به انتشار کتابی تحت عنوان بردگان افریقایی در آمریکا زد و رفتار با آنان را ناعادلانه و غیر انسانی خواند. وی در آن زمان در شهر فیلادلفیا دستیار سردبیر مجله پنسیلوالیا بود. او سپس بر ضد سران وطنش، انگلستان، اقدام کرد و به مهاجران آمریکایی حق داد که بر ضد انگلستان انقلاب کنند و نوشت: انگلستان بر مهاجران آمریکا مالیات وضع می کند بدون این که اجازه دهد که نمایندگانشان در جریان وضع مالیات حضور داشته باشند، لذا مهاجران حق دارند این مالیات را نپردازند و اصولا دلیلی برای وابسته بودن مهاجران به دولت انگلستان وجود ندارد. وی عقاید خود را در این زمینه در کتاب کوچکی تحت عنوان عقل سلیم Common Sense منتشر کرد که با وجود کمی جمعیت آمریکا در آن زمان، پانصد هزار نسخه فروش داشت و محرک بزرگی برای انقلاب استقلال آمریکا بود. در جریان انقلاب استقلال مهاجرنشینان که مسلحانه بود، پین در صف سربازان انقلاب قرار گرفت و با نطق و نوشته آنان را تشویق به مقاومت می کرد و به آنها می گفت که این انقلاب زود یا دیر باید صورت می گرفت زیرا که در عصر دلیل (Reason) ظلم عمر طولانی نخواهد داشت. پین آن چنان مورد توجه استقلال طلبان قرار گرفته بود که با وجود این که خارجی بود در آمریکا دارای مقام مهم دولتی شد. پین در فرانسه نیز به صف انقلابیون پیوست و کتاب حقوق بشر را نوشت.
وی در اینجا هم با وجود خارجی بودن به عضویت مجلس انقلاب فرانسه درآمد. در اینجا، فشار او مخصوصا روی این نکته بود که وظایف دولت و قوانین باید بسیار ساده باشند تا مردم آنها را بفهمند و درک کنند وی عقیده داشت که قانون و ضابطه هر چه واضحتر و ساده تر باشد، رعایت آن بهتر و سوء استفاده از آن کمتر خواهد بود. بی سوادی، فقر، شکاف میان فقیر و غنی و استبداد را بزرگترین دشمنان پیشرفت و سعادت بشر می دانست. چون مخالف مجازات اعدام بود، در دوران ربسپیر تحت تعقیب قرار گرفت و به آمریکا بازگشت. یکی دیگر از عقاید او، کوتاه بودن دوره نمایندگی و محدود بودن دوره ها بود. او شدیدا مخالف دوره نمایندگی بیشتر از دو سال بود و می گفت که نمایندگی مردم نباید به صورت حرفه درآید که در آن صورت نماینده فاسد می شود و یا این که به تکبر و غرور می گراید و از مردم جدا می شود و فاصله می گیرد. نفوذ کلام او کمک کرد که دوره مجلس نمایندگان در آمریکا ۲ ساله باشد و بعضی فرماندارها و شهردارها نتوانند بیش از یک یا دو دوره برای این سمت انتخاب شوند.

منبع : تاریخ ایران و جهان در این روز