خانه مجسمه‌های مومی - House Of Wax

سال تولید : ۱۹۵۳
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : برادران وارنر
کارگردان : آندره د تات.
فیلمنامه‌نویس : کرین ویلبور، برمبنای نمایش‌نامه‌ای نوشته چارلز ولدن.
فیلمبردار : برت گلنن و پورل مارلی.
آهنگساز(موسیقی متن) : دیوید بوتولف.
هنرپیشگان : وینسنت پرایس، فرانک لاوجوی، فیلیس کرک، کارولین جونز، پل پیسرنی، روی رابرتس، آنجلا کلارک، پل کاواناگ و چارلز برانسن.
نوع فیلم : رنگی، ۹۰ دقیقه.


نیویورک، اوایل قرن بیستم. "پروفسور هنری جارود" (پرایس) با موم مجسمه‌هائی واقع‌نما از شخصیت‌های تاریخی می‌سازد. موزه‌ای که او با شراکت "ماتیو برک" (رابرتس) به راه انداخته از نظر مالی موفق نیست. "برک" سودجو می‌کوشد با آتش‌زدن موزه، مبلغ بیمه قابل توجه آن را به‌دست بیاورد و پس از مضروب کردن "جارود" او را در ساختمان شعله‌ور رها می‌کند. "جارود" با صورت از شکل افتاده در اثر آتش، جان به در می‌برد و کار خود را دوباره در مکانی دیگر آغاز می‌کند در حالی که این‌بار او برای جلوه هرچه جاندارتر و گیراتر مجسمه‌هایش از جسد آدم‌هائی که به دلیل شباهت به مشاهیر تاریخی، قربانی او شده‌اند استفاده می‌کند و آنان را با موم می‌پوشاند. این راز مخوفی است که "سو آلن" (کرک)، آخرین هدف او، بدان پی می‌برد. پیش از این‌که "جارود"، "سو" را مومیائی کند، پلیس سر می‌رسد و "جارود" طی درکیری به درون دیگ حاوی موم مذاب سقوط می‌کند.
٭ فیلم بازسای اثر کلاسیک مایکل کورتیز، راز موزه مجسمه‌ای مومی (۱۹۳۳) است که به شیوه سه‌بعدی ساخته شده است (تأکید فیلم روی یکی دو صحنه نه چندان مرتبط با داستان به‌خاطر نمایش قابلیت‌ها و شعبده‌های شیوه سه‌بعدی است) و نیز از شیوه صوتی "وارنر فونیک ساوند" که پیش درآمد استریوفونیک است استفاده کرده است. به‌لطف کارگرانی استادانه د تات فیلم بدون حالت سه‌بعدی اولیه‌اش هم دیدنی است. د تات که کمتر با ژانر ترسناک کار کرده بود، قابلیت‌های هراس‌آور داستان را به خوبی تحقق می‌بخشد و پرایس با بازی عالی‌اش نمایشگر هنرمندی است که در پی کسب شهرت و تائید خاص و عام، با به‌کارگیری شیوه‌های ضد انسانی برای تکمیل هنرش، انتقام مخوفی از ذائقه عمومی می‌گیرد. صحنه آتش‌سوزی آغاز فیلم، با آن مجسمه‌های خاموشی که آرام‌آرام ذوب می‌شوند. سخت تأثیرگذار و هم‌انگیز است.