آمریکا ؛ کشوری با دروازه های طلایی

سابقه اولین مهاجرت به آمریكا به سال ها پیش می رسد. در سال ۱۴۹۲ كریستف كلمب اسپانیایی، قاره آمریكا با جمعیت یك و نیم میلیون را كشف كرد. او آن منطقه را ایندیانا و اهالی آن مكان را كه همان سرخپوستان و اولین ساكنان این قاره بودند ایندیانایی نام نهاد. با كشف این قاره جدید و اخبار مساعدی كه به گوش می رسید؛ مهاجرت از اروپا علی الخصوص از كشورهای انگلیس و هلند به سوی آمریكا افزایش یافت. مسائلی چون پیشرفت اقتصادی، آزادی مذهبی و اجتماعی از جمله مواردی بود كه این كشور را كعبه آمال بسیاری از مردم دنیا ساخت. به گونه ای كه بین سال های ۱۸۹۲ تا ۱۹۲۴ سیل مهاجرین به این كشور سرازیر شد. از طرفی عدم سازش مهاجرین اروپایی با سرخپوست ها باعث ایجاد فقر و تنگدستی و عدم وجود امنیت در این قبایل شد و كم كم منجر به فروپاشی قبیله ها و از بین رفتن آداب و سنن این مردم و حتی زبان آنان شد. هم اكنون فقط ۷۸/۲ میلیون سرخپوست یا ایندیانایی در آمریكا وجود دارد كه حدوداً یك درصد از جمعیت كل این كشور را تشكیل می دهند. با افزایش مهاجرت، دولت فدرال بر آن شد تا وضعیت ورود به این كشور را تحت كنترل بیشتری قرار دهد. كنگره آمریكا در سال ۱۹۲۴ قانونی وضع كرد كه براساس آن تعداد مهاجرین هر كشور به این سرزمین حد مشخصی داشته باشد. به عبارت دیگر میزان پذیرش مهاجر از هر كشور وابسته به تعداد مهاجرینی بود كه از كشور فوق الذكر به آمریكا نقل مكان كرده بودند. با وجود این قانون بین سال های ۱۸۲۰ تا ۱۹۷۹ حدوداً ۴۹ میلیون مهاجر وارد آمریكا شدند. قانون حد مهاجرت تا سال ۱۹۷۸ ادامه داشت. لكن با لغو این قانون سیل مهاجران باز هم به این كشور سرازیر گشت. آمار نشان می دهد كه بین سال های ۱۹۷۱ تا ۱۹۹۱ تعداد مهاجرین از سالی ۳۷۰هزار نفر به یك میلیون و هشتصد هزار نفر رسید. به گونه ای كه در سال ۱۹۹۰ قانونی وضع شد كه براساس آن دولت فدرال سالانه ۶۷۵ هزار مهاجر متخصص كه دارای خویشاوند درجه یك در آمریكا باشند، می پذیرد. لیكن این آمار تعداد افرادی را نشان می داد كه به صورت قانونی و گذراندن مراحل و با ارائه مدارك لازم به در این كشور سكنی گزیده اند. براساس آماری كه از مهاجرین كشور آمریكا تهیه شده است ۸۹ درصد آنان در كشور دیگری متولد شده اند، ۸۴ درصد آنان به زبان انگلیسی آشنایی دارند، ۸۳درصد از سلامت جسمانی برخوردارند، ۸۱ درصد مالیات پرداخت می كنند، ۶۷درصد بیش از ۵ سال در این كشور اقامت دارند و ۵۶ درصد این مهاجرین به صورت غیرقانونی به این كشور وارد شده اند. مشكل اساسی ایالات متحده افزایش روزافزون مهاجران غیرقانونی و یا به گفته خود آمریكایی ها خارجی های غیرقانونی است كه تعداد آنان تاكنون به ۱۱ میلیون نفر رسیده است. ملیت اكثر این مهاجرین غیرقانونی مكزیكی است و پس از آن آسیایی ها كه در راس آنان چینی ها قرار دارند. پس از آن مهاجرین آفریقایی كه به طرز غیرقانونی در این كشور زندگی می كنند در رده سوم قرار دارند. مكزیكی ها از طریق مرز با آمریكا به این كشور وارد می شوند و مشكلاتی كه توسط این گروه از مهاجرین در جامعه آمریكا ایجاد می شود بسیار جدی است. مكزیكی ها كارگرانی ساده و پركارند كه سخت ترین كارها را با حداقل حقوق انجام می دهند. در كنار آن آمار جرم و جنایت ها و مصرف و پخش مواد مخدر توسط مكزیكی ها در آمریكا بسیار زیاد است. از سوی دیگر به دلیل دستمزد كمی كه دارند بسیاری از صاحبان مشاغل ترجیح می دهند كه از این ملیت كارگر انتخاب كنند و بنا بر این لیست انتظار به كار این مراكز اشتغال زا مملو از اسم افرادی است كه ساكن قانونی این كشور محسوب می شوند. مهاجرین غیرقانونی آسیایی و در صدر آنها چینی ها نیز در این كشور كم نیستند. حدوداً ۱۰میلیون آسیایی در این كشور ساكنند كه تعداد قابل توجهی از آنان به صورت غیرقانونی در این كشور اقامت دارند و اغلب در مناطق كالیفرنیا و هاوایی مشغول به كار هستند. این افراد نیز به دلیل كار زیاد و دریافت دستمزد حداقل، بازار كار جوانان تبعه این كشور را به كلی دگرگون كرده اند. آفریقایی ها نیز نسبتاً مهاجران قدیمی تری هستند. آنان در زمان برده داری به آمریكا راه باز كردند و با منع قانون برده داری در آوریل سال ۱۸۶۱ آزادی خود را به دست آوردند؛ لیكن هنوز از لحاظ مرتبه اجتماعی در سطح بسیار پایینی قرار داشتند. امروزه آفریقایی الاصل هایی كه به صورت قانونی در این كشور به سر می برند نسبتاً وضع بهتری دارند. لیكن سیاهپوستانی كه به عنوان مهاجر غیرقانونی در این كشور زندگی می كنند در فقر و تنگدستی غوطه ور هستند و مدام در حال ارتكاب جرم و جنایت هستند. علاوه بر مسائل فوق الذكر یك نكته اساسی در بین افراد این سه ملیت و دیگر مهاجرین غیرقانونی مشترك است و آن صدمه زدن به پیكر كشور آمریكا و بحرانی كردن شرایط این كشور است. این افراد به دلیل كار زیاد و دستمزد كمی كه می گیرند، بازار كار ساكنین قانونی و شهروندان آمریكایی را كساد می كنند. پس آمار بیكاری روز به روز افزایش پیدا می كند. این افراد به دلیل عدم پرداخت مالیات به سیستم اقتصادی كشور صدمه جدی وارد می كنند. با عدم پرداخت حق بیمه تامین اجتماعی به سیستم بیمه كشور لطمه وارد می كنند و در هر مكانی كه این گروه از افراد تجمع بیشتری دارند مشكلات نامبرده بیشتر است. به عنوان مثال در ایالت كالیفرنیا تقریباً ۵/۲ میلیون مهاجر غیرقانونی وجود دارد كه نسبت به دیگر ایالات تجمع آنان در این منطقه بیشتر است و تحقیقات گویای این مسئله است كه مشكلات اجتماعی و اقتصادی این ایالت نیز بیشتر است و با افزایش این مهاجران آمار جرم و جنایت نیز بیشتر شده است. در سال ۱۹۸۲ دولت قانونی وضع كرد كه براساس آن مهاجرینی كه به صورت غیرقانونی وارد ایالات متحده شوند با طی چند مرحله قانونی به وضعیت اقامت خود جنبه رسمی و قانونی دهند. تا سال ۱۹۹۰ نیز حدوداً ۹۰۰ هزار نفر از این قانون سود بردند. طی چند هفته اخیر تظاهرات علیه مهاجران غیرقانونی در شهرهای لس آنجلس، دالاس، سن دیه گو، میامی و واشینگتن صورت گرفت و با افزایش تقاضای مهاجران و اعتراض مردم آمریكا به این وضعیت دولت فدرال درصدد حل مشكل به صورت ریشه ای و اصولی است. بوش رئیس جمهور آمریكا قول همكاری تنگاتنگ با كنگره را داده است تا این مسئله به راحتی حل شود. لیكن كنگره به قول بوش خوش بین نیست. در این میان ۸۱ درصد از مردم آمریكا طی اعتراضاتشان اعلام داشتند مهاجرت غیرقانونی خارج از كنترل بوش و كنگره است. ۶۱ درصد از آمریكایی ها این عمل را یك جرم می دانند و خواستار برخورد جدی و قانونی با آن هستند. سخنگوی كاخ سفید در این رابطه اعلام كرد: قوانین جدی را برای مبارزه با مهاجرت غیرقانونی در سال آینده پایه ریزی می كنیم. وی همچنین افزود: بخش اصلی نیروی ما در جهت مبارزه با ورود مكزیكی ها است، لیكن آغوش این كشور برای استقبال از مهاجران قانونی و نیروهای كار متخصص باز است. كنگره نیز اعلام كرد: برای مبارزه با این مقوله باید مرزهای این كشور كاملاً تحت نظارت گاردهای پلیس و نیروهای انتظامی قرار گیرد و امكانات مراقبتی را به حداكثر میزان لازم رساندند. البته این مقوله مستلزم صرف هزینه فراوانی است. لكن دولت باید بین صرف هزینه و كاهش امنیت یكی را انتخاب كند. دو جناح سوسیال دموكرات و جمهوری خواه نیز خواستار سامان دهی به این وضعیت نابسامان هستند. مجلس سنا اعلام كرد: سنا درصدد وضع قوانینی است تا براساس آن مهاجرینی كه بین ۲ تا ۵ سال در آمریكا اقامت داشته اند با یك بازگشت كوتاه مدت به وطن خود و طی مراحل قانونی به سرعت اقامت بگیرند و افرادی كه كمتر از ۲ سال در آمریكا اقامت داشته اند به كشورشان عودت داده شوند تا با دادن درخواست و انجام مراحل قانونی و صرف فرصت مقتضی اقامت گرفته و در این كشور زندگی كنند.

منبع : روزنامه شرق