تازه‌ترین تکنولوژی دسترسی به اینترنت انقلاب وای‌مکس

برای دسترسی به اینترنت، سه راه مطمئن و شناخته شده وجود دارد. اول دسترسی باند پهن (Broad Band) كه معمولاً مودم كابلی و DSL برای دسترسی خانگی و خطوط پرسرعت T۱ و T۳ برای ادارات مورد استفاده قرار می گیرد. دومین راه، دسترسی WiFi است كه كامپیوترهای رومیزی و به خصوص لپ تاپ ها می توانند در این روش، با استفاده از امواج رساننده داده های اینترنتی، با شبكه جهانی در ارتباط باشند. سومین راه، كه قطعاً در كشور ما معمول است نیز دسترسی از طریق خط تلفن (Dial up) است كه یك كاربر می تواند با شماره گیری یك خدمات دهنده اتصالات اینترنتی و اتصال به ISP ، با سرعتی به مراتب كمتر از دو روش گذشته (و به همین ترتیب هزینه های مقرون به صرفه تر) با اینترنت در ارتباط باشد. دو روش پیشین نیز هر كدام در كنار مزایای مشهودی كه دارند واجد نقایصی هم هستند. مثلاً در روش های دسته بندی شده در دسترسی باند پهن (مثل T۱۳، T و DSL) هزینه بالای دسترسی و همچنین عدم امكان «حركت» برای كاربر نقص به شمار می آیند. همچنین در روش بی سیم WiFi كه در آن دسترسی نسبتاً سریع (در مقایسه با Dialup) به همراه امكان حركت متصل شونده فراهم شده است، برد كوتاه امواج و نیز سرعت پائین (در مقایسه با T۳ و DSL) خوشایند نیست.
حال فرض كنید دانشمندان توانسته باشند روشی را برای دسترسی به اینترنت فراهم كنند كه مزایای تمام روش های پیشین را داشته باشد و هیچ كدام از نقایص آنها را هم نداشته باشد!
این ایده هیجان انگیز و رویایی اكنون جامه عمل پوشیده و با نام WiMAX در دنیای تكنولوژی حضور دارد.
● WiMAX چیست
WiMAX یك روش بی سیم فوق العاده سودمند و انقلابی در زمینه دسترسی تمامی كاربران (در هر سطحی) به اینترنت است. این نام از حروف اول كلمات Worldwide Intero Perability for Microwave Access گرفته شده و همانگونه كه از نام آن پیدا است، راه حلی برای دسترسی به اینترنت از طریق امواج مایكروویو است. طراحان و مهندسان این روش برآن هستند تا در آینده ای نزدیك، دسترسی بی حد و مرز به اینترنت را برای تمامی كاربران تا حد دسترسی به تلفن همراه آسان كنند و همانگونه كه اكنون در اغلب كشورهای جهان، داشتن و استفاده از یك تلفن قابل حمل، به پدیده ای معمولی بدل شده است، دسترسی آسان و نامحدود به مكان به اینترنت، برای همگان حاصل شود.
وای مكس در آینده بسیار نزدیك، اینترنت را در كنار شبكه مخابراتی قرار خواهد داد و چنان انقلابی را در این زمینه به وجود خواهد آورد كه روشن كردن اكثر كامپیوترهای قابل حمل، خانگی و یا خاص، مساوی با اتصال آنها به اینترنت باشد. این استاندارد از طرف IEEE معتبر شناخته شده و كد ۸۰۲.۱۶ از طرف این سازمان به آن اختصاص یافته است.
● طرز كار وای مكس
وای مكس از نظر استفاده از امواج مایكروویو برای دسترسی مستقیم كاربران به اینترنت، تا حدود زیادی شبیه وای فای است، با این تفاوت كه سرعت آن بسیار بالاتر و برد آن به طور چشمگیری وسیع تر است به طوری كه سرعت آن را می توان با خطوط پرسرعت با پهنای باند وسیع (نظیر T۳ و DSL) مقایسه كرد و برد امواج آن را با تلفن همراه. از نظر فراگیری شبكه نیز با هیچ كدام از مقیاس های شناخته شده شبكه قابل مقایسه نیست و حتی از مقیاس MAN كه برای شبكه های شهری به كار می رود و در حال حاضر بزرگترین مقیاس شبكه های یكپارچه است هم به مراتب وسیع تر است.
این سیستم از دو بخش كلی تشكیل می شود: اول برج وای مكس (WiMAX tower) كه بیشترین شباهت را به برج های مخابراتی دارد و قادر است تا شعاع ۸ هزار كیلومتر مربع را تحت پوشش خود بگیرد. دوم گیرنده وای مكس (WiMAX receiver) شامل آنتن گیرنده امواج مایكروویو كه می تواند برحسب موقعیت گیرنده از یك قطعه كوچك گیرنده WiFi در یك لپ تاپ تا گیرنده فرستنده داخلی در یك اداره متفاوت باشد.
برج وای مكس می تواند به طور مستقیم و با یك پهنای باند بالا (مثلاً خط T۳) با اینترنت در ارتباط باشد و امواج را به كاربران و یا برج بعدی انتقال دهد. با توجه به گستره بالای هر برج (۸ هزار كیلومتر مربع) با ایجاد برج های متعدد در انتهای محدوده تحت پوشش یك برج دیگر، می توان محدوده قابل توجهی را _ مشابه با سیستم تلفن همراه غیر ماهواره ای _ تحت پوشش قرار داد. كاربرانی كه هم اكنون از سیستم WiFi برای اتصال به اینترنت استفاده می كنند به خاطر تشابه استفاده از سیگنال ها، احتمالاً می توانند از WiMAX نیز استفاده كنند هرچند كه تجهیزات دریافت امواج وای مكس در حال حاضر متفاوت با وای فای است.
▪ چرا وای مكس
دسترسی «اینترنت بی سیم» هم اكنون از طریق تكنولوژی وای فای میسر است و ممكن است این سئوال به نظر برسد كه چه لزومی به ابداع یك تكنولوژی دیگر در این زمینه است. آیا اگر فقط مشكل برخی از اشكالات سیستم وای فای است، نمی توان با بهسازی این سیستم به همان چیزی كه وای مكس مدعی آن است دست یافت؟نگاهی به تفاوت های وای مكس و وای فای نشان می دهد كه به رغم تشابه این دو روش در استفاده از امواج مایكروویو برای تامین دسترسی اینترنت برای كاربران، وای مكس و وای فای دو سیستم جداگانه هستند.
وای فای اتصال بی سیم را با بردی كوتاه، حداكثر در حد محوطه یك فرودگاه، نمایشگاه یا كافی شاپ (نهایتاً در سطح ۶۵ كیلومتر مربع) برقرار می سازد. در حالی كه در وای مكس صحبت از اتصال بی سیم دست كم در حد یك شهركوچك است (چیزی در حدود هشت هزار كیلومتر مربع). گذشته از این حداكثر سرعتی كه تكنولوژی وای فای برای كاربران فراهم می كند، سرعت دانلود پنج مگابایت در ثانیه است و این در حالی است كه كاربران تكنولوژی وای مكس با سرعت شگفت انگیز ۵۰ تا ۱۰۰ مگابایت خواهند توانست داده ها را از اینترنت دانلود كنند (به این ترتیب امكان تماشای یك فیلم با كیفیت بالا از اینترنت- كه سرعتی حداقل برابر با ۱۰ مگابایت در ثانیه نیاز دارد- برای كاربری كه در حال حركت با یك لپ تاپ است به راحتی ممكن خواهد بود).
تفاوت عمده دیگر وای مكس با وای فای و نیز روش های دسترسی با پهنای باند بالا، ارزان بودن آن است كه هرچند تا رسیدن به این مولفه به شدت مهم راه زیادی مانده است ولی یكی از اهداف طراحان آن است. «ارزان بودن» یا حتی «زیاد گران نبودن» چیزی است كه برآورده شدن آن می تواند تمام تكنولوژی های رقیب وای مكس را از میدان به در كند.
● اینتل و وای مكس
در حال حاضر شركت اینتل بیشترین تمركز را بر روی وای مكس گرفته و مرتباً در حال توسعه این تكنولوژی است و در میان بیش از ۲۰۰ شركتی كه در مورد وای مكس در حال تحقیق و ابداع هستند پیشرو محسوب می شود.اینتل اعلام كرده لپ تاپ های سنترنیوی خود را با قابلیت وای مكس حداكثر تا سه سال دیگر به بازار خواهد فرستاد كه این از هم اكنون یك موفقیت برای تكنولوژی وای مكس محسوب می شود. این شركت همچنین اعلام كرده كه به همراه شركتی به نام كلیروایر (Clearwre) اقدامات بیشتری را برای دسترسی برخی كاربران محدود از طریق وای مكس فراهم خواهند كرد تا از هم اكنون تعداد كاربران این تكنولوژی رو به افزایش گذارد.
هم اكنون اینتل برای سیستم وای مكس تجهیزاتی شاید مودم كابلی و یا دی اس ال در دست تهیه دارد كه سیگنال های پرسرعت بی سیم وای مكس را به بهترین شكل دریافت می كند.
● دو مسئله كوچك
وای مكس در دو جا با مشكل روبه رو است. اول آن كه این سیستم بی حد و مرز می تواند امنیت دولت ها را به خطر اندازد و به همین خاطر از هم اكنون یك تهدید امنیتی برای حكومت ها به شمار می رود. از این رو، به موازات تامین لوازم تكنیكی آن مسائل حقوقی وای مكس نیز احتیاج به حل دارند. مسئله دوم تامین هزینه وای مكس است كه برای آن راهكار منسجم و مشخصی ارائه نشده است. آیا باید مانند تلفن همراه با آن برخورد كرد و از مشتركان هزینه اتصال را برحسب مدت دریافت كرد و یا همچون ISP های بیشتر كشورها، هزینه اشتراك ثابت از مشتری اخذ كرد؟ یا... پاسخ هرچه باشد از نظر كاربران زیاد مهم نیست. اگر «ارزان بودن» تامین شود!

نوشته شده توسط: مهندس محمود فرجامی

منبع : پورتال مديريت فناوري اطلاعات