یکشنبه, ۳۰ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 19 May, 2024
مجله ویستا
جوابیه یی به نقد موضع گیری سرمربی پرسپولیس/پروین استدلال می کند
از جمله مهم ترین این موارد سنتی بودن، عدم اعتقاد به جوانان، دنبال كردن منافع شخصی در پرسپولیس، تبدیل بازیكنان فنی و تكنیكی به بازیكنان فیزیكی، رفیق بازی و باندبازی در پرسپولیس و جوسازی در ورزشگاه ها ودست آخر اینكه اصولاً استدلال نمی كند؟
درباره پروین همین نكته بس كه او نه خوب مطلق است و نه بد مطلق و نه سپید است و نه سیاه. او نیز مثل هر انسان دیگری شخصیت خاكستری دارد و خلاصه اینكه انسان موجودی است جایز الخطا. در این میان باید بررسی دقیق تری انجام شود كه این شخصیت ورزشی و مربی خاكستری عیار و آلیاژش چیست؟ سپیدی در او غلبه دارد و یا سیاهی و تأثیرگذاری او بر فوتبال ملی و باشگاهی ما چه بوده است و تأثیرات او بر فوتبال ما مثبت بوده یا منفی! این موضوع به بحث موشكافانه یی نیاز داردكه در حوصله بحث ما نیست.
محور اساسی این بحث دفاع از پروین نیست بلكه به چالش كشیدن منطق نویسنده محترم، سیامك رحمانی و البته دوستان و همفكران او در روزنامه ایران ورزشی است كه اعتقاد دارند «علی پروین اصولاً استدلال نمی كند.»
با نگاهی اجمالی و نه چندان موشكافانه ،روزنامه ایران ورزشی در روز چهارشنبه مورخ هفتم بهمن هشتاد و سه به سادگی می توان دریافت كه این نشریه و یا حداقل این شماره دارای رنگ و بوی ضد پروینی است. آنجا كه در صفحه دوم سیامك رحمانی مستقیماً در رابطه با سنجاق كردن كریم باقری به تیم ملی می نویسد، پروین چنین و چنان استدلالی نمی كند، یعنی اصولاً استدلال نمی كند و یا نیما حسینی در مقاله با عنوان اختلاف تاریخی میان پروین و دادكان در همین شماره پس از مقدمه و مؤخره و با عنایت به مضمون ،مقاله علی پروین را متهم به عدم رو راستی با آقای دادكان می كند.
صدور حكم كلی «پروین اصولاً استدلال نمی كند» نقدی افراطی و به دور از واقعیت و یا بهتر بگوییم اتهامی مغرضانه است زیرا امروز در طراحی چگونگی انجام هر بازی چه به لحاظ سیستمی و چه به لحاظ تحلیل داشته های حریف و تیم خودی، تحلیل و استدلال ركن اصلی مربیگری است. مگر می توان بدون داشتن تحلیل و استدلال و آنالیز حریف در سطح لیگ برتر آزادگان به مربیگری و تصدی مدیریت فنی تیمی مانند پرسپولیس پرداخت. درباره مطالب منتسب به پروین در رابطه با بازیكنان مورد نظرش، باید دید این گفته در یك مجمع رسمی و با حضور حداقل چند خبرنگار و نمایندگان جراید عنوان شده و یا در یك محفل خصوصی و در جمع دوستان؟ اگر بنا به نوشته خود شما در همین شماره ، این اظهارات در یك محفل خصوصی و خطاب به دوستان عنوان شده، آیا طرح موضوع در چنین شرایطی و در آستانه دور دوم مسابقات جام جهانی و در یك روزنامه پر تیراژ ورزشی به صلاح فوتبال ملی ما است یا خیر؟ براستی هدف اصلی آن، نقادی منصفانه و اطلاع رسانی آزاد است و یا هدف آن حاشیه سازی، خبرسازی كذب و جلب مخاطب است. به علاوه وقتی بنا به نوشته خود شما از پروین و ناصر حجازی به عنوان خبرگان فوتبال دعوت می شود تا در فدراسیون فوتبال و در نشست خبرگان حاضر شوند و حتی فراتر از آن قرار بوده پروین بازی نروژ - بحرین را ببیند و این بازی را برای فدراسیون فوتبال آنالیز كند و مهم تر از همه قرار بوده پروین لیست ۳۵ نفر منتخب خود را به فدراسیون فوتبال ارایه كند آیا نمی توان نتیجه گرفت كه این حقی است كه خود فدراسیون فوتبال برای پروین قائل شده است. آیا شما انصافاً جنجال سازی نمی كنید؟
از بعد فنی برای تحلیل اینكه آقای پروین «اصولاً استدلال نمی كند» سیامك رحمانی می نویسد «كافی است نگاه كنیم كه او (یعنی پروین) حتی پژمان جمشیدی را هم شایسته راهیابی به تیم ملی می داند. آن هم در حالی كه مهدوی كیا، كاظمیان و كعبی رقابت سنگینی برای ایستادن در جناح راست زمین دارند.» در بررسی فنی موضوع باید گفت امروزه تیم های فوتبالی موفق اند كه به اصطلاح تاكتیك پذیر باشند و بتوانند دستورات مختلف تاكتیكی مربیان را اجرا كنند و در قید و بند سیستم خاصی نباشند و با توجه به شرایط مسابقه و توان حریف و شرایط محیطی دست به تغییر تاكتیك و سیستم بزنند و توانایی اجرای حداقل دو یا چند سیستم مختلف را داشته باشند (۲-۴-۴ و ۲-۵-۳ و ۱-۳-۲-۴)، این در حالی است كه نفرات انتخابی آقای برانكو برای جناح راست با اینكه افراد بسیار توانمند و شایسته یی هستند ولی خصوصیات تهاجمی وجه غالب و مشترك آنها است و این افراد توان بالایی در سیستم های هجومی و به عنوان مثال در سیستم ۲-۵-۳ به عنوان پیستون دارند .ولی اگر تیم ملی در شرایطی قرار گیرد كه لازم باشد به صورت دفاعی تری مهره چینی شود باز به عنوان مثال در سیستم ۲-۴-،۴ تنها دفاع راست كلاسیك با خصوصیات غالب دفاعی و تخصص تدافعی كه در عین حال توان همكاری در حمله را نیز به خوبی داشته باشد پژمان جمشیدی است كه البته جای او در تیم ملی خالی است.
در پایان سؤال اینجا است كه دلیل اینكه پروین برروی تیم ملی و فدراسیون شمشیركشیده چیست؟ آیا با یك اظهار نظر شخصی می توان گفت فردی بر روی فدراسیون و تیم ملی كشورش شمشیر كشیده است؟ آیا این سخن منصفانه است. آیا شما در جاده عدالت گام بر می دارید. قضاوت را به عهده خوانندگان عزیز می گذاریم.
درباره پروین همین نكته بس كه او نه خوب مطلق است و نه بد مطلق و نه سپید است و نه سیاه. او نیز مثل هر انسان دیگری شخصیت خاكستری دارد و خلاصه اینكه انسان موجودی است جایز الخطا. در این میان باید بررسی دقیق تری انجام شود كه این شخصیت ورزشی و مربی خاكستری عیار و آلیاژش چیست؟ سپیدی در او غلبه دارد و یا سیاهی و تأثیرگذاری او بر فوتبال ملی و باشگاهی ما چه بوده است و تأثیرات او بر فوتبال ما مثبت بوده یا منفی! این موضوع به بحث موشكافانه یی نیاز داردكه در حوصله بحث ما نیست.
محور اساسی این بحث دفاع از پروین نیست بلكه به چالش كشیدن منطق نویسنده محترم، سیامك رحمانی و البته دوستان و همفكران او در روزنامه ایران ورزشی است كه اعتقاد دارند «علی پروین اصولاً استدلال نمی كند.»
با نگاهی اجمالی و نه چندان موشكافانه ،روزنامه ایران ورزشی در روز چهارشنبه مورخ هفتم بهمن هشتاد و سه به سادگی می توان دریافت كه این نشریه و یا حداقل این شماره دارای رنگ و بوی ضد پروینی است. آنجا كه در صفحه دوم سیامك رحمانی مستقیماً در رابطه با سنجاق كردن كریم باقری به تیم ملی می نویسد، پروین چنین و چنان استدلالی نمی كند، یعنی اصولاً استدلال نمی كند و یا نیما حسینی در مقاله با عنوان اختلاف تاریخی میان پروین و دادكان در همین شماره پس از مقدمه و مؤخره و با عنایت به مضمون ،مقاله علی پروین را متهم به عدم رو راستی با آقای دادكان می كند.
صدور حكم كلی «پروین اصولاً استدلال نمی كند» نقدی افراطی و به دور از واقعیت و یا بهتر بگوییم اتهامی مغرضانه است زیرا امروز در طراحی چگونگی انجام هر بازی چه به لحاظ سیستمی و چه به لحاظ تحلیل داشته های حریف و تیم خودی، تحلیل و استدلال ركن اصلی مربیگری است. مگر می توان بدون داشتن تحلیل و استدلال و آنالیز حریف در سطح لیگ برتر آزادگان به مربیگری و تصدی مدیریت فنی تیمی مانند پرسپولیس پرداخت. درباره مطالب منتسب به پروین در رابطه با بازیكنان مورد نظرش، باید دید این گفته در یك مجمع رسمی و با حضور حداقل چند خبرنگار و نمایندگان جراید عنوان شده و یا در یك محفل خصوصی و در جمع دوستان؟ اگر بنا به نوشته خود شما در همین شماره ، این اظهارات در یك محفل خصوصی و خطاب به دوستان عنوان شده، آیا طرح موضوع در چنین شرایطی و در آستانه دور دوم مسابقات جام جهانی و در یك روزنامه پر تیراژ ورزشی به صلاح فوتبال ملی ما است یا خیر؟ براستی هدف اصلی آن، نقادی منصفانه و اطلاع رسانی آزاد است و یا هدف آن حاشیه سازی، خبرسازی كذب و جلب مخاطب است. به علاوه وقتی بنا به نوشته خود شما از پروین و ناصر حجازی به عنوان خبرگان فوتبال دعوت می شود تا در فدراسیون فوتبال و در نشست خبرگان حاضر شوند و حتی فراتر از آن قرار بوده پروین بازی نروژ - بحرین را ببیند و این بازی را برای فدراسیون فوتبال آنالیز كند و مهم تر از همه قرار بوده پروین لیست ۳۵ نفر منتخب خود را به فدراسیون فوتبال ارایه كند آیا نمی توان نتیجه گرفت كه این حقی است كه خود فدراسیون فوتبال برای پروین قائل شده است. آیا شما انصافاً جنجال سازی نمی كنید؟
از بعد فنی برای تحلیل اینكه آقای پروین «اصولاً استدلال نمی كند» سیامك رحمانی می نویسد «كافی است نگاه كنیم كه او (یعنی پروین) حتی پژمان جمشیدی را هم شایسته راهیابی به تیم ملی می داند. آن هم در حالی كه مهدوی كیا، كاظمیان و كعبی رقابت سنگینی برای ایستادن در جناح راست زمین دارند.» در بررسی فنی موضوع باید گفت امروزه تیم های فوتبالی موفق اند كه به اصطلاح تاكتیك پذیر باشند و بتوانند دستورات مختلف تاكتیكی مربیان را اجرا كنند و در قید و بند سیستم خاصی نباشند و با توجه به شرایط مسابقه و توان حریف و شرایط محیطی دست به تغییر تاكتیك و سیستم بزنند و توانایی اجرای حداقل دو یا چند سیستم مختلف را داشته باشند (۲-۴-۴ و ۲-۵-۳ و ۱-۳-۲-۴)، این در حالی است كه نفرات انتخابی آقای برانكو برای جناح راست با اینكه افراد بسیار توانمند و شایسته یی هستند ولی خصوصیات تهاجمی وجه غالب و مشترك آنها است و این افراد توان بالایی در سیستم های هجومی و به عنوان مثال در سیستم ۲-۵-۳ به عنوان پیستون دارند .ولی اگر تیم ملی در شرایطی قرار گیرد كه لازم باشد به صورت دفاعی تری مهره چینی شود باز به عنوان مثال در سیستم ۲-۴-،۴ تنها دفاع راست كلاسیك با خصوصیات غالب دفاعی و تخصص تدافعی كه در عین حال توان همكاری در حمله را نیز به خوبی داشته باشد پژمان جمشیدی است كه البته جای او در تیم ملی خالی است.
در پایان سؤال اینجا است كه دلیل اینكه پروین برروی تیم ملی و فدراسیون شمشیركشیده چیست؟ آیا با یك اظهار نظر شخصی می توان گفت فردی بر روی فدراسیون و تیم ملی كشورش شمشیر كشیده است؟ آیا این سخن منصفانه است. آیا شما در جاده عدالت گام بر می دارید. قضاوت را به عهده خوانندگان عزیز می گذاریم.
منبع : خبرگزاری ایپنا
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
پیچ و مهره پارس سهند
تعمیر جک پارکینگ
خرید بلیط هواپیما
مجلس شورای اسلامی رسانه مجلس دولت دولت سیزدهم سید ابراهیم رئیسی رئیس جمهور لبنان رئیسی سیدابراهیم رئیسی تعطیلی شنبه ها مجلس دوازدهم
مشهد سیل ایران هواشناسی سیل مشهد تهران بارش باران آموزش و پرورش خراسان رضوی پلیس سازمان هواشناسی امتحانات نهایی
خودرو ایران خودرو حقوق بازنشستگان قیمت دلار دلار قیمت طلا قیمت خودرو مالیات بازار خودرو مسکن ترکیه بانک مرکزی
لیلا حاتمی زری خوشکام نمایشگاه کتاب سینمای ایران علی حاتمی کتاب نمایشگاه کتاب تهران تلویزیون سینما سریال دفاع مقدس زهرا خوشکام
ایلان ماسک
رژیم صهیونیستی اسرائیل غزه فلسطین آمریکا جنگ غزه روسیه حماس چین اوکراین یمن حزب الله لبنان
فوتبال استقلال پرسپولیس بازی تراکتور لیگ برتر اشکان دژاگه بارسلونا فدراسیون فوتبال سپاهان مس رفسنجان تکواندو
هوش مصنوعی اینترنت آیفون فناوری هواپیما گوگل اپل سامسونگ موبایل دانش بنیان
زنان رژیم غذایی کاهش وزن سلامت قلب سرطان پوست سلامت روان بارداری