تاکسی‌رانی هیچ‌ جای دنیا مثل ایران نیست

هیچ جای جهان، تاکسی گردشی، مسافربر راهی و تاکسی اتوبوسی دیده نمی‌شود.
هیچ جای دنیا مردم در کنار خیابان‌ها صف نمی‌کشند تا بتوانند سوار تاکسی‌های عبوری شوند.
هیچ جای دنیا تاکسی‌ها چهار مسافر را همزمان سوار نمی‌کنند. در کشور نزدیک خودمان ترکیه، تاکسی، برای توریست‌ها است. البته مردم با تاکسی رفت و آمد می‌کنند اما دو علت عمده برای سوار شدن دارند، یکی آنکه زمان رسیدن برایشان مهم باشد و دیگر آن که در حالت طبیعی نباشند و نتوانند رانندگی کنند.
از این رو می‌توان اهالی ترکیه را اتوبوس سوار دانست چرا که سیستم حمل و نقل شهری در ترکیه بر اساس اتوبوس است و مترو به اندازه کافی رشد نیافته است. با این حال اتوبوس سواری در ترکیه هم از نظر زمان و هم از نظر هزینه بسیار مقرون به صرفه است.
میزان درآمد تاکسی ران ها در ترکیه خوب است و آنها می‌توانند به میزان کافی از شغل خود در آمد کسب کنند.
با این حال تاکسیرانی در ترکیه منحصر به تاکسی های دربستی نیست. در شهرهای بزرگ این کشور تاکسی‌هایی هم به صورت خطی(راهی) فعالیت می‌کنند که در سیستم حمل و نقل عمومی جای خودشان را دارند و معمولاً خودروی ون محسوب می‌شوند. هزینه این تاکسی ها نیز از پیش مشخص است و جای چانه زدن نیست.
کمی آن طرف تر در انگلستان، تاکسیرانی، شکل متفاوتی دارد. تاکسی‌های این کشور شکلی قدیمی و سنتی دارند. در لندن، تاکسی‌ها با ظاهر سال‌ها پیش تولید و استفاده می‌شوند، هر چند که از نظر راحتی و زیبایی نسبت به خودروهای جدید کمی فرسوده به نظر می‌رسند.
این تاکسی‌ها برای افراد متمول، توریست‌ها و کسانی است که به اندازه کافی وقت ندارند تا با مترو، تراموا، اتوبوس و سایر وسایل نقلیه عمومی رفت و آمد کنند.
در انگلستان، هزینه تاکسی بسیار بالا است. شما می‌توانید کنار خیابان بایستید و با دست تکان دادن تاکسی درخواست کنید. شاخص اصلی این تاکسی‌ها حفظ حریم خصوصی مسافر است.
برای همین بین مسافر و راننده مرز شیشه ای عایقی قرار گرفته که راننده تاکسی از حرف‌های مسافر با خبر نشود. در این مرز شیشه‌ای پنجره‌ای تعبیه شده که مسافر می تواند ازطریق آن با راننده صحبت کند یا هزینه رفت و آمد را بپردازد.
هزینه تاکسی‌ها در انگلستان با تاکسیمتر محاسبه می شود. راننده تاکسی بودن، شغل با کلاسی به حساب می آید و به طور معمول تاکسیران ها از بین افرادی با پایگاه اجتماعی بالا انتخاب می شوند. این بدین معنا است که شرایط لازم برای انتخاب یک تاکسیران در انگلستان بسیار سخت است.
این در حالی است که سیستم‌های حمل و نقل عمومی در این کشور قدرتمند است. مترو، تراموا، مونوریل و همین طور اتوبوس، خدمات رسانی بسیار خوب و سریعی دارند.
اما تاکسیرانی در آمریکا وضعیت متفاوتی با سایر نقاط جهان دارد. تاکسیرانی در این کشور، به سه نوع تاکسی تلفنی، تاکسی‌های دربستی و اتومبیل‌های کرایه‌ای تقسیم می‌شود.
مسافر می‌تواند از خانه با شرکت‌های تاکسیرانی تماس گرفته و درخواست تاکسی کند، که با گفتن مبدأ و مقصد از هزینه رفت و آمد نیز مطلع خواهد شد.
این در حالی است که تاکسی‌های دربستی، در خیابان به شما خدمات می دهند، و تاکسیمتر دارند.
رنگ این تاکسی‌ها معمولاً زرد است ولی شرکت‌های تاکسیرانی که به صورت خصوصی خدمات می‌دهند می‌توانند از رنگ دلخواهشان برای تاکسی‌ها استفاده کنند.
تاکسی‌ها که کار خود را به صورت گردشی در شهر انجام می‌دهند، باید مسافر را دربست سوار کنند و هزینه تاکسی نیز به وسیله تاکسیمتر محاسبه می‌شود اما خودروهای کرایه نیز به گونه‌ای دیگر خدمت‌رسانی به مسافران را برعهده دارند.
مسافر می‌تواند با مراجعه به مؤسسات کرایه اتومبیل و انتخاب نوع خودرو، آن را برای مدت مشخصی کرایه ‌کند. این کار برای ساکنان آمریکا به صرفه است به این دلیل که هزینه‌های نگهداری خودرو شخصی در سفر بسیار بالا است. این در‌حالی است که کرایه خودروهای نو و زیبای اجاره ای می‌تواند هزینه‌های یک سفر را برای مسافر کم کند.
بنابراین اجاره خودرو در آمریکا امری مرسوم به حساب می‌آید اما تاکسی‌های دربستی و تلفنی، مشتری‌های زیادی ندارند. وضعیت مالی تاکسیران‌ها در این کشور مثل انگلستان خوب نیست و از پایگاه اجتماعی پائین‌تری برخوردار هستند.

منبع : کارنا