پنجشنبه, ۲۰ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 9 May, 2024
مجله ویستا


نگرش تاریخی بر ساختار سیاسی ـ اجتماعی در اسلام


نگرش تاریخی بر ساختار سیاسی ـ اجتماعی در اسلام
نویسنده : اخترشهر - علی
محل نشر : قم
تاریخ نشر : ۱۳۸۳/۱۱/۱۸
رده دیویی : ۲۹۷.۴۸۳۲
قطع : وزیری
جلد : شومیز
تعداد صفحه : ۱۶۰
نوع اثر : تالیف
زبان کتاب : فارسی
شماره کنگره : BP۲۱۶/۵/ر۹س۲
نوبت چاپ : ۱
تیراژ : ۱۰۰۰
شابک : ۹۶۴-۹۳۲۷۵-۹-۲

هدف این نوشتار مروری بر تاریخ اسلام از دید ساختاری سیاسی اجتماعی بر اساس 'روش مقایسه‌ی' است و در قالب سه بخش فراهم آمده است: 'ساختار سیاسی ـ اجتماعی قبل از بعثت', 'ساختار سیاسی ـ اجتماعی بعد از بعثت' و 'ساختار سیاسی ـ اجتماعی بعد از رحلت'. نگارنده خاطرنشان می‌کند: 'پیامبر (ص) در جریان تغییر و تبدیل و بنیان نهادن دین واحد و ایجاد وحدت قومی و ملی با دو شیوه 'اندیشه' و 'اراده' به ساخت دولت اسلامی در مدینه همت نهاد و این زمانی بود که ساخت سیاسی جاهلیت مبتنی بر قبیله بود و قبیله بر سه رکن 'نسب, حسب و عصب' استوار بود.... پیامبر اکرم (ص) جهت پایه‌گذاری دولت اسلامی در مدینه اقدام به کارهای ذیل نمود: بین قبایل مختلف ایجاد اخوت و برادری نمود, تاسیس مسجد, دخالت دادن مردم در امور تصمیم‌گیری, حکومت, از طریق شورا و امر به معروف و نهی از منکر, تشکیل شورای سیاسی دولت مدینه, تدوین قانون اسلامی مدینه و تنظیم سیاست‌های داخلی و خارجی مدینه جهت تحکیم پایه‌های حکومت تکاش نمود. و تا زمان رحلت حکومتی بنا نهاد که از همه لحاظ بهترین نوع حکومت اسلامی بود. اما بعد از رحلت پیامبر (ص) عده‌ای به سفارش‌های ایشان گوش نکردند و تلاش کردند که از سیستم جدید خارج شوند و به ویژگی‌های عصر جاهلیت برگردند'.