چهارشنبه, ۱۹ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 8 May, 2024
مجله ویستا

التهاب سرخ - Red Heat


التهاب سرخ - Red Heat
سال تولید : ۱۹۸۸
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : گوردون کارول و والتر هیل
کارگردان : هیل
فیلمنامه‌نویس : تروی کندی مارتین، هاری کلاینر و هیل.
فیلمبردار : ماتیو ف. لیونتی
آهنگساز(موسیقی متن) : جیمز هورنر.
هنرپیشگان : آرنولد شوارتسنگر، جیمز بلوشی، پیتر بویل، اد اوراس، لارنس فیشبرن، جینا گرشن و ریچارد برایت.
نوع فیلم : رنگی، ۱۰۶ دقیقه.


مسکو. پلیس روسی، «ایوان دانکو» (شوارتسنگر) در تعقیب گروهی از قاچاقچیان گرجی موادمخدر، با سرکرده باند، «ویکتور روستاویلی» (اوراس)، در کافه‌ای درگیر می‌شود. این درگیری به کشته شدن برادر «روستاویلی» (اوراس)، در کافه‌ای درگیر می‌شود. این درگیری به کشته شدن برادر «روستاویلی»، بهتر دوست «دانکو» و معامله یک محموله کوکائین با گروهی از قاچاقچیان سیاه‌پوست تمام برقرار می‌کند، اما به هنگام عبور از یک چراغ قرمز توسط پلیس بازداشت می‌شود. «دانکو» برای تحویل گرفتن «روستاویلی» به آمریکا می‌رود، اما او دستور دارد برای حفظ اطلاعات مربوط به مشکلات دولت متبوعش با قاچاقچیان موادمخدر، از ارائه هرگونه اطلاعاتی درباره تعقیب «روستاویلی» خودداری کند. «آرت ریدزیک» (بلوشی)، افسر نه‌چندان مقرراتی اداره پلیس شیکاگو، مأمور همراهی «دانکو» می‌شود. اما قاچاقچیان سیاه‌پوست با حمله به مقر پلیس که طی آن بهترین دوست «ریدزیک» کشته می‌شود، «روستاویلی» را نجات می‌دهند. حالا «دانکو» و «ریدزیک» به تعقیب‌شان ادامه می‌دهند.
* التهاب سرخ نخستین فیلم آمریکائی بود که اجازه فیلم‌برداری در میدان سرخ مسکو را یافت. صحنه‌های مسکوی آغازین و پایان فیلم (که در مسکو و بوداپست فیلم‌برداری شد)، با تدوین ماهرانه نمائی از مردم عادی در خیابان‌ها، رژه گارد و چهره‌های عظیم سنگی (مارکس و لنین)، سهم عمده‌ای در فضاسازی دارند (هرچند اعتبار ساخت آنها را بیشتر باید به حساب بنی‌دابینز کارگردان واحد دوم گذاشت). در باقی صحنه‌ها (درگیری‌ها در شیکاگو و...) هیل، کمتر مجالی برای نمایش شیوه منحصز به فردش در استفاده از لوکیشن پیدا می‌کند. از لحاظ تماتیک، اگرچه مضمون دوستی مردانه و ترکیب زوج ناهمگون اصلی، که در طول ماجرا آرام‌آرام رابطه صمیمانه‌تری می‌یابند، در قیاس با کارهای قبلی هیل در این زمینه، مثل 48 ساعت (1982) بی‌روج و رنگ باخته می‌نماید، ولی در مقابل، درون‌مایه «بیگانگی» با تمرکز روی شخصیت «دانکو»، پرداختی درخور و قابل قیاس با آثار متقدمی مثل جنگ‌جویان (1979) و مساعدت جنوبی (1981) می‌یابد. ‌