سیر، دشمن میکروب ها

سیر اگرچه به خاطر بوی نامطبوع ماندگارش بدنام است اما از گذشته های دور به واسطه قدرت زیاد در از میان بردن انواع میكروب ها شهرت داشته و در درمان های سنتی مورد استفاده قرار گرفته است.سیر یكی از مهمترین داروهای مصر باستان است كه به وسیله یهودیانی كه در مصر می زیستند به تمام نقاط دنیا برده شد. سیر دارای خواص متعددی است كه از زمان های قدیم تا كنون برای آن قایل بوده اند و ما در اینجا به برخی از آن ها كه در صنعت داروسازی و پزشكی مورد توجه قرار گرفته اند اشاره می كنیم.
سیر خام هنگامی كه در بدن هضم می شود ماده ای به نام «آلیسین» آزاد می كند كه آنتی بیوتیكی بسیار قوی است. آلیسین پس از ورود به خون و همراه شدن با جریان گردش خون از طریق شش ها، روده، پوست و دستگاه دفع ادرار از بدن دفع می شود و در جریان این مسیر همه این اعضا را از هر نوع میكروب و عفونت پاك می سازد.اثرات ضدمیكروب سیر می تواند به درمان گلودرد، سرماخوردگی، آنفلوآنزا، عفونت های برونشی و ریه ای و حتی عفونت های دستگاه گوارش و انگل ها كمك كند. در دستگاه تنفسی نیز سیر به عنوان یك ضداحتقان و خلط آور عمل می كند و از این رو در درمان سرفه ها، عفونت های سینه ای و همچنین آسم تاثیر بسزایی دارد. اثر ضدعفونی كننده سیر در حقیقت اغلب بخش های بدن را دربرمی گیرد.سیر با افزایش تعریق در بدن به كاهش تب در بیماری ها كمك می كند. سیر به روند هضم غذا كمك می كند و موجب ترشح بیشتر آنزیم های هضم كننده و حركات دودی روده می شود. عملكرد ضدمیكروب سیر كبد و دستگاه گوارش را نیز پاك و ضدعفونی می كند و به این ترتیب سلامت عمومی بدن را بهبود می بخشد. تحقیقات نشان می دهند مصرف سیر قند و كلسترول خون را به نحو چشمگیری كاهش می دهد و موجب پایین آمدن فشارخون شده احتمال تشكیل لخته های خونی را نیز كاهش می دهد. بر پایه این تحقیقات سیر چون آنتی اكسیدانی قوی عمل می كند و تركیبات سولفور موجود در آن مانع شكل گیری و رشد تومورها می شوند.
بسیاری از خواص سیر از جمله مهمترین ویژگی آن كه همان ضدمیكروب بودن آن است از قرن ها پیش شناخته شده و توسط پیشینیان ما مورد بهره برداری قرار گرفته اند. در یك پاپیروس پزشكی كه از مصر باستان باقی مانده است و قدمت آن به ۱۵۰۰ سال پیش از میلاد مسیح بازمی گردد بیش از ۲۰۰ نسخه و روش درمانی با استفاده از سیر آمده است كه اغلب برای رفع مشكلاتی مانند انواع سردردها، ضعف و عفونت هایی مانند عفونت گلو توصیه شده است.
در ابتدای قرن بیستم داروهایی كه با استفاده از سیر تهیه می شوند به عنوان اصلی ترین درمان برای بیماری سل مورد استفاده قرار می گرفته و طی جنگ جهانی اول نیز از سیر برای مبارزه با تیفوس سود می بردند.
در یونان باستان فروشندگان دوره گرد سیر را به عنوان اكسیر جوانی می فروختند و از گذشته های دور بسیاری از مردم ریسه هایی از سیر را در اطراف در ورودی منازل و محل كسبشان می آویختند تا از ورود شیاطین و ارواح شرور جلوگیری كنند.
اثر ضدعفونی كنندگی سیر بسیار گسترده و قوی است چنانكه باكتری ها، قارچ ها و انگل ها را دربرمی گیرد. از این رو نه تنها در درمان عفونت هایی از قبیل گلودرد مفید است بلكه برای بهبود عفونت های حادتر از جمله اسهال خونی، حصبه و مسمومیت های غذایی نیز سودمند و كارساز است.
از خواص سیر برای درمان زخم های خارجی نیز می توان سود برد.
با سیر كوبیده كه در روغن زیتون خیسانده شده باشد یا به پمادها اضافه شود می توان مرهمی موثر برای بریدگی ها، مفاصل متورم، دردهای روماتیسمی و دررفتگی و پیچیدگی مفاصل و عضلات و حتی گزیدگی ها تهیه كرد. ماساژ سینه با این مرهم نیز می تواند تسكینی برای سرفه و عفونت های سینه و برونش ها باشد. یك نسخه سنتی برای درمان سرفه، سرماخوردگی و گلودرد توصیه می كند سیر را به صورت حلقه های نازك بریده و مقداری عسل روی آن بریزید و به مدت چند ساعت كنار بگذارید. در طول روز چندبار یك قاشق چایخوری آب سیر ترشح شده را كه با عسل مخلوط شده است میل كنید.
سیر تازه خواصی بس بهتر و مفید تر از سیر موجود در ترشی و غذا دارد . تركیبات موجود در سیر تا زمانی كه پوست حبه ها جدا نشده باشد با زمانی كه سیر پوست كنده و خرد شود، كمی متفاوت است. هرچه سیر بیشتر در معرض هوا و حرارت قرار بگیرد خواص آن كمتر می شود. به عبارت دیگر اثر سیر در غذاهای پخته و سرخ شده به مراتب كمتر از سیر تازه است. همچنین سیر وقتی به صورت ترشی در می آید دستخوش تغییراتی می شود كه به حرارت محیط، سركه و زمان نگه داری و فاكتورهایی از این قبیل بستگی دارد. ولی در اكثر موارد خواصی شبیه به سیر تازه دارد.

منبع : روزنامه شرق