چرا باید مسلمان باشیم؟

بی گمان برای هر انسان ممکن است سؤالاتی پیش آید. این سؤالات ممکن است درباره ی فلسفه ی خلقت، فلفسفه ی بعثت پیامبران، دلیل نیاز ما به دین خدا و هر چیز دیگری باشد. در این تحقیق پیرامون سه سؤال اساسی به جستجو در قرآن مجید پرداختیم. آن سؤالات عبارتند از:
۱) چرا باید مسلمان باشیم؟
۲) چرا باید مسلمان بمانیم؟
۳) چرا باید مسلمان بمیریم؟
▪ سؤال اول
در این مورد می توانیم با استناد به آیات ارزنده قرآن به مطالبی از این قبیل اشاره کرد:
خداوند متعال در بسیاری از آیات در مورد سختی ها و خدمات حضرت ابراهیم (ع) سخن به میان آورده است. خداوند در پاسخ به ادعای مسیحیان و یهودیان که حضرت ابراهیم را متعلق به دین خود میدانستند فرمود: (( ابراهیم به آیین یهود و نصاری نبود لیکن به دین حنیف توحید و اسلام بود.[۱])) سپس به مسئله ی ظهور حضرت عیسی (ع) و بشارت حضرت موسی به قومش می پردازد. یهودیان در ابتدا منتظر ظهور حضرت عیسی (ع) بوده اند ولی زمانی که آن حضرت ظهور کرد و آنها منافع خویش را در خطر دیدند به مخالفت با آن حضرت پرداختند و تنها عده ی بسیار کمی از آن حضرت پیروی کردند که به حواریون معروفند.
با این مقدمه به سراغ ظهور رسول اکرم(ص) و بر خورد یهودیان و مسیحیان می پردازیم. یهودیان و مسیحیان از پیامبرانشان نشانه هایی درباره ی پیامبر خاتم دریافت کرده بودند و منتظر ظهور ایشان بودند ولی زمانی که پیامبر اسلام مبعوث شد و آنها منافع خود را در خطر دیدند به کتمان حقیقت پرداختند و حضرت را منکر شدند. خداوند در قرآن کریم در باره ی این افراد می فرماید: ((گروهی که ما بر آنها کتاب فرستادیم(یهود و نصاری) محمد(ص) و حقّانیت او را بخوبی میشناسند بدان گونه که فرزندان خود را.[۲])) و از اینجا صحبت درباره ی اسلام آغاز می شود. خداوند می فرماید: ((آیا آنها دینی غیر دین خدا می جویند؟ تمام آنچه در آسمانها و زمین است چه از روی اختیار یا اجبار اسلام آورده اند(و در برابر فرمان او تسلیمند) و همه به سوی او بازگردانده می شوند.)) (وَ لَه أسْلَمُ مَنْ فی السّمواتِ وَ الارضِ طَوْعاً وَ کرهاً وَ الیهِ یُرْجَعون)[۳] بنابراین اسلام آیین همه ی جهان هستی و آفرینش است. در اینجا قرآن مجید ((اسلام)) را به معنی وسیعی تفسیر کرده و می گوید تمام کسانی که در آسمانها و زمینند مسلمانند یعنی در برابر فرمان او تسلیمند. زیرا، روح اسلام همان تسلیم در برابر حق است. منتهی گروهی از روی اختیار (طَوْعاً) در برابر ((قوانین تشریعی)) او تسلیمند و گروهی بی اختیار (کَرْهاً) در برابر ((قوانین تکوینی)) او.
▪ سؤال دوم
خداوند در سوره ی مائده در آیه ی ۳ و در لابلای صحبت از گوشت حرام و حلال می فرماید: ((امروز دین شما را کامل کردم و نعمت خود را بر شما تکمیل نمودم و اسلام را به عنوان آیین (جاودان) شما پذیرفتم.))( ألْیَوْمَ یَئِسَ الَّذِینَ کَفَرُوا مِن دِینِکُمْ فَلَا تَخْشَوْهُمْ وَاخْشَوْنِ ، ألیَوْمَ أکْمَلْتُ لَکُمْ دِینَکُمْ وَ أتْمَمْتُ عَلَیْکُمْ نِعْمَتِی وَ رَضِیتُ لَکُمُ الْاِسْلامَ دِیناً[۴]) و اما روز اکمال دین کدام روز است؟
در اینجا بحث مهمی پیش می آید که منظور از ((ألیوم)) (امروز)که در دو جمله ی بالا تکرار شده است چیست؟ یعنی کدام روز است که این ((چهار جهت)) ر آن جمع شده،هم کافران درآن مأیوس شده اند و هم دین کامل شده و هم نعمت خدا تکامل یافته و هم خداوند آیین اسلام را به عنوان آیین نهایی مردم جهان برگزیده است؟در میان مفسران در اینا سخن بسیار است ولی آنچه جای شک نیست این است که چنین روزی باید روز بسیار مهمی در تاریخ زندگی پیامبر(ص) باشد نه یک روز ساده و عادی و معمولی، زیرا اینهمه اهمیّت برای یک روز عادی معنی ندارد و لذا در پاره ای از روایات آمده است که بعضی از یهود و نصاری با شنیدن این آیه گفتند اگر چنین آیه ای در کتب آسمانی ما نقل شده بود، ما آنروز را روز عید قرار می دادیم. اکنون باید از روی قرائن و نشانه ها و تاریخ نزول این آیه و این سوره و تاریخ زندگانی پیامبر و روایاتی که از منابع مختلف اسلامی به دست ما رسیده است این روز مهم را پیدا کنیم. آیا منظور روزی است که احکام درباره ی گوشت های حرام و حلال نازل شده است؟قطعاً چنین نیست. زیرا نزول این احکام واجد این همه اهمیّت نیست. نه باعث تکمیل دین است، زیرا آخرین احکامی نبوده که نازل شده است، به دلیل اینکه در دنباله ی این سوره به احکام دیگری نیز برخورد می کنیم و تازه نزول این احکام سبب یأس کفار نمی شود، چیزی که سبب یأس کفار می شود، فراهم ساختن پشتوانه ی محکمی برای آینده ی اسلام است و به عبارت دیگر نزول این احکام و مانند آن تأثیر چندانی در روحیه ی کافران ندارد و اینکه گوشتهایی حرام باشد یا حلال آنها حساسیتی روی آن ندارند.
آیا منظور از آن روز عرفه در آخرین حج پیامبر اسلام است؟ پاسخ این سؤال نیز منفی است. زیرا نشانه های فوق بر آن روز نیز تطبیق نمی کند، چون حادثه ی خاصّی که باعث یأس کفار بشود در آن روز واقع نشد.
اگر منظور انبوه اجتماع مسلمانان است که قبل از روز عرفه در خدمت پیغمبر در مکّه بودند و اگر منظور نزول احکام فوق است که آن نیز همانطور که گفتیم چیز وحشتناکی برای کفّار نبود. و آیا مراد روز فتح مکّه است، با اینکه تاریخ نزول این سوره مدّتها بعد از فتح مکّه بوده است. و یا منظور روز نزول آیات سوره ی برائت است که آنهم مدت ها قبل از نزول این سوره بوده است! و از همه عجیب تر احتمالی است که بعضی داده اند که این روز، روز ظهور اسلام و یا بعثت پیامبر باشد با اینکه آنها هیچگونه ارتباطی با روز نزول این آیه ندارند و سالها و سالهای متمادی در میان آنها فاصله بوده است. بنابراین هیچ یک از احتمالات ششگانه فوق با محتویات آیه سازگار نیست.
در ینجا احتمال دیگری نیز هست که تمام مفسران شیعه آن را در کتب خود آورده اند و روایات متعددی آن را تأیید می کند و با محتویات آیه کاملاً سازگار است و آن اینکه :
منظور روز عید غدیر خم است، روزی که پیامبر اسلام امیرمؤمنان را رسماً برای جانشینی خود تعیین کرد. آن روز بود که کفّار در میان امواج یأس فرو رفتند. زیرا انتظار داشتند که آیین اسلام قائم به شخص باشد و با از میان رفتن پیغمبر اوضاع به حال سابق برگردد، و اسلام تدریجاً برچیده شود اما هنگامی که مشاهده کردند مردی که از نظر علم و تقوا و قدرت و عدالت بعد از پیامبر در میان مسلمانان بی نظیر بود بعنوان جانشینی پیامبر انتخاب شد و از مردم برای اوبیعت گرفت، یأس و نومیدی نسبت به آینده اسلام آنها را فرا گرفت و فهمیدند که آیینی است ریشه دار و پایه دار. در این روز بود که آیین اسلام به تکامل نهایی خود رسید زیرا بدون تعیین جانشین برای پیامبر و بدون روشن شدن وضع آینده ی مسلمانان، این آیین به تکامل نهایی نمی رسید. آن روز بود که نعمت خدا با تعیین رهبر لایقی همچون علی(ع) برای آینده ی مردم تکامل یافت و نیز آن روز بود که اسلام با تکمیل برنامه هایش بعنوان آیین نهایی از طرف خداوند پذیرفته شد.
با توجه به مطالب فوق در می یابیم که آیین اسلام، کاملترین دین و آیین پذیرفته شده از سوی خداست، و بر ما که مسلمان هستیم واجب و ضروری است با توجه به مستندات ارائه شده همچنان مسلمان بمانیم و دنیا و آخرت خود را تضمین کنیم.
▪ سؤال سوم
خداوند در آیه ی ۵ سوره ی مائده ابتدا احکامی در مورد زنان اهل کتاب و غذاهای اهل کتاب بازگو می کند، آنگاه در پایان می فرماید: ((و کسی که انکار کند آنچه را باید به آن ایمان بیاورد اعمال او باطل و بی اثر می گردد و در سرای دیگر از زیانکاران خواهد بود.[۵]))
در آیه ی فوق خداوند به انکار آنچه ایمان آورده اند می پردازد و مسلمانان را از این کار منع می کند و به آنها هشدار می دهد که اگر چنین کاری کنید و از دنیا بروید در سرای آخرت پاداشی برای شما نیست زیرا شما به آنچه که در ابتدا ایمان آورده بودید پشت کردید.
همچنین خداوند در آیات بسیاری به مسلمانانی که به دین خدا استوار ایستاده اند و از مشکلات هیچ گونه هراسی ندارند بشارت می دهد که در آخرت برای آنها باغ های زیبا و مائده های رنگین و زنان پاکدامن هست که پاداش آنان به خاطر استقامتشان است.
امید است که ما نیز به عنوان یک مسلمان واقعی بتوانیم از رهنمودهای قرآن کریم استفاده کنیم و مسلمان زندگی کنیم و مسلمان نیز از دنیا برویم و در آخرت به نعمتهای الهی و از همه مهمتر قرب و رضای پروردگار دست پیدا کنیم.

منبع و مأخذ
۱- قرآن کریم
۲- تفسیر نمونه
۳- نهج البلاغه

منبع : سازمان آموزش و پرورش استان خراسان