من اندی به وارهول شلیک کردم - I SHOT ANDY WARHOL

سال تولید : ۱۹۹۶
کشور تولیدکننده : آمریکا و انگلستان
محصول : تام کالین و کریستین ویچن
کارگردان : مری هرون
فیلمنامه‌نویس : دانیل میناهن، جرمیا نیوتن و هرون
فیلمبردار : الن کوراس
آهنگساز(موسیقی متن) : جان کیل و یو لا تنگو
هنرپیشگان : لی‌لی تیلر، جارد هریس، مارتا پلیمپتن، لوتر بلوتو، آنا لوین، پیتر فریدمن، تانی ولچ و جیمی هارولد
نوع فیلم : رنگی، ۱۰۳ دقیقه


سال ۱۹۶۸. ̎ والری سولاناس̎ (تیلر)، نویسندهٔ بی‌بضاعتی است که در اتاق‌های زیر شیروانی و هتل‌های ارزان‌قیمت زندگی می‌کند. او به واسطهٔ آشنایان حاشیه‌نشین برای خود راهی به محفل ̎اندی وارهول̎ (هریس) باز می‌کند و نسخه‌ای از نمایش‌نامهٔ جدیدش را در اختیار او می‌گذارد. در همان حال با ̎جیرو دیاس̎ (بلوتو)، ناشری که تخصصش چاپ کتاب‌های جنجالی است، آشنا می‌شود. در انتظار پاسخ ̎وارهول̎، سولاناس̎ نسخه‌های کتاب تند و گزندهٔ زن ـ آزاد ـ خواهش را در خیابان‌ها می‌فروشد. او با التماس از ̎وارهول̎ می‌خواهد هزینهٔ اجرای نمایش‌نامه‌اش را تقبل کند ولی رفتار زننده‌اش فقط هنرمندها را از او دورتر کرده و از محفل عجیب و غریب ̎وارهول̎ طرد می‌شود. سپس در حالی‌که بند بند قراردادش را با ̎جیرو دیاس̎ می‌خواند، این فکر پارانویائی به سرش می‌زند که ̎جیرو دیاس̎ و ̎وارهول̎ بر علیه‌اش توطئه کرده‌اند. تنها راهی که به نظرش می‌رسد، کشتن ̎وارهول̎ است. بدین ترتیب، او به همان ̎شهرت پانزده دقیقه‌ای̎ مورد اشارت ̎وارهول̎ دست می‌یابد...
● هرون در نخستین فیلم داستانی بلند خود، بر مبنای ماجرائی واقعی، قابلیتی شگرف نشان می‌دهد. او موفق می‌شود ماجرای سوءقصد را از دید ̎والری̎ که همه او را دیوانه می‌پندارند، ببیند و با دقت در شخصیت‌پردازی، تماشاگر را به او نزدیک کند و نشان دهد که ̎والری̎ نه تنها یک دیوانه نبوده بلکه در زمینهٔ نظریه‌های زن ـ آزاد ـ خواهی، زنی پیش‌رو و خلاق به شمار می‌آمده است. هم‌چنین فیلم به بهترین شکل به مایهٔ همواره جذاب رابطهٔ یک هنرمند مشهور با یک فرد عادی پرداخته است و این سئوال را مطرح کرده که آیا استعداد، موقعیت آدم‌ها را تعیین می‌کند یا شرایط اجتماعی که در آن زندگی می‌کنند.