قاتلین پیرزن

نویسنده و کارگردان‌ها: جوئل و اتان کوئن. بازیگران: تام هنکس، ایرما پ.هال، مارلن وایانز، جی.کی. سمونز، رایان هرست. مدت: ۱۰۳ دقیقه.
ورسیون اصلی قاتلین پیرزن، یکی از محبوب‌ترین کمدی‌های تاریخ سینمای بریتانیاست که چارلز بار در کتاب استودیوهای ایلینگ، آن‌را ”پدیده‌ای به شدت انگلیسی“ توصیف کرده. از این‌رو تصور این‌که برادران کوئن به بازسازی ”پدیده‌ای اساساً انگلیسی“ پرداخته‌اند ـ حالا اگر نه بی‌حرمتی ـ اما غریب به‌نظر می‌رسد. ولی خب همین برادران کوئن بودند که اودیسهٔ همور را تبدیل به اوه برادر کجائی؟ کمدی سورئالیستی‌ای کردند که ماجراهایش در دوران رکورد اقتصادی در می‌سی‌سی‌پی می‌گذشت. به گفتهٔ برادران کوئن: ”ما ستون‌فقرات را بیرون کشیدیم و باقی را دور ریختیم.“ و از آنجا که هر داستان خوبی هر بازنگری و روایت جدید را تاب تحمل دارد (کافی است رومئو و ژولیت را در نظر بگیرید) این لباس جدید به قاتلین پیرزن نیز می‌آید. کمدی‌های ایلینگ به خاطر نگاه خاص‌شان به دنیاهائی بسته معروف بودند، دنیائی که ساکنان‌اش را معصومان تشکیل می‌دادند و آدم‌های عجیب و غریب. فکرش را که بکنید در مورد دنیای برادران کوئن نیز صدق می‌کند.
داستان این یکی در می‌سی‌سی‌پی می‌گذرد: شارلاتانی به نام گلدویت هیگینسن (تام هنکس) به اتفاق تعدادی از همدستان عجیب و غریب‌اش، نقشهٔ سرقت از کازینوی محلی را کشیده‌اند که روی قایقی برپا شده؛ ولی از بخت بد، سر و کارشان به ماروا مانسون، صاحب خانه‌شان می‌افتد که دست آخر، پته‌شان را روی آب می‌ریزد. نقش ماروا را ایرما پ. هال، بازیگری ایفا کرده که قبل از ورود به عالم سینما، ۲۷ سالی معلم بوده است. او که در حال حاضر ۶۷ ساله است، حضور جذابی در فیلم دارد و نقش زنی را در اینجا ایفا کرده که تقریباً هر چیزی را که با جهت‌گیری‌های کلیسائی‌اش جور در نمی‌آید، مردود می‌داند. حضور و هنرنمائی هال، دست کمی از بازی فراموش‌نشدنی الک گینس فقید ندارد.

منبع : مجله دنیای تصویر