اختلالات چشمی در بیماران دارای کلیه پیوندی

● هدف:
تعیین فراوانی و انواع اختلالات چشمی در بیماران دارای کلیه پیوندی به دنبال نا رسایی مزمن کلیه که طی سال ۱۳۸۳ به بیمارستان فیض اصفهان مراجعه نمودند.
● روش پژوهش:
این مطالعه مقطعی بر روی ۱۵۰ بیمار دارای کلیه پیوندی حد ا قل به مدت ۳ ماه و دارای کراتینین سرمی کم تر از ۳ mg/dl انجام شد. بیماران تحت معاینه کامل چشمی شامل تعیین حدت بینایی، معاینه با اسلیت لمپ و فوند وسکوپی پس از اتساع مردمک قرار گرفتند. عوامل مورد بررسی دیگر شامل عمر پیوند، مدت دیالیز قبل از پیوند، برنامه دارویی سر کوبگر ایمنی، بیماری زمینه ای عامل نا رسایی مزمن کلیه و عوارض ایجاد شده پس از پیوند بودند.
● یافته ها:
بیماران شامل ۹۱ مرد و ۵۹ زن بودند و به طور میانگین ۳۹ سال (۷۲-۲۰ سال) سن داشتند. در ۱۶ نفر (۱۰.۷ درصد) هیچ یافته چشمی غیر طبیعی وجود نداشت و در ۱۳۴ بیمار (۸۹.۳ درصد) حداقل یک اختلال چشمی وجود داشت که شامل حدت بینایی ۲۰.۲۵ یا کم تر (۴۸.۶ درصد)، استحاله ملتحمه ای در ناحیه شکاف پلکی دو چشم (۳۶.۶ درصد)، آب مروارید زیر کپسولی خلفی (۲۴ درصد)، پینگو کولا (۱۷.۳ درصد)، اپی تلیو پاتی پیگمانته شبکیه (۱۴ درصد)، تغییرات تقاطع سرخرگی- سیاهرگی (۸.۶ درصد)، رتینو پاتی دیابتی پرولیفراتیو (۶ درصد)، کوریورتینوپاتی سروزی مرکزی، رتینوپاتی هایپر تنسیو و درگیری سیاهرگ های شبکیه (هر کدام ۳.۳ درصد) و رتینوپاتی دیابتی غیر پرولیفراتیو، (آتروفی عصب بینایی و ادم بارز ماکولا در اثر دیابت (هر یک ۲.۷ درصد) بودند. یافته های چشمی ذکر شده، با بیماری زمینه ای عامل نارسایی کلیه و مصرف سیکلوسپورین یا پردنیزولون ارتباط معنی داری نداشتند ولی با افزایش عمر پیوند، مدت دیالیز قبل از پیوند و مصرف آزاتیوپرین یا میکوفنولات موفتیل، افزایش معنی داری داشتند.
● نتیجه گیری:
یافته های چشمی در بیماران دارای پیوند کلیه شایعند که می توانند در اثر بیماری زمینه ای و یا از عوارض جانبی پیوند کلیه باشد. لذا معاینه منظم چشم پزشکی در این بیماران توصیه می گردد.

فرزان کیان ارثی
شهرام طاهری
محمدرضا اخلاقی

منبع : پایگاه اطلاعات علمی