سکوت طولانی

این روزها احمد امینی در تدارک مجموعه ای تلویزیونی با نام «بی گناهان» است. سریالی ۲۶ قسمتی با حال و هوای اجتماعی، پلیسی که داستان پیچیده ای دارد و در فهرست بازیگرانش، نام چند تن از بازیگران سریال «اولین شب آرامش» (سریالی که سال پیش احمد امینی آن را کارگردانی کرده بود)هم به چشم می آید.
شاید بشود گفت سریال «بی گناهان»، جزو معدود کارهایی است که از حضور چهار کارگردان سینما و تلویزیون به عنوان بازیگر استفاده کرده است.
● خیابان دولت/ خیابان دیباجی/ کوچه مژگان/ ...
حدود ۳۰/۴عصر است و هوا سرد و خیابان خلوت. برای پیدا کردن لوکیشن سریال مشکلی ندارم، چون دو مینی بوس متعلق به گروه فیلمبرداری در کنار کوچه پارک شده و عوامل سریال در رفت و آمدند. حیاط خانه کوچک، ولی زیباست !چون قرار است صحنه ای از سریال که در شب می گذرد را تصویربرداری کنند، تمام پنجره ها را با پتو پوشانده اند و من برای ورود به خانه، باید از میان چندین لایه پتو بگذرم.
دم در به احمد امینی بر می خورم که از من با روی خوش استقبال می کند. او تا آماده شدن عوامل و صحنه برای تصویربرداری این سکانس، با آرامش، مشغول مرور فیلمنامه این سکانس است و هیچ گونه عجله ای هم در رفتارش دیده نمی شود. قرار است برای گرفتن این پلان، دوربین دور اتاق بچرخد و به همین علت، قرار نیست جز تیم تصویربرداری کسی در اتاق باقی بماند. به همین دلیل، من و بقیه عوامل سریال، مجبور می شویم در اتاق دیگری منتظر پایان تصویربرداری این سکانس باشیم. صدای امینی به گوش می رسد و هشدارش به گروه تولید برای برقراری سکوت و گرفتن پلان اول از سکانس ۲۸۸ قسمت دهم سریال.
فیلمبرداری با سکوتی تقریبا طولانی آغاز می شود و بعد از آن صدای به هم خوردن در و ....کات. امینی به تنها بازیگر این صحنه، یعنی امیر آقایی یادآوری می کند که کمی در بازی عجله کرده و با دادن توضیحات لازم و تمرینی کوتاه، دوباره این پلان تصویربرداری می شود. پلان بی دیالوگی است.
برداشت دوم این پلان هم به دلیل زنگ نابهنگام تلفن، با دستور «کات» امینی، قطع می شود.
برداشت سوم با صدای فرید (امیر آقایی) شروع می شود که ظاهراً با مادرش در آن طرف خط صحبت می کند:
- سلام مادر.
- حالم خوبه...
- تازه رسیدم...
- ولی من که هنوز پریشب اونجا بودم!
و باز فرمان «کات» امینی. این بار از بازی آقایی راضی است. بچه ها در تدارک آماده کردن صحنه بعد هستند. امینی پیشنهاد می کند تا شروع تصویربرداری پلان بعدی صحبت کنیم.
او قصه سریال را اینگونه تعریف می کند: «بی گناهان» ماجرای سه دوست است. سه پسر جوان که در ۲۶ سال پیش بر اثر اتفاقی از هم دور شده اند و وقتی در زمان حال، دو نفر از اینها به هم می رسند و در شرایطی که قرار است دختر یکی با پسر دیگری ازدواج کند، اتفاقاتی می افتد و ... .
امینی ادامه می دهد: نقش این دو دوست در زمان حال را مسعود کرامتی و داریوش فرهنگ بازی می کنند که نقش فرهنگ در این کار نقش اصلی و تاثیرگذار داستان است. این مجموعه، یک درام خانوادگی است که بنا به ضرورت، یک خط پلیسی و معمایی دارد.
او در خصوص تلاشش برای کارکردن در این گونه ژانرها می گوید: من داستانهای معمایی و پلیسی را که زمینه های اجتماعی دارند، دوست دارم و بیشتر کارهایم هم در این زمینه بوده است.
وی در خصوص چهار کارگردانی که نقشهای اصلی این سریال را بازی می کنند، می گوید: به جز داریوش فرهنگ و مسعود کرامتی، محمد علی نجفی هم در این سریال حضور دارد که اگر چه نقشش کوتاه است، ولی از نقشهای اصلی و مهم کار است. در مورد کارگردان چهارم هم، با چند تن از کارگردانانی که ابراز تمایل کرده اند تا در این سریال حضور داشته باشند، صحبتهایی داشته ایم، ولی هنوز به نتیجه نهایی نرسیده ایم.
امینی در خصوص لوکیشنهای این سریال هم می گوید: بخش عمده کار در تهران و رباط کریم است که در حال حاضر مشغول زدن دکورهای لازم در این منطقه هستیم و فیلمبرداری خیلی کوتاهی هم در یکی از بنادر (که به احتمال زیاد بندرعباس خواهد بود) داریم و بخشی دیگر از این سریال را هم در جاده تهران- بندرعباس تصویربرداری می کنیم.
زمان دیگری برای صحبت نیست .صحنه بعدی آماده شده و عوامل منتظر کارگردانند.
امیر آقایی، تنها بازیگر این صحنه، با لباس راحتی سفید و حوله ای آبی رنگ بردوش، پشت اوپن آشپزخانه نشسته و با سر و صورتی خیس، مشغول حفظ و تمرین دیالوگهای پلان بعدی است. کار برای دقایقی، به خاطر اینکه منشی صحنه دکوپاژهایش را گم کرده متوقف می شود و بعد از چک کردن حرکات و دیالوگهای پلان مورد نظر، سکوت بار دیگر حکمفرما می شود. امینی یادآور می شود که این پلان را از ظرف پلو ماهی می گیرند. هنوز آقایی کوچکترین حرکتی نکرده که امینی دوباره کات می دهد! روی مکثهای بازیگر، تأکید زیادی دارد و تذکر می دهد که زمان این پلان، از چیزی که فکرش را می کرده، کمی بیشتر شده. با گرفتن کلوزآپی از چهره آقایی، کار از سرگرفته می شود، ولی باز مشکلی پیش آمده. امینی می گوید که باید سر و صورت فرید، بیشتر از این خیس باشد، پس گریمور با آبپاش به جان آقایی می افتد وصورتش را خیس می کند. دوربین با چنگالی که در دست فرید است بالا می رود. من تمام این اتفاقات را از داخل نمایشگر جلوی امینی دنبال می کنم. با دو برداشت، این پلان هم ضبط می شود. آقایی پر انرژی است وصبور و کوچکترین اعتراضی به تعدد برداشتهای این پلان نمی کند. قرار می شود تا آماده شدن صحنه بعد، گپ کوتاهی هم با امیرآقایی داشته باشم.
می پرسم: «از این پلان، چند برداشت داشتید. این قضیه خسته تان نمی کند»؟
می گوید: «نه ،اصلا اگر لازم بود هشت برداشت هم می گرفتیم تا کار همان طور که مورد نظر کارگردان است از آب در بیاید».
▪ خودتان از بازیتان راضی هستید؟
- من زمانی راضی ام که کارگردان راضی باشد.
آقایی در خصوص حضور دوباره اش در کار تازه امینی می گوید: «بی گناهان» متن وسوسه انگیزی داشت و وجود کسی چون امینی برای کارگردانی آن، برای قبول این نقش کافی بود. من در این کار، نقش یک سروان نیروی انتظامی دایره جنایی را بازی می کنم که در جریان اتفاقاتی که برای نقشهای اصلی سریال پیش می آید، وارد داستان می شود و... .
ساعت از۶ هم گذشته و سومین برداشت از پلان چهارم این سکانس، با تصویر برداری از خنده امیرآقایی به پایان می رسد.
هوا کاملاً تاریک شده و فقط یک پلان از سکانس ۲۸۹ گرفته شده و من با فرمان «کات» امینی، از گروه تولید سریال «بی گناهان» خداحافظی می کنم.

تکتم بهاردوست

منبع : روزنامه قدس