ستاره‌ای که از مرگ می‌گریزد

یك ستاره مرده كه در صورت فلكی دلو (aquarius) و در فاصله ۶۵ سال نوری از زمین قرار دارد و تقریباً هم اندازه زمین است، تصمیم ندارد كه به این آسانی‌ها از دیده‌ها محو شود. این ستاره در حال مرگ مقدار بسیار زیادی از گازهای داغ و پرتوهای قوی فرابنفش از خود گسیل كرده و جرم زیبا و تماشایی را به نام «سحابی سیاره‌ای» (Planetary nebula) به وجود آورده است. تلسكوپ فضایی ناسا به نام‌های هابل و اسپیتزر با یكدیگر همكاری كردند تا بتوانند جزئیات غیرمنتظره ای از ساختار پیچیده این جرم را آشكار كنند. آنچه در این تصویر مشاهده می كنید تلفیقی است از اطلاعات نوری تلسكوپ هابل و داده‌های زیر قرمز اسپیتزر.ستاره مرده را كه كوتوله سفید نام دارد می توان در مركز این تصویر و به شكل نقطه سفیدی مشاهده كرد. تمام مواد گازی رنگی كه در این تصویر مشاهده می‌شود، روزگاری بخشی از ستاره مركزی بود، اما در فرآیند مرگ ستاره و تبدیل آن به كوتوله سفید از دست می‌رود. تابش‌های شدید فرابنفشی كه از كوتوله سفید گسیل می‌شود، مولكول های موجود در محیط اطراف ستاره را گرم و ناپایدار می‌كند. این ناپایداری از مركز شروع شده و به سمت خارج ادامه پیدا می‌كند. همانند اجاق‌های برقی كه گرم شدن از مركز آغاز شده و به تدریج به اطراف گسترش می‌یابد، در اینجا هم داغ ترین و ناپایدارترین مولكول‌های گاز را در مركز سحابی و به شكل رشته‌هایی به رنگ آبی می‌توان مشاهده كرد. گذار از مولكول‌های ناپایدار به مولكول‌های پایدار با تغییر رنگ از آبی داغ به زرد داغ و قرمز گرم به خوبی مشهود است.
Spaceflight.com

منبع : روزنامه شرق