چگونه اسبها را سوار بر کامیون کنیم

برای سوار كردن اسبها به كامیون اغلب با مشكلات متعددی مواجه می شویم چون مدتها طول می كشد تا اسبی به سوار شدن به كامیون عادت كند و از این بابت وحشتی نداشته باشد . اسبها هنگام سوار شدن به كامیون عكس العمل ها و مقاومتهای مختلفی از خود نشان می دهند و لذا برای هر كدام از آنها باید شیوهٔ خاصی به كار برد، و در این مقاله با طرق مختلف سوار كردن اسب به كامیون آشنا می شوید.
الف – سوار كردن با یك طناب
اگر اسب عادت دارد برای تمرینات مختلف مثل سواری و كشیدن درشكه با دو لنژ كار كند، هنگامیكه بخواهیم او را سوار كامیون كنیم می توانیم فقط از یك طناب استفاده كنیم و برای اینكار دو نفر لازم است ، بدین ترتیب كه یكنفر با لنژ و افسار سعی می كند اسب را روی تخته ای كه به صورت یك پل شیب دار بین زمین و كف كامیون قرار داده اند بكشد و نفر دوم به محض آنكه دستهای اسب روی تخته قرار گرفت یك سرطناب را به یك طرف پشت كامیون می بندد و سر دیگر از پشت كفل اسب رد می كند و به سمت دیگر كامیون می رود و طناب را می كشد ، هر چه طناب كشیده تر می شود زانوی اسب خمیده تر می گردد و حیوان برای حفظ تعادل مجبور می شود كمی به جلو بپرد و بدین ترتیب رفته رفته داخل كامیون می شود.
ب-سوار كردن با دو طناب
این روش تقریبا مثل روش اول است با این تفاوت كه سه نفر باید با هم همكاری كنند . مثل روش قبلی یك نفر با لنژ و افسار ، اسب را به طرف پل پشت كامیون می كشد و دو نفر باقیمانده هركدام یك طناب به هر طرف ماشین می بندد ، طنابها را از پشت كفل اسب رد می كنند و بعد دو نفری از دو طرف طنابها را به طور مساوی می كشند تا اسب وارد كامیون شود .
پ- به كار بردن یك چوب بلند
كسی كه با ابن روش می خواهد اسب را به داخل كامیون هدایت كند معمولأ سمت چپ حیوان می رود و با دست راست دهنهٔ اسب را از فاصله ای خیلی نزدیك و تقریبأ یك وجب تا دهان حیوان و كاملأ مساوی با سطح دهان به دست می گیرد . در دست چپ یك چوب بلند قرار دارد كه شخص باید به كفل اسب بزند و بدیهی است در چنین وضعی پشت او به اسب خواهد بود.
بدین ترتیب از یكطرف دهنه را به داخل می كشد ، از طرف دیگر با چوب به آهستگی به كفل اسب می زند و با كلماتی كه ادا می كند به حیوان فرمان می دهد و او را هین می كند تا اسب وارد كامیون شود . طبعأ در چنین حالتی خود شحص هم با اسب به داخل كامیون می آید.
ت-بلند كردن یك پا
اگر اسب به هیچ وجه نمی خواهد جلو بیاید باید او را هل داد و برای این كار یكی از افراد یك زانوی اسب را از پشت در دست می گیرد و با تمام نیرو به جلو هل می دهد . اسب در این لحظه كمی پای خود را خم می كند و بقیه هم كمك می كنند و اسب را به سمت جلو هل می دهند.
كاهی اوقات اسبها اصلأ دست خود را روی پل نمی گذارند و بر این حالت باید دست اسب را بلند كرد و با زور روی پل گذاشت . وقتی دست اسب را بلند می كنند یكنفر باید از عقب ، ران حیوان را بغل كند و او را به سمت جلو فشار دهد . بدین ترتیب یك دست اسب روی پل قرار می گیرد و برای دست دیگر هم باید همین كار را تكرار كرد . وقتی دو دست اسب روی پل قرار گرفت تقریبأ می توان گفت حیوان وارد كامیون شده است ، منتها در این كارها باید خیلی مراقب بود تا لگد اسب كسی را زخمی نكند و هرچقدر افراد به پشت اسب نزدیكتر باشند اسب كمتر لگد می زند ، اما باید این را هم در نظر داشت كه گاهی اوقات بعضی اسبها خیلی سریع و به اصطلاح ناقلا هستند.
ث- سوار كردن با دست
بعضی از اسبها از دیدن طناب وحشت می كنند مخصوصأ اگر ببینند او را به یك كامیون نیز نزدیك می كنند . در مورد این اسبها نباید از طناب استفاده كرد ، بلكه باید دو نفر دو طرف اسب قرار گیرند و هر كدام یك دست خود را به پشت حیوان و روی كفل او بگذارد و بست دیگر را روی كتف اسب قرار دهد و دو نفری اسب را به طرف جلو هل دهند . با این فشار پای اسب خم می شود و برای حفظ تعادل یك قدم به جلو پرش می نماید و با تكرار این عمل رفته رفته داخل كامیون می شود .
ج- استفاده از روشنایی
خیلی از اسبها وقتی داخل كامیونهای سربسته می شوند وحشت می كنند چون حس می كنند ارتباط آنها با دنیای خارج قطع شده است . آنها نمی خواهند توی این قوطیهای تنگ و تاریك باشند و لذا اگر این قبیل كامیونها پنجره داشته باشد و یا سقف آن شفاف باشد حیوان كمتر خواهد ترسید و اصولأ دیدن نور و شنیدن صداها و استشمام بوهای بیرون كمی به حیوان قوت قلب می بخشد.
بعضی از كامیونها با آنكه یك پنجرهٔ كوچك دارند معهذا تاریك هستند و اسب را از سوار شدن می ترسانند . در این حالت برای اینكه اسب راحتتر سوار كامیون شود بهتر است روكش برزنتی اطراف كامیون را بالا بزنیم تا داخل كامیون كاملأ روشن شود و وقتی حیوان را به داخل بردیم می توانیم روكشها را پایین بیندازیم و دوباره اطراف كامیون را مسدود كنیم .
چ-بستن چشم
اگر هیچ كدام از روشهای سوار كردن اسب نتیجه ای نداشت ، ناچار باید چشم اسب را بست . برای این كار اسب را از كامیون دور می كنند تا نفهمد چه نقشه ای برای او دارند بعد با یك چشم بند ، یا پارچه چشم اسب را می بندند گاهی هم خیلی با احتیاط یك پاكت گشاد را روی گردن اسب می گذارند و آهسته آهسته روی سر او می كشند ، به هر حال وسیله ای كه به كار می برند باید كاملأ و به طور مطمئن و دقیق جلوی چشم اسب را بگیرد . بعد اسب را می گردانند تا كاملأ گیج شود و اصلأ نفهمد كجاست و او را كجا می برند ، در این وضعیت است كه اسب گول می خورد و می توان او را به طرف كامیون برد . اما به محض اینكه پای حیوان روی پل برسد متوجه موضوع می شود و می خواهد ممانعت كند ولی در این مرحله سوار كردن او به كامیون اشكال عمده ای ندارد.ح- سوار كردن بطور عقب عقب
اگر اسبی به هیچ وجه نمی خواهد سوار كامیون بشود باید او را عقب عقب به داخل كامیون برد ، بدین ترتیب كه اسب را پشت به كامیون نگه می دارند ، صاحب اسب یا مهترش افسار آنرا به دست می گیرد و او را مجبور به عقب رفتن بر روی پل می كند . در این حالت دو نفر هم در دو طرف اسب می ایستند تا اگر اسب به پهلو بیفتد او را نگهدارند . وقتی اسب از پشت داخل كامیون قرار گرفته در صورتی كه كامیون بزرگ و جادار باشد می توان سر اسب را به طرف جلو برگرداند ، وگرنه حیوان به همان طریق و مخالف جهت حركت كامیون می ایستد تا به مقصد برسد .
خ-سوار كردن مادیان و كره اش
كامیونهای مخصوص حمل اسب كه آنرا « رموك » می گویند اندازه های مختلفی دارند كه بعضی از آنها مخصوص حمل فقط یك اسب است . در این رموكهای كوچك می توان یك مادیان و كره اش را كه هنوز شیر می خورد حمل كرد . اگر مادیان نخواست سوار رموك شود باید اول كره را بغل كرد و به داخل كامیون بیاورد . معمولأ مادیان در این وضعیت آرام می ایستد تا كره هم از او تبعیت كند و آرام باشد . اگر مادیانی چندین بار سوار كامیون شده و تجربهٔ كافی داشته باشد می توان او را در كامیون آزاد گذاشت و در این وضع كره هم كاملأ آزاد خواهد بود و بی آنكه زنجیری پای او را آزار دهد در اطراف مادر خواهد چرخید و احتمالأ شیر خواهد خورد.
به جز در مواقعی كه هوا خیلی سرد است بهتر است روكش رموك را بالا نگه داشت تا داخل كامیون زیاد گرم نشود و در چنین مواقعی كه یك كامیون روباز یك مادیان و كرهٔ كوچكش را حمل می كند باید همیشه یك توری پشت رموك قرار داد چون بسیار احتمال دارد كره به خارج كامیون پرتاب شود.
● بار كردن كره ها
به طور عادی بار كردن كره های جوان كار دشواری نیست و اگر مادیان را داخل كامیون كنیم می توان كره را پشت سر او هل داد و یا آنرا بغل گرفت و به داخل كامیون برد كه البته كره ناآرامی خواهد كرد اما چون چارهٔ دیگری نیست باید این كار را انجام داد ، اگر كره بزرگتر باشد باید او را با افسار به داخل كشید و اگر نمی خواهد به داخل كامیون بیاید باید با دست چپ زیر افسار را گرفت و با دست راست انتهای دم حیوان را گرفت و كمی بلند نگه داشت و كره را به داخل كامیون هل داد . ضمنأ نباید فراموش كرد كه اینكار باید با احتیاط كامل انجام گردد چون مهرهٔ دم اسب زود از جا در می رود . یا بجای اینكه دم كره را بگیریم می توانیم از یكنفر خواهش كنیم درست پشت حیوان قرار بگیرد و او را به داخل كامیون هل دهد اما باید كاملأ مواظب باشد چون این ناقلاها سریع هستند و فورأ لگد می زنند.
یك راه دیگر حمل كره به داخل كامیون این است كه یك طناب را حلقه وار از زیر دم رد كنیم و به كفل حیوان بیندازیم و از روبروی كره آنرا بكشیم . این فشار پای حیوان را خم می كند و او برای حفظ تعادل مجبور می شود به جلو پرش نماید و تكرار این پرشها او را به داخل كامیون می كشد .
كره هایی كه بزرگتر هستند و همچنین اسبهای جوان مشكلات بیشتری تولید می كنند چون هنوز به كار جدی عادت نكرده اند وقدرت و شیطنت آنها هنوز مهار نشده است . در اینگونه مواقع باید به آنها نشان داد كه فرمانده كیست . یك اسب جوان عادت ندارد كه بسته باشد و به محض آنكه بوی طناب به مشامش می رسد با تمام قدرت سعی می كند فرار كند ، لگد می زند ، جفتك می اندازد ، می خواهد خود را به زمین بزند . در مورد این اسبها اگر افسار كمی شل باشد از روی گردن حیوان رد می شود . لذا حتمأ باید افسار را كمی تنگتر از معمول بست . این اسبها وقتی كامیون به حركت در می آید آرام می شوند چون مجبور می گردند تعادل خود را حفظ كنند و البته نباید جانب احتیاط را از دست داد و به محض سوار كردن باید آنها را محكم بست تا مطمئن شد نمی توانند از كامیون بیرون بپرند . وقتی قبل از حركت در اثر تقلای اسب ، طنابهای او پاره شد و یا خود را از بند خلاص كرد ، باید هرچه زودتر كامیون را حركت داد تا حیوان به خاطر حفظ كنترل خود ، آرام گردد و معمولأ بعد از آنكه حیوان تعادل خود را حفظ كرد ، رفته رفته آرامش می یابد .
معمولأ باید زیر پای كره های جوان پوشال بریزیم و پس از چند كیلومتر راه پیمایی كامیون را نگهداریم و به اسب سركشی كنیم ببینیم همه چیز مرتب است یا نه ، ضمنأ كمی هم به حیوان دلداری بدهیم.
وقتی به مقصد می رسیم كره ها معمولأ قبل از آنكه تصمیم بگیرند پایین بیایند ، داخل كامیون دور خود می چرخند . باید پایین آمدن عقب عقب را به آنها یاد داد و برای این كار حداقل یك نفر لازم است كه پهلوی پل عبور بایستد و مواظب باشد وقتی كه اسب عقب عقب می آید لیز نخورد و زمین نیفتد.
یك نفر سر اسب را می گیرد و در حالیكه به او فرمان « عقب عقب » میدهد به آهستگی سر حیوان را به اندازه ای هل می دهد كه اسب دو قدم به عقب بردارد . به محض آنكه حیوان دو قدم برداشت باید او را تشویق كرد و قند دهانش گذاشت تا حواس حیوان پرت شود و دومرتبه دو قدم او را به سمت عقب هل داد و این عمل را تكرار كرد تا اسب از كامیون پایین بیاید.
گاهی اوقات موقع پایین آمدن همینكه اسب به وسط پل می رسد می خواهد از كنار آن پایین بپرد. باید خیلی مواظب بود او این كار را نكند چون ممكن است خود و دیگران را زخمی كند و اصولأ باید به او آموخت كه حق ندارد از همه جا بپرد مخصوصأ هنگام پایین آمدن از پل كامیون چون اغلب در كنار كامیون ماشینهای دیگری وجود دارند كه ممكن است به حیوان صدمه بزنند . باید به او یاد داد فقط در زمینهای مسابقه و مواقع ضروری پرش نماید.
وقتی حیوان از كامیون پیاده شد باید به مكان مناسبی هدایت شود كه در مسیر حركت كامیون و ماشینهای دیگر نباشد و به طور كلی با كمی صبر و حوصله می توان خیلی زود سوار شدن به كامیون و پیاده شدن از آنرا به اسبهای جوان آموخت .

منبع : پایگاه اطلاع رسانی تخصصی اسب و سوار کاری