تولید کننده در فضای آرام تولید می تواند به نوآوری و خلاقیت بیاندیشد

مدتی است صنعت قطعه سازی کشور از مشکلات زیادی رنج می برد. مشکلاتی که گاه منجر به تعطیلی و یا ورشکستگی مجموعه هایی که در این بخش فعالیت می کنند شده و گاه فشاری مضاعف را بر سیستم مدیریت و تولید آن وارد ساخته است. علی رغم تمام تصمیمات و جلسات برگزار شده توسط دست اندرکاران و مسئولان مرتبط با این صنعت در کشور همچنان مدیران قطعه سازی کشور نگران روند تولید اند و گاه هشدار فروپاشی این صنعت را در کشور می دهند.
این ها بهانه ای بود تا به سراغ گروه صنعتی آذین خودرو برویم. آن چه در پی می آید خلاصه ای ست از گفتگو با رضا رضایی مدیر عامل مجموعه صنعتی آذین خودرو.
▪ گروه آذین خودرو با چه اهدافی تاسیس شد؟
-گروه صنعتی آذین خودرو در سال ۱۳۷۱ با هدف طراحی و تولید انبوه قطعات داخل خودرو تاسیس شد و با جذب نیروی متخصص و مجهز شدن به آخرین ماشین آلات روز به سرعت به جمع تولیدکنندگان اصلی این بخش پیوست به طوری که پس از گذشت چهار سال جزء شرکای ایران خودرو شد.
▪ چه دستاوردهایی را تاکنون داشته اید؟
ـ اهداف، چشم انداز و استراتژی مشخصی از بدو تاسیس ترسیم شده بود که توانستیم با استقرار مدیریت نوین در مجموعه پیشرفت های قابل ملاحظه ای را کسب کنیم و هم اکنون ۱۶ قطعه از قطعات داخلی خودروهای سواری در داخل کشور و با طراحی و قالب سازی مهندسین آموزش دیده ی ایرانی در مجموعه صنعتی آذین خودرو در حال تولید است که می توان در این میان به برخی از قطعات پژو ۲۰۶ و L۹۰ اشاره کرد. همچنین با همکاری مرکز مهندسی ایران خودرو بسیاری از قطعات داخلی سمند را نیز در این مجموعه تولید می کنیم.
▪ برای به روز رسانی دانش فنی مجموعه و تولیدات خود چه اقداماتی انجام داده اید؟
ـ برای بروز رسانی دانش مجموعه نیز همکاری های نزدیکی با همتایان خارجی ایجاد کرده و در تمامی نمایشگاه های مرتبط بین المللی به صورت فعال حضور داریم. هم اکنون استاندارها و تکنولوژی های بکار گرفته شده در تولید قطعات داخلی خودرو ها در مجموعه آذین خودرو تفاوتی با همتای خارجی ندارد و این امکان وجود دارد که حتی بتوانیم برای شرکت های خودرو سازی خارجی نیز تولیدات خود را سفارشی کنیم.
در اختیار داشتن لیسانس های تولید از شرکت هایی چون فوریشینا که سومین شرکت بین المللی تولید قطعات در دنیا ست توسط گروه صنعتی آذین خودرو گویای توانمندی های این بخش از صنعت کشورمان است و باعث می شود که بتوانیم همگام با دیگر کشورهای پیشرفته صنعتی تولیدات خود را به بازار عرضه کنیم.
▪ صنعت قطعه سازی در سال گذشته شاهد چه اتفاقاتی بود؟
ـ سال گذشته را باید از دو جهت مورد بررسی قرار داد. صنعت قطعه سازی کشور از لحاظ سود آوری سال بدی را پشت سر گذاشته است. اما با توجه به مشکلات و تحریم های صورت گرفته نه تنها میزان تولید کاهش نداشته بلکه همپای تولید خودرو به تولید قطعات پرداخته است.
در واقع تمام مدیران صنعت قطعه سازی با توجه به آموزش هایی که در این بخش دیده بودند و اعمال مدیریت نوین و افزایش بهره وری و شناسایی و حذف اتلاف ها و اصلاح فرآیندهای تولید توانستند با وجود افزایش قیمت در مواد اولیه و ... برای سومین سال نیز با قیمت هایی ثابت به تولید ادامه دهند.
اگر میانگین تورم را ۱۵ در صد در هر سال در نظر بگیریم صنعت قطعه سازی کشور توانسته است با نرخ تورم ۶۰ در صد در چهار سال با قیمتی ثابت تولیدات خود راعرضه کند.
▪ اساسی ترین مشکلات قطعه سازان چیست؟
ـ برخی مسائل همچون افزایش هزینه انرژی، مواد مصرفی، قوانین کار، مشکلات واردات مواد و قطعات تولید شده در خارج از کشور در اختیار تولید کننده نیست. بی شک دولت می تواند با سیاست های حمایتی خود امکان رقابت قطعه سازان داخلی را با همتایان خارجی بوجود آورد چرا که به عنوان مثال همتایان چینی با مشکلات ما در مسایل مذکور دست و پنجه نرم نمی کنند.
اگر بررسی کوتاهی در تحولات سیستم بانکداری و مالیاتی کشور در یک ساله اخیر انجام دهیم به راحتی متوجه می شویم که تولید کنندگان می بایست بخش عمده ای از وقت و انرژی خود را به حل این مسایل معطوف کنند در حالی که در دنیا تولید کننده در فضایی آرام و با ثبات به نوآوری و خلاقیت می اندیشد تا بتواند در دنیای رقابت امکان حضور داشته باشد.
افزایش قیمت مواد مصرفی از جمله فولاد و برخی مواد پتروشیمی در صنعت قطعه سازی کاربرد دارد را می توان به عنوان اصلی ترین مشکل این بخش از صنعت در کشور عنوان کرد که دولت می تواند با ایجاد شرایطی حمایتی برای تهیه این مواد توسط قطعه سازان به رفع این مشکل بپردازد. همچنین برخی از مواد اولیه همچون وایر و مفتول از کشورهای دیگر وارد می شود که با کاهش تعرفه های وارداتی این اقلام می توان بخشی از مشکلات قطعه سازان را مرتفع نمود.
به جرات می توان گفت اگر در طی سال اخیر سیاست های حمایتی را بر صنعت قطعه سازی مستقر کنیم می توان به زودی به بازارهای جهانی دست یافت.
این در حالی ست که با ادامه روند گذشته تمام زحمات و حمایت های انجام گرفته در این بخش به راحتی از بین رفته و شاهد از بین رفتن این صنعت در کشور خواهیم بود که آثار سوء آن حتی به خودروسازی کشور نیز تسری می یابد. تهیه و تامین قطعات داخلی خودرو برای خودروسازان از داخل بسیار مقرون به صرفه خواهد بود و در صورتی که قطعه سازان داخلی نتوانند به تولید ادامه دهند صنعت خودروسازی کشور نیز علی رغم وابستگی به کشورهای دیگر در این بخش می بایست هزینه ی بیشتری را برای تهیه این قطعات بپردازد.
در پایان با توجه به مطالب عنوان شده باید افزود که صنعتگران ایرانی توانایی دست یابی به بازارهای جهانی را خواهند داشت اگر سیاست های حمایتی دولت بتواند مشکلات و مسائل پیرامونی تولید را بر طرف سازد.

منبع : ماهنامه صنعت خودرو