بقعه صاحب‌الامر ، تبریز

بقعه صاحب‌الامر در جانب شرقی میدان صاحب‌آباد سابق تبریز قرار گرفته است و یك گنبد و دو مناره بلند دارد. نخست، مسجد سلطنتی شاه تهماسب صفوی بود؛ ولی در سال 1045 قمری به وسیله سپاهیان سلطان مراد چهارم تخریب شد و پس از عقب‌نشینی عثمانیان دوباره آباد گردید. این بنا در زلزله شدید سال 1193 هـ.ق فرو ریخت و در سال 1208 به وسیله جعفرقلی خان دنبلی ملقب به باتمانقلیج پسر احمدخان تجدید بنا شد.
در سال 1345 بدون توجه به اهمیت تاریخی بنا، در نتیجه خیابان‌كشی، بخش بزرگی از آن تخریب شد. در مدخل دهلیز و اندرون بقعه دو طاق مرمری از زمان شاه تهماسب صفوی باقی و پابرجاست. بلندی طاق مرمری مدخل دهلیز یا كفشكن كه از بیرون نظر هر بیننده‌ای را جلب می‌كند 3/5 متر است. این طاق از سه قطعه سنگ تركیب شده است.
در وسط بقعه صندوق چوبی مشبكی گذاشته‌اند كه زیر آن قبری وجود ندارد.
تزئینات دیوارهای داخلی بقعه عبارت است از كتیبه‌‌های برنزی برجسته و آیینه‌بندی طاق محراب. در جوار این بقعه، مسجدی نیز وجود دارد كه به مسجد ثقه‌الاسلام یا مسجدالامر معروف است.