آروم و بااحتیاط پا بزن و پا بزن

هیچ‌وقت خاطره آن روز از یادم نمی‌رود. کوچولو بودم. فکر کنم شش یا هفت سالم بود. با خواهر بزرگ‌ترم، جلوی خانه مادربزرگ، توی کوچه دوچرخه سواری می‌کردیم. خیلی خوش می‌گذشت و داشتیم حسابی کیف می‌کردیم. من یک دفعه تصمیم گرفتم که یک دور تند بزنم و از خواهرم جلو بزنم. اما نتوانستم دوچرخه را کنترل کنم و زمین خوردم. خیلی دردم آمده بود. گریه کردم و به طرف خانه دویدم. یک طرف صورتم حسابی زخم شده بود. سرم هم خیلی درد گرفته بود.
الان که بزرگ‌تر شده‌ام، می‌دانم که آن موقع خیلی اشتباه کرده بودم. دوچرخه‌سواری بدون کلاه ایمنی و زانوبند و آرنج‌بند، خیلی خطرناک است. دوچرخه‌سواری یک ورزش پر از تفریح و حرکت است. اما به خاطر سرعت زیاد این ورزش، خیلی باید وقت انجام آن، احتیاط کنیم. در این ورزش احتمال زمین خوردن خیلی زیاد است و ممکن است سرمان به زمین بخورد. استخوان سر ما که از مغزمان مراقبت می‌کند، استخوانی محکم و قوی است، اما اگر محکم به جایی بخورد خدای نکرده می‌شکند و آن‌وقت مغز ما صدمه می‌بیند.
برای دوچرخه سواری، لازم است که ما چیزهای مهمی را رعایت کنیم:
▪ اول: باید حتما قبل از شروع‌ دوچرخه‌سواری، کلاه ایمنی روی سرمان بگذاریم و آرنج‌بند و زانوبند ببندیم. این وسایل ایمنی موجب می‌شوند که ما خیلی راحت و ایمن دوچرخه‌سواری کنیم و آسیب نبینیم.
▪ دوم: اگر گفتی برای دوچرخه‌سواری به کجا برویم؟ تو کجا دوچرخه‌سواری می‌کنی؟ در خیلی از کشورها، در خیابان‌ها، یک خط مخصوص دوچرخه‌سواری وجود دارد. در کشور ما، متاسفانه این جاهای مخصوص وجود ندارد. برای همین، دوچرخه‌سواری، در خیابان‌ها به خصوص برای بچه‌ها خیلی خطرناک است. چون ممکن است ماشینی با شما تصادف کند. بهترین جا برای دوچرخه‌سواری پارکینگ خانه‌ها و پیست‌های دوچرخه‌سواری است که خیلی امن است و ماشینی در آن رفت و آمد نمی‌کند.
▪ سوم: دوچرخه‌سواری قانون و قاعده‌هایی دارد. برای چرخیدن به سمت چپ و راست باید با دست علامت بدهیم تا دور و بری‌های ما متوجه شوند که ما قرار است دور بزنیم و با ما تصادف نکنند.

منبع : روزنامه سلامت