از نویسندگی برای کودکان تا...

کتایون ریاحی در سال ۱۳۴۰ به دنیا آمد، مدرک تحصیلی‌اش لیسانس ادبیات و مردم‌شناسی است، پیش از او برادرش، علیرضا ریاحی هم به بازیگری روآورد. «کتایون ریاحی» فعالیت‌های هنری خود را با نویسندگی برای کودکان آغاز کرد و با فیلم «خبرچین» به سینما آمد اما فیلم در نیمه راه متوقف شد و او برای بازی در فیلم «پاییزان» در سال ۱۳۶۶ به کارگردانی «صدرعاملی» انتخاب شد. در آن زمان، کارهای سینمایی‌اش زیاد به چشم نمی‌آمد اما در سال ۱۳۷۳، ۱۳۷۴ در سریالی که بسیار مطرح شد، سریال «پدرسالار» به کارگردانی اکبر خواجویی بازی کرد. از دیگر سریال‌های مطرح او که ماندگار شد، می‌توان به پهلوانان نمی‌میرند در سال ۷۵ کاری از حسن فتحی، روزهای زندگی به کارگردانی سیروس مقدم در سال ۷۸، پس از باران کاری از سعید سلطانی در سال ۷۹ و همچنین شب دهم در سال ۸۰ به کارگردانی حسن فتحی اشاره داشت و این اواخر هم بازی در نقش زلیخا در سریال یوسف پیامبر(ص). همان‌طور که اشاره شد، بازی در سریال «پدرسالار» او را در جامعه هنری محبوب کرد و آن‌گاه بود که سیل پیشنهادات سینمایی به سمت او سرازیر شد. او بین سال‌های ۷۵ تا ۸۰ در هیچ پروژه سینمایی بازی نکرد و تمام وقت خود را معطوف تلویزیون کرد اما در آن سال با فیلم سینمایی «شام آخر» که یکی از زیباترین بازی‌های دوران هنری خود بود به سینما بازگشت. او برای بازی در همین فیلم کاندیدای جایزه بهترین بازیگر نقش اول زن از بیستمین جشنواره فیلم فجر شد.
«این زن حرف نمی‌زند» دیگر فیلمی بود که توانایی‌های کتایون ریاحی را به رخ همگان کشاند. ریاحی برای بازی در این فیلم هم کاندیدای جایزه از هفتمین جشن خانه سینما شد.

منبع : مجله خانواده سبز