و این شورای جدید!

جراید بیستم خرداد ماه جاری نوشتند كه رئیس دفتر رئیس‌جمهور با تشكیل شورای سیاستگذاری و نظارت بر انتشار آثار و اندیشه‌های محمود احمدی‌نژاد، با تركیب ۱۴ نفر وزیر و معاون رئیس‌جمهور و مشاور و چهره فرهنگی و مطبوعاتی از میان محافظه‌كاران، تصمیم گرفته اندیشه‌های رئیس دولت نهم را تدوین و منتشر نماید.
این كار، كار خوبی است، فارغ از اینكه چه اندیشه‌ای منتشر می‌شود و خوشا به حال آقای احمدی‌نژاد كه اطرافیانش به اندازه كافی وقت دارند تا افكار و اندیشه‌های وی را مدون و از طریق كتاب و سی‌دی و نوار و فیلم منتشر سازند. اندیشه‌هایی كه هر هفته چندین بار در سخنرانی‌ها و در سفر به شهرهای كوچك و بزرگ و نیز از طریق روزنامه‌ها و سایت‌های فراوان علا‌قه‌مند و مورد حمایت ایشان و به ویژه در رسانه ملی به دفعات منعكس می‌شود.
بدیهی است كه بعضی از این ۱۴ نفر عضو شورای مذكور، خودشان كار می‌كنند و بعضی هم اسمشان كار می‌كند وگرنه این تعداد وزیر و معاون رئیس‌جمهور و مشاور و دانشگاهی و مسوول مملكتی قرار است برای مقامی كه حداكثر ۸ سال می‌تواند از موضع ریاست‌جمهوری سخن و نظر تولید و تكرار كند، چه كاری انجام دهند؟ شاید از نظر مبتكران تاسیس این شورا، این تعداد شخصیت فرهنگی و سیاسی برای امر خطیر سیاستگذاری و نظارت، كم باشد و چون به نیت چهارده معصوم(ع) به ۱۴ نفر كه رسیدند، متوقف شدند، وگرنه آقای شیخ‌الا‌سلا‌می، از همراهان دیگر رئیس‌جمهور كه چهره‌ها چون فاطمه رجبی، محمدعلی رامین، رحیم مشایی و مهرداد بذرپاش در میان آنها هستند، غافل نبوده و چه بسا این فعالا‌ن سیاسی فرهنگی، كمیته مشاوران اعضای شورای جدید را تشكیل دهند. در هر صورت با حضور چنین شورایی در فضای سیاسی فرهنگی كشور كه احتمالا‌ در دوران مقدماتی انتخابات آتی و آتی‌تر، كارایی بیشتری پیدا می‌كند، چند پرسش برای نگارنده و شاید دیگران مطرح است كه امیدوارم پاسخ لا‌زم داده شود:
۱) آیا این شورا، یك نهاد دولتی است یا یك ‌NGO ؟ اگر دولتی است، در كدام قانون و بر اساس چه مجوز قانونی‌ای تشكیل شده است؟ مگر نه اینكه تشكیل موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(ره) كه از مقامی بسیار بالا‌تر از رئیس‌جمهور برخوردار بوده، با تصویب مجلس شورای اسلا‌می صورت گرفته است. اگر این شورا، یك نهاد خصوصی و یك ‌NGO است، این چهره‌ها كه اكثرشان در دولت مسوولیت دارند، خارج از وقت كاریشان می‌توانند سیاستگذاری و نظارت كنند؟ چون بعضی از آقایان در دولت نهم بارها اعلا‌م كرده‌اند كه تا توان و فرصت دارند تمام وقتشان را صرف فعالیت‌های اداری و خدمت‌رسانی و امور حكومتی می‌كنند.
۲) شورایی كه در آن ۱۴ عضو بلندپایه و یك رئیس پرمشغله، فقط كار سیاستگذاری و نظارت می‌كنند، به یقین تشكیلا‌ت گسترده‌ای برای جمع‌آوری و پیاده كردن اندیشه‌ها از نوار، تنظیم، تدوین، تنقیح، تنقید، تصحیح، تحشیه و احیانا ترجمه به زبان‌های زنده دنیا و نیز حروفچینی و چاپ و انتشار و توزیع می‌خواهد. هزینه این تشكیلا‌ت به اضافه هزینه مواد اولیه چاپ و انتشار آثار مذكور، از چه ردیفی تامین می‌شود؟ آیا از بیت‌المال است یا از هزینه‌های شخصی؟ اگر از بیت‌المال است، آیا می‌توان از بیت‌المال در راه تبلیغ و ترویج افكار و اندیشه‌های یك شخص - حتی اگر رئیس‌جمهور باشد - به جز مواردی كه عرفاً و قانوناً استفاده می‌شود، استفاده كرد؟ اگر از درآمدهای شخصی این امور به سامان می‌آید، این درآمدهای كلا‌ن از كجاست؟
۳) فرض را بر این می‌گذاریم كه هیچ شبهه‌ای در كار نباشد و راه‌اندازی این شورا و تشكیلا‌ت مربوطه، یا مجوز هزینه از وقت و بودجه بیت‌المال را دارند و یا از درآمدهای شخصی دوستداران رئیس‌جمهور تامین می‌گردد. آیا در شرایطی كه در كشورمان وضع معیشتی مردم آسیب‌پذیر، رو به وخامت است و عمده مردم، به ویژه جوانان، زندگیشان بر <وام> استوار شده و فسادهای ناشی از بیكاری و نداری دامنگیر خانواده‌هاست و از طرفی رئیس‌جمهور به حمدا... والمنه، همه نوع رسانه اعم از گروهی و همگانی در زوایای گوناگون كشور در اختیار بیان اندیشه‌های خود دارد و هر روزه به گونه‌ای، شنونده سخنان ایشان هستیم، لذا وجود چنین تشكیلا‌ت پرهزینه، ضرورت دارد؟ آیا روسای‌جمهور پیشین در دولت‌های سه‌گانه گذشته، چنین كاری را ضروری نمی‌دانستند؟ بد نیست نظرات آنان نیز به آگاهی افكار عمومی برسد.
۴) آیا بهتر نیست به جای این شورا كمیته‌ای تشكیل شود كه ماموریت بررسی میزان اجرای قول‌های رئیس‌جمهور كه در كل كشور به مردم داده شده است را به عهده بگیرد؟

مصطفی ایزدی

منبع : روزنامه هم‌میهن