برای خدا به این سفر نرو!!

درست است که همه‌ی سفرها یک شکل و یک اندازه نیستند. بعضی از سفرها فقط برای انجام یک مأموریت کاری و یا اداری است. برخی از سفرها برای زیارت اماکن زیارتی است. در این گونه مسافرت‌ها مخصوصاً سفرهای زیارتی که واجب‌اند، هدف انجام مأموریت و وظیفه‌ای است که بر گردن ما است، زیاد به امور جانبی سفر توجهی نمی‌کنیم. ولی در مسافرت‌هایی که صرفاً برای رفع خستگی، ایجاد تنوع، و فرار از شرایط سخت و یکنواخت زندگی انجام می‌دهیم مخصوصاً وقتی که با زن و بچه‌هامون هستیم اجازه نداریم بدون برنامه‌ریزی و در نظر گرفتن امکانات لازم و فقط با این توجیه که چون مسافرت است نباید سخت گرفت، دست زن و بچه را گرفت و از شهر و خونه و زندگی بیرون زد.
به نظر من آنهایی که مرتب سفرهای کوچک کوچک و تکه تکه دارند ولی همیشه با زحمت دادن به خودشون و دیگران این کار را می‌کنند بهتر است پول‌ها و وقت‌های اضافی خودشون را جمع و جور و مرتب کنند و به جای چند مسافرت پر از زحمت و دردسر یک مسافرت درست و حسابی و دلچسب بروند اگرچه چند سال یک مرتبه باشد.
عقل و دین به ما اجازه نمی‌دهند که با توجیه این که مسافرت همراه با مشقت است به جای خاطره‌ای شیرین از مسافرت خاطره‌ای تلخ در ذهن خود و دیگران ثبت کنیم.
همیشه صف‌های طولانی مسافرانی که صبح‌های تابستانی در کنار پارک‌های عمومی با چشم‌های خواب‌آلود در صف طولانی سرویس‌های بهداشتی ایستاده‌اند برای من یادآور یک مسافرت مشقت‌بار است. همانگونه که برای خدا به بعضی از سفرها می‌رویم باید برای او از بعضی سفرها چشم بپوشیم.

نویسنده : پیام شعبانی

منبع : ۵ روز