فلسطین به کدام سو می‌رود؟

«اهداف پشت پرده حملات ارتش اسراییل به نوار غزه و در رأس آن پایگاه های وابسته به نیروها ی اجرایی و امنیتی حماس كاملا مشخص است؛ تضعیف قدرت و نیروی نظامی حماس و فراهم ساختن بستر لازم برای قدرت گرفتن گارد ویژه ریاست تشكیلات خودگردان و نیروهای امنیتی ویژه فتح، اما این تنها نمایی از ظاهر اهداف پشت پرده این حملات نظامی است زیرا تجربه ثابت كرده است اسراییل دست دوستی و همكاری به هیچ یك از گروه های فلسطینی نمی دهد.» روزنامه النهار - چاپ لبنان- با ارایه تحلیلی با عنوان «قضیه فلسطین به كدامین سو پیش می رود ؟» می نویسد: «در حالی كه نوار غزه غرق در خون است و هرج و مرج و بحران چون گردابی بی انتها در حال بلعیدن مناطق فلسطینی است، همه به دنبال عامل یا عوامل اصلی این بحران ها هستند.
هر كسی براساس دلایل، مدارك و اسنادی كه در دست دارد یا براساس ارزیابی وقایع موجود طرف مشخصی از گروه های فلسطینی یا مسوولین فلسطینی را عامل و مسوول این هرج و مرج معرفی می كند اما واقعیت آن است كه بیش از آن كه مسوولان گروه های فلسطینی مسوول اصلی بحران های نوار غزه باشند تبانی های پشت پرده آمریكا و اسراییل برای دامن زدن به بحران های داخلی نوار غزه نقش اول را در این بحران ها بازی می كند.»
در ادامه این تحلیل آمده است: «عمیر پرتز، وزیر دفاع اسراییل اعلام كرد، تل آویو در امور داخلی فلسطین دخالت نخواهد كرد اما اندكی پس از این اظهارات جنگنده های اسراییلی پایگاه نیروهای اجرایی و امنیتی وابسته به جنبش حماس را هدف قرار دادند و این حملات به بهانه هدف قرار دادن نیروهای مسلح حماس تا به امروز همچنان ادامه دارد و ده ها شهروند غیر نظامی فلسطینی قربانی این حملات شدند.
این نشان می دهد كه اسراییل اگر تا به امروز چراغ سبز همكاری به جنبش فتح و ریاست تشكیلات خودگردان نشان داده است تنها به این دلیل است كه در تبانی با آمریكا درصدد گسترش میزان اختلافات و شكاف های داخلی موجود میان گروه های فلسطینی است، امری كه می تواند به آغاز جنگ داخلی بی انتها در فلسطین و بالاخره تضعیف قضیه فلسطینی و حتی نابودی این قضیه منجر شود.
همكاری اسراییل با ۵۰۰ تن از نیروهای مسلح گارد ویژه ریاست تشكیلات خودگردان و اعطای اجازه عبور به این افراد مسلح برای ورود به نوار غزه از سوی ارتش اسراییل را چگونه می توان تعریف كرد یا توضیح داد؟
تمامی این افراد مجهز به پیشرفته ترین سلاح های نظامی آمریكایی هستند و همگی دوره آموزش های ویژه را در اردن سپری كردند. این كه نیروهای گارد ویژه تشكیلات خودگردان و نیروهای امنیتی فتح تحت فرماندهی دایتون یك ژنرال آمریكایی در سرزمین های اشغالی رهبری می شوند، یك واقعیت است، یك واقعیت بسیار تلخ.» النهار در ادامه تحلیل خود می آورد: «درحال حاضر اسراییل سیاست تضعیف قدرت های نظامی و سازمانی جنبش حماس را ادامه می دهد اما مطمئنا زمانی كه قدرت نظامی و سازمانی حماس تضعیف شد نوبت بعدی به فتح و دیگر جنبش های فلسطینی خواهد رسید.
شاید اسراییل امروز به صورت علنی نیروی نظامی به نوار غزه اعزام نكرده است تا در كنار نیروهای وابسته به فتح و تشكیلات خودگردان وارد نبرد مسلحانه علیه حماس شود اما حمایت های گسترده و تبانی های انجام شده میان فتح و سازمان اطلاعات اسراییل بسیار علنی تر از آن است كه برای كسی مشخص نباشد. مطمئنا قدم بعدی اسراییل پس از حمله به نیروهای اجرایی و امنیتی حماس هدف قرار دادن زیرساخت های نظامی حماس خواهد بود.
در واقع استراتژی تل آویو بر این اساس شكل گرفته است كه همزمان باحملات هوایی به مقرهای نظامی و امنیتی حماس عملیات ترور شخصیت های نظامی و سیاسی جنبش حماس از جمله نیروهای وابسته به گردان عزالدین قسام شاخه نظامی حماس نیز دنبال شود تا بدین وسیله زمان تعیین شده برای تضعیف قدرت های نظامی وسازمانی حماس به حداقل زمان ممكن برسد.» در این تحلیل همچنین آمده است: «اسراییل به خوبی از واقعیت های موجود در داخل فلسطین مطلع است و می داند جنبش فتح و تشكیلات خودگردان از موقعیت و جایگاه مردمی مناسب و لازم برخوردار نیست.
درواقع احتمال شكست قاطع جنبش فتح و جدا شدن شاخه نظامی این جنبش یعنی گردان شهدای الاقصی از فتح بسیار قوی است زیرا گرایش های گردان شهدای الاقصی به گرایش های جنبش حماس بسیار نزدیك است و در حال حاضر نیز این گردان یا شاخه نظامی فتح بر خلاف سیاست های تعیین شده مسوولان سیاسی اش عمل می كند و موازی با دیگر شاخه های نظامی فلسطین گام بر می دارد.
می بینیم كه به رغم تبانی فتح با اسراییل برای تضعیف حماس؛ جریان تضعیف فتح و متلاشی شدن قدرت های درونی و سازمانی این جنبش سریع تر از تضعیف حماس پیش می رود. ناگفته نماند كه بسیاری از اعضای جنبش فتح از جمله اعضای اولیه و فعال جنبش مسلحانه مقاومت اسلامی علیه رژیم غاصب اسراییل هستند و هیچ كس نمی تواند بنیانگذاران جریان مسلحانه مقاومت اسلامی در سرزمین های اشغالی را فراموش كند؛ اما مشكل آن جا است كه برخی از اعضای جنبش فتح كه میدان اصلی نبرد را ترك كردند و در خارج از سرزمین های اشغالی و دور از صحنه نبرد واقعی در فلسطین مدعی مقاومت و ایستادگی در برابر دشمن اشغالگر هستند عامل اصلی این بحران ها هستند.
این دسته از مسوولان جنبش فتح امید به سفره خالی مسوولان آمریكایی و تعهدات توخالی مسوولان اسراییلی بسته اند و با این باور غلط جریان جنبش فتح در درون فلسطین را به بیراهه هدایت می كنند.» در پایان این تحلیل آمده است: «به صورت اجمالی اگر بخواهیم از تحولات جاری در فلسطین نتیجه گیری انجام دهیم می بینیم كه هدف اصلی اسراییل از این دخالت های رسمی و غیررسمی در امور داخلی فلسطین و گسترش حملات نظامی به نوار غزه؛ تنها گسترش دامنه جنگ های داخلی میان فلسطینی ها و ریشه كنی جریان مقاومت اسلامی در راس آن جنبش حماس است. همچنین هدف بعدی اسراییل در مرحله دوم یا پس از محقق شدن اهداف مرحله اول آن است كه قضیه فلسطین را براساس پیش شرطهای تعیین شده خود كه از سوی آمریكا نیز حمایت و تایید شده است حل و فصل كند.
در واقع در صورتی كه درگیری های داخلی فلسطین همچنان ادامه یابد و قدرت نظامی گروه های فلسطینی در این میان فرسوده شود در نهایت فلسطینیان چاره ای جز آن نخواهند داشت كه برای حل بحران خود با اسراییل تن به پیش شرط های تل آویو دهند. امید كه وضعیت فعلی فلسطین تا به این مرحله نرسد و حملات نظامی ارتش اشغالگر اسراییل به مثابه زنگ خطری باشد برای گروه های فلسطینی كه بار دیگر اختلافات خود را كنار گذارند و در یك صف و یك جبهه واحد سلاح خود را به سوی دشمن واحد یعنی اسراییل نشانه روند نه به سوی اتحاد ملی فلسطین.»

منبع : روزنامه ابرار