۲۳ آبان ـ ۱۴ نوامبر ـ سالروز درگذشت سعید نفیسی ادیب پرکار معاصر و اشاره ای به مبحث نام " ایران "

در این روز در سال ۱۳۴۵ خورشیدی(۱۴ نوامبر ۱۹۶۶ ) استاد سعید نفیسی پس از پنج دهه تدریس و به یادگار گذاشتن بیش از یكصد تالیف در ۷۳ سالگی فوت شد.
استاد نفیسی فرزندعلی اكبر ناظم الاطباء كرمانی و از خاندان حكیم كرمانی بود. در فرانسه تحصیل كرده بود و نویسنده و پژوهشگری پركار و خستگی ناپذیر بود .
وی در باره هر موضوعی كه به نظرش می رسید قادر به نوشتن مقاله ، رساله و كتاب بود ؛ از نمایشنامه تا داستان و از تاریخ تا واژه نامه و تصحیح متون قدیمی و همین طور درباره سیاست . بسیار روان و زیبا و بدون تكلف می نوشت و نوشته هایش خوانندگان فراوان داشت . مردی فروتن و دوست داشتنی بود.
فهرست تحریرات او طولانی است از جمله فرهنگ فرانسه ، تاریخچه ادبیات ایرانی ، بیهقی ، نظامیه بغداد، ماه نخشب ، نظامی گنجوی ، فرهنگنامه پارسی ، یزدگرد سوم ، شیخ زاهد گیلانی و....
شادروان نفیسی یك ایراندوست تمام عیار بود و مقاله دهم دی ماه ۱۳۱۳ او كه در روزنامه اطلاعات در دفاع از مصوبه تازه مجلس به چاپ رسید احساسات میهنی او را منعكس ساخت .از سوی برخی ها به این مصوبه كه دولت های دیگر را از بكار بردن « پرسه ، پرسان ، پرژین ( پرشین ) .پرزیش ، پرسیانا و... » در نامیدن ایران منع كرده بود ایراد وارد آمده است كه گفته اند این نام ها در غرب ، در مردم ، امپراتوری ایران با همه عظمت و فرهنگ آن را تداعی می كند. غربی ها این نام را از یونانیان و رومی های عهد باستان یاد گرفته و بكار برده اند.در مغرب زمین هردانش آموز دبیرستانی عظمت و كارهای امپراتوری پارسها را ضمن دروس خود خوانده است . گرچه همه می دانند كه فلات ایران ( ایران زمین ) از كجا تا به كجا امتداد دارد ، ولی شمار كمی از آنان می دانند كه امپراتوری پارسها ، همین ایران زمین است كه مورخان یونانی و رومی« پارسی » نوشته اند و در غرب عمومیت یافته است.
در آمریكای امروز عده كمی هستند كه بدانند پرژین ملون ( خربزه ایرانی ) ، پرژین كت ( گربه ایرانی ) ، پرژین هت ( كلاه پوست بره كه كرزای رئیس دولت افغانستان بر سر می گذارد ) و ... را كه هر روز بكار می برند از ایرانند. مگر مجلس یونان ما را مجبور كرده كه این كشور را به نام اصلی اش كه اروپایی ها هم «گریس» می گویند به نامیم و یا لهستانی ، ژاپنی ها ، فنلاندی ها و.... چرا مجلس آلمان كشورهای دیگر را مجبور نمی كند كه آن را «دویچلند» به نامند و مصری ها انگلیسی زبانانرا از بكاربردن «ایجپت» به جای مصرمنع نمی كنند.
همین اجبار دولتهای دیگر بر پایه مصوبه مورد بحث سبب شده است كه بسیاری از غربی ها گمان كنند كه ایران یك كشور عربی است و پاره ای هم ایران را در ردیف عراق قرار می دهند و .... در سال ۱۳۱۳ پاره ای هم بودند كه بعید نمی دانستند این مصوبه به خواست انگلیسی ها بوده كه می خواستند افغانستان و بلوچستان هویت جداگانه داشته باشند و در عوض توجه ایرانیان معطوف به اران ( منطقه ای كه بلشویكها جمهوری آذربایجان نام نهادند ) شود. در زمان ساسانیان « ایران » غالبا با الف مكسور و سكون « ی » و یا این كه « اران» تلفظ می شد و غیر ایرانی را « انیران » می خواندند. باید دانست كه افغانستان نامی است كه انگلیسی ها بر این سرزمین ، سرزمین رستم و كیانیان ، گذارده اند!.

منبع : تاریخ ایران و جهان در این روز