ورزش در دوران پیری

با ورزش کردن از بروز بسیاری از بیماری ها مثل مرض قند، چربی خون، انواع آرتروزها و... می توان پیشگیری کرد.
پیری نیز فصلی است از زندگی و چه بخواهیم و چه نخواهیم «تنهایی» را به همراه دارد. تغییر قیافه، ناتوانی، کم تحرکی یا بی تحرکی، سستی فکری و بدنی، کم حافظگی، پارهای از بیماری های عضوی مثل فشار خون، بیماری قند، آرتروزهای متعدد، بی برنامه گی (بخصوص در کشورهای جهان سوم، بیکاری، مشکلات اقتصادی و... و ده ها مشکلات جسمی و روانی ره آورد این دوران است.
روزگار در این فصل، تازیانه های بیشتر و سخت تری برپیکر ما می زند بخصوص که در کشور ما واقعاً به دلیل نداشتن یا ضعف تعلیم و تربیت پای های (که باید از دبستان برای آن پایه ریزی شود)؛ آسیب پذیرتر است... و ما هیچگاه آنطور که باید از فکر و دانش خود، در سنین پیری بهره نگرفته و نمی گیریم و همیشه در این دوران مهم و حساس مشکلات بیشتری بر ما حادث می شود و لذا فضای زندگی برایمان تاریک نشان می دهد و نومیدی و افسردگی بر وجودمان چنگ می اندازد و...
تردید نداشته باشیم که «ورزش» که باید یادگیری و پرداختن به آن از پایه و از سنین پایین آغاز شود، نقش بسیار مهمی در سلامتی ما به خصوص در دوران پیری دارد که البته در این میان، نباید از برنامه ریزی برای هنرهای دستی، نقاشی، موسیقی و سایر هنرها غافل ماند که این هنرها می توانند در همهٔ دوران زندگی به خصوص در سنین پیری و بازنشستگی برایمان مددکار بزرگی باشند... یادمان باشد که از مطالعهٔ کتاب و مصاحبت دوستان وهمکاران به هر ترتیب و در هر فرصت فروگذار نکنیم... و بدانیم که «تنهایی» بار سنگینی است بر دوش ما که زندگی را سخت تر و مشکل تر می سازد... و حال، این سؤال پیش می آید که آیا واقعاً می توان پیری را به تعویق انداخت؟ ـ جواب مثبت است و اینجاست که سنت ها جایی ندارد و یک پیر دانا و با دانش می تواند ۲۰ ساله فکر کند و تمام وجودش را به حرکت فکری و بدنی وادارد و با «ورزش» از بروز بسیاری از بیماری ها مثل مرض قند، چربی خون، بیماری های قلبی، انواع آرتروزها، بزرگی پروستات، افتادگی های رحم، ناراحتی های گوارشی، چاقی و همچنین اضطراب، دلشوره و خیلی از بیماری های روحی ـ روانی می توان پیشگیری کرد.
▪ نارسایی ها و کاهش یک عضو یاسیستم در زمان پیری
چربی زیرپوستی کاهش می یابد بیماری های قلبی بیشتر حادث می شود رگ ها تنگتر شده، سلول ها کم آب، خشک و فشرده می شوند.
پیرچشمی، تیره شدن عدسی چشم و تغییر رنگ آن ـ کم شدن اندازهٔ مردمک ـ بیماری های عضوی چشم مثل آب مروارید که در ایجاد آن بیمارِی های عروقی مثل فشار خون و بیماری قند بسیار زمینه را مساعد می سازد. پائین آمدن قدرت شنوایی که یکی از مشکلات شدید است چون قدرت یادگیری خیلی کمتر می شود و شخص از نظر شخصیتی نزول می کند. ریزش موی سر از شایعترین عارضه ها تلقی شده و در پیرتر نشان دادن افراد نقش عمده ای دارد که در خانم ها با یک افت شدید همراه است دنیای مدرن با این همه پیشرفت برای ریزش موی سر یا سفیدی آن با دارو موفق نبوده است. مژه های بُرنش ها کوتاه شده و از فعالیت آنها کاسته می شود، بافت ریه نیز قدرت کششی خود را از دست می دهد.افراد مبتلا به نارسایی ها و بیماری های مذکور علاوه بر استفاده از دارو چنانچه به ورزش بپردازند، زودتر از حد معمول بهبود می یابند. در این میان افرادی که دچار امراض ریوی هستند، با استفاده از ورزش «شنا» ضریب کار کرد ریهٔ خود را بالا خواهند برد.

منبع : روزنامه ایران