کمدینها و باراک اوباما

روز شروع ریاست جمهوری اوباما فرارسید، اما این روز برای کمدین های آمریکایی و برنامه سازان آن ها فقط یک معنا داشت، فراهم شدن دستمایه برای ساخت جوک های ناب و تازه! در اولین شب تحلیف باراک اوباما و رسیدن او به کاخ سفید، کمدین های آمریکایی به عنوان دستگرمی اولین شوخی ها را با اوباما آغاز کردند. «جی لنو» مجری یک برنامه به حضار گفت: «همان طور که می دانید، ما تا به حال رئیس جمهور آفریقایی- آمریکایی نداشته ایم. رئیس جمهور هلندی- آمریکایی داشته ایم، رئیس جمهور ایرلندی- آمریکایی داشته ایم، رئیس جمهور بی لیاقت (بوش) داشته ایم، اما رئیس جمهور آفریقایی- آمریکایی نداشته ایم!»
لنو، «هیلاری کلینتون» وزیر خارجه منتخب اوباما و نامزد رقیب او در انتخابات را بی نصیب نگذاشت و گفت: «هوا خیلی سرد بود، آن قدر سرد که فکر کردیم می خواهند کلینتون را رئیس جمهور کنند!» بوش، دیک چنی و جان مک کین که بارها مورد تمسخر و طعنه های رسانه های آمریکا قرار گرفتند، هنوز هم سوژه های جذابی برای کمدین ها هستند، کانن اوبراین مجری برنامه لیت نایت گفت واشنگتن امروز خیلی سرد است. با این اوضاع محبوبیت بوش باید به ١٣ درجه زیر صفر رسیده باشد! بوش پس از مراسم تحلیف و عزیمت به تگزاس و مزرعه شخصی اش گفته است که فعلا وظایفش در چمن زنی و آشغال جمع کردن خلاصه شده است!«جوبایدن» معاون اول اوباما نیز از جمله کسانی است که به سرعت تبدیل به سوژه داغ رسانه ها و مطبوعات آمریکا خواهد شد. او که به عنوان یک سیاستمدار باتجربه، جدی و زیرک شناخته شده، اخیرا در یک گاف آشکار گفته است که هیلاری کلینتون بیش از او شایستگی رسیدن به معاون اولی را داشته است!اما تمامی مطبوعات و رسانه های آمریکا، نخستین گاف رئیس جمهور تازه وارد را تیتر کردند که آن هم عبارت بود از جاانداختن یک کلمه در عبارات سوگندنامه توسط جان رابرتز و تکمیل نشدن سوگندنامه توسط اوباما. پس از مراسم و با وجود تاکید وکلا و کارشناسان حقوقی کاخ سفید درباره کامل بودن سوگندنامه، اوباما و تیم مشاوران او تصمیم گرفتند مراسم ادای سوگند را با حضور ٤ گزارشگر و یک عکاس یک بار دیگر در «اتاق نقشه» کاخ سفید تکرار کنند. مشاوران اوباما که از توجه افکار عمومی نسبت به مراسم تحلیف و ادای سوگند باخبر شدند، خواستند تا پیش از انتشار ادعاهایی درباره رسمی نشدن ریاست جمهوری اوباما به دلیل نخواندن کامل سوگندنامه توسط او و اشاعه سایر شبهات دست به کار شوند و آن را تکرار کنند.
تحلیل ها درباره نحوه اداره کشور هم، از همین حالا شروع شده است.به نوشته پالیتیکو اوباما، سیاستمداری است که در کمترین زمان ممکن، تصمیمات بزرگ می گیرد، با کارشناسان کهنه کار و پخته کار می کند و قصد دارد به سرعت به وعده های خود عمل کند. اما هنوز مشخص نیست چهل و چهارمین رئیس جمهور آمریکا چگونه می خواهد کشور را اداره کند. این تصمیمات اوست که نحوه اداره کشور را نشان خواهد داد و نه گفته هایش. بنابراین نگاهی به اظهارات او در گذشته نشان می دهد که چقدر توانایی رسیدن به وعده هایش را دارد. اوباما تاکید کرده است که در افغانستان پیروز خواهد شد. در حالی که بنا به تعهدات رئیس جمهور قبلی، او باید راه بوش را ادامه دهد بسیاری از کارشناسان می گویند که پیروزی قاطع در افغانستان فقط با اعزام نیرو و تجهیزات گسترده محقق خواهد شد. درگیری در افغانستان، پاکستان را نیز به تشنج خواهد کشید و این کشور بی ثبات و خطرناک، بیش از عراق محل منازعه و کشمکش آمریکا خواهد بود.
اوباما گفته است که امیدوار است ظرف ١٦ ماه آمریکا از عراق خارج شود اما رابرت گیتس وزیر دفاع دولت او، موضع رئیس جمهور را شفاف تر کرد: اوباما می خواهد این عقب نشینی منطقی و با برنامه ریزی باشد. او آماده است به رهبران ارتش گوش کند بنابراین فکر می کنم، موضع گیری رئیس جمهور با ما یکی باشد.
کمک به دارفور، شاید اولین گام های رئیس جمهور برای حل بحران های جدی باشد به خصوص که «جوبایدن» و «سوزان رایس» جزو فعالان کمک رسانی به دارفور هستند.
اما با وجود نیروهای نظامی پراکنده در سراسر جهان و اعتقاد بسیاری از کارشناسان درباره حل نشدن بحران های جهانی با اعزام نیرو، نباید منتظر وقوع رخداد خاصی از سوی اوباما باشیم. اگر او نخواهد دخالت کند، پس چه کسی می خواهد به بحران دارفور خاتمه دهد؟
هر بار منتقدان از بوش و دولت او به دلیل استفاده از زور، نظارت و کنترل شدید، بازداشت مظنونین به تروریسم و یا بازجویی های بی پایان انتقاد می کردند، آن ها جوابی داشتند که هیچ کس نمی توانست از آن سردربیاورد: ما چیزهایی می دانیم که شما نمی دانید!
چیزی که آن ها می گویند همان اطلاعات جاسوسی بسیار محرمانه دولتی است که نشان می دهد چه تعداد از مردم جهان دست اندرکار ضربه زدن به منافع آمریکا در جهان هستند، تهدیدات چقدر واقعی و نزدیک هستند، برنامه های ضدتروریستی کجا و چطور باید اجرا شوند و غیره.
از آن جا که هیچ کس به این اطلاعات فوق محرمانه دسترسی ندارد، هیچ کس نمی تواند درست یا غلط بودن آن را تایید و یا تکذیب کند. از سه شنبه گذشته اوباما به همان اطلاعات و پرونده هایی که بوش ٨ سال از آن ها حرف زده دسترسی پیدا کرده است. باید ببینیم او، روزانه با دریافت گزارش های فوق محرمانه سر میز صبحانه اش در کاخ سفید، چه واکنشی نشان می دهد. هیچ رئیس جمهوری با هر مدل طرز تفکر و فلسفه دوست ندارد از قابلیت اجرایی به جا مانده از رهبر قبلی که تحت عنوان امنیت ملی به او به ارث رسیده، چشم پوشی کند.
مسیر آینده اوباما، بسیار ناهموار و خطرناک است.

منبع : روزنامه خراسان