ترخون

این گیاه به دلیل رایحه خوش آن مورد استفاده قرار می گیرد. در گذشته برخی برگ های آن را پیش از شروع یک سفر طولانی، در کفش خود قرار می دادند تا از خستگی جلوگیری کند. این گیاه بطور گسترده در اروپا، آسیا و امریکا کشت می شود.آشپزها، این گیاه را عمدتاً به همراه سرکه و ماهی مورد استفاده قرار می دهند. علاوه بر این، ترخون در تهیه سالاد، برای تزئین غذا و تهیه انواع سس و سوپ مورد استفاده قرار می گیرد. از ترخون معمولاً در پخت میگو، ماهی، مرغ، بوقلمون، تخم مرغ و گوشت گوساله استفاده می شود. ترخون همچنین طعم ماهی، میگو، مرغ، گوشت گاو، سیب زمینی، گوجه فرنگی، هویج، پیاز، آرتیشو، قارچ، کلم، کلم بروکلی، لوبیا سبز، جعفری، شلغم، سیر، پیازچه، لیمو، پرتقال، برنج و مارچوبه را افزایش می دهد.
برای طعم دار شدن غذا باید آن را در ۱۵ دقیقه آخر پخت به غذا افزود.ترخون برای تحریک اشتها، کاهش درد کولیک و نفخ شکم به کار رفته و در درمان روماتیسم مفید است. علاوه بر این ترخون می تواند به عنوان یک آنتی اکسیدان از مواد غذایی محافظت کند. ترخون در تهیه عطر، صابون و مواد آرایشی نیز مورد استفاده قرار می گیرد.گفته می شود برگ های آن در مارگزیدگی و حشره گزیدگی مؤثر می باشد.چای ترخون و بابونه نیز خواب آور است. همچنین ترخون خاصیت مدر بودن دارد. یونانی های قدیم از آن برای درمان دندان درد استفاده می کردند.

نادر اقبال

منبع : روزنامه ایران