عروس سیاه‌پوش - La Mariee Etait En Noir

سال تولید : ۱۹۶۷
کشور تولیدکننده : فرانسه و ایتالیا
محصول : مارسل بربر
کارگردان : فرانسوا تروفو
فیلمنامه‌نویس : ژان لوئی ریشار و تروفو، برمبنای رمانی نوشته ویلیام ایریش (کورنل وولریچ)
فیلمبردار : رائول کوتار
آهنگساز(موسیقی متن) : برنارد هرمان.
هنرپیشگان : ژان مورو، ژان کلود بریالی، میشل بوکه، شارل دنر، کلود ریش، دانیل بولانژه، میشل لونسدال و سرژ روسو.
نوع فیلم : رنگی، ۱۰۷ دقیقه.


در جریان مراسم ازدواج "ژولی کوهلر" (مورو) و "دیوید" (روسو)، پنج (روسو)، پنج مرد به‌طور اتفاقی باعث کشته شدن "دیوید" روی پله‌های کلیسا می‌شوند. "ژولی" ابتدا قصد خودکشی دارد، اما نزدیکانش مانع او می‌شوند. سپس تصمیم می‌گیرد از آن پنج مرد انتقام بگیرد. به‌زودی نفر اول "بلیس" (ریش) را از بالکن خانه‌اش به پائین پرت می‌کند؛ نفر دوم، "کورال" (بوکه) را با شراب مسموم از پای در می‌آورد؛ نفر سوم، "موران" (لونسدال) را در کمدی حبس می‌کند تا خفه شود.اما هنگام کشتن نفر چهارم، "هولمز" (بولانژه)، پلیس سر می‌رسد و قربانی را (که خلافکار است) دستگیر می‌کند. "ژولی" سراغ نفر پنجم، "فرگو" (دنر) می‌رود و او را که نقاش است با تیروکمان به هلاکت می‌رساند. سرانجام نیز خود را تسلیم می‌کند و به زندان می‌رود تا "هولمز" را، که مثل او زندانی است، بکشد و انتقامش را کامل کند....
٭ تروفو با ساختن این فیلم، ادعای خود مبنی بر امکان انطباق شیوه‌های فیلم‌سازی آلفرد هیچکاک و ژان رنوار (یعنی ساختن فیلم موقعیت و فیلم شخصیت‌ها) را به اثبات می‌رساند ـ هرچند عده‌ای معتقدند که عروس سیاه‌پوش صرفاً ادای دین به هیچکاک است و شواهد بسیاری را ارائه می‌کند که کاملاً تأئیدی بر ادامه سبک و سیاق استاد به‌شمار می‌آیند. اما واقعیت این است که برخلاف هیچکاک، تروفو هیچ جائی برای گناه یا پشیمانی باقی نمی‌گذارد. مورو، که بازی و حضوری پرقدرت و برجسته دارد، بی‌هیچ احساسی از گناه، قربانیان خود را می‌کشد. از همین رو، مثل فیلم‌های دیگر تروفو، تقدیر در قالب زنی قدرتمند نمود می‌یابد که مردانی ضعیف پیرامون او را گرفته‌اند.