جمعه, ۱۴ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 3 May, 2024
مجله ویستا


واقعی ولی ساختگی، مستند ولی تخیلی


واقعی ولی ساختگی، مستند ولی تخیلی
جانوری مانند گرگ ولی بسیار بزرگتر به حیوان دیگری که چیزی بین پاندا، لاما و میمون است ، حمله می کند و با یک حرکت ، گلوی او را می درد. گوینده می گوید آرواره او آنقدر قوی است که حتی دندان های شکار نگون بخت را نیز می جود و می خورد؛ اما کفتارهای عظیم الجثه از راه می رسند و پس از کمی گردوخاک ، شکار را از چنگ او درمی آورند.
آنچه می بینید پربیننده ترین مستند حیات وحش در تاریخ برنامه سازی تلویزیونی است که از شبکه آموزش سیما پخش می شود.
موضوع برنامه و ریتم متن و تصاویر آن کاملا شبیه مستندهای دیگری است که درباره زندگی حیوانات دیده ایم ، ولی این بار یک تفاوت بزرگ وجود دارد. جانورانی که بر پهنه دشتها می دوند و با یکدیگر نزاع می کنند، هیچ کدام وجود خارجی ندارند.
بیشتر این جانوران میلیون ها سال است که منقرض شده اند، ولی ما آنها را در محیط واقعی و در حال زندگی طبیعی می بینیم ؛ معجزه دیگری از انیمیشن رایانه ای.
● پربیننده ترین مستند تاریخ تلویزیون در واقع یک برنامه کاملا ساختگی است.
شبکه بی.بی.سی با همکاری شبکه دیسکاوری ، مجموعه های مستند «قدم زدن با دایناسورها» و پس از آن «قدم زدن با ددان را سالهای ۱۹۹۹ و ۲۰۰۱ تولید کرد که این دومی با نام «ماقبل تاریخ» روزهای فرد ساعات ۱۲:۳۰ و ۱۵:۳۰از شبکه آموزش در حال پخش است.
دایناسورها و جانوران وحشی بی.بی.سی رکورد تعداد بینندگان تلویزیونی یک برنامه مستند را در سراسر جهان شکستند و تنها در بریتانیا هرکدام بیش از یک چهارم کل جمعیت را پای تلویزیون ها نشاندند.
جانوران رایانه ای این مستند عظیم ، سه گانه پارک ژوراسیک را به یاد می آورند؛ اما این موجودات را نه استودیوهای هالیوودی که یک شرکت نه چندان معروف انگلیسی جان بخشیده است.
بی.بی.سی ابتدا برای این پروژه عظیم سراغ شرکت جورج لوکاس (ILM) رفت ، ولی آنها برای هر ثانیه حدود ۱۲هزار دلار قیمت دادند. با این حساب هر سری این مستند حدود ۸۰میلیون دلار خرج برمی داشت و این رقم حتی برای بی.بی.سی هم به معنای صرف نظر کردن از کل پروژه بود. رویکرد انیمیشن سازان اروپایی چیز دیگری است.
مایک میلن ، کارگردان انیمیشن های رایانه ای این مجموعه می گوید: «در امریکا این فناوری در ناز و نعمت سینما متولد شده است ، ولی ما از ابتدا برای تلویزیون و آگهی های تجاری انیمیشن ساخته ایم و راه صرفه جویی را یاد گرفته ایم. هرکدام از ما مجبور است چند کار مختلف را به عهده بگیرد، در حالی که در یک پروژه هالیوودی ممکن است یک نفر را پیدا کنید که ۳ماه تمام به طور کاملا تخصصی روی ابروهای کاراکتر وقت می گذارد.»
به این ترتیب قیمت تمام شده چیزی حدود ۶۰۰دلار برای هر ثانیه درآمد. ساخت سری دوم کمی بیشتر از اولی خرج برداشت. جانوران این سری متعلق به ۶۵میلیون تا ۳۰هزار سال پیش هستند.
یعنی درست از وقتی که دایناسورهای سبز رنگ ناپدید می شوند و پستانداران پشمالو جای آنان را روی زمین می گیرند. اگر بدانید بازسازی رایانه ای همین پشمها چه زحمتی دارد. سازندگان این برنامه می گویند ترسناک ترین قسمت پروژه برای آنها همین بوده است ، بخصوص ماموت ها که موهای خیلی بلندی دارند.
یک دشواری بزرگ دیگر حرکت دادن این جانوران است. میلن می گوید: حرکت دادن پستانداران هم آسان تر از دایناسورهاست ، هم سخت تر. آسان تر، چون بیشتر آنها خویشاوندان امروزی دارند. ببر دندان خنجری در واقع یک شیر بزرگ است و ماموت ، فیلی عظیم. پس می توان فیلم حرکت کردن این جانوران را گیر آورد و تماشا کرد؛ اما سختی آن هم درست در همین جاست.
اگر این حرکات طبیعی در نیاید، تماشاگران خیلی زود می فهمند، در حالی که هیچ کس راه رفتن واقعی دایناسورها را ندیده است. یک مشکل دیگر تعداد اجزای متحرک در صورت این جانوران است. درباره دایناسورها کافی است پلکها و فک دایناسور را تکان بدهید، اما در چهره پستانداران علاوه بر ابرو، سبیلهای لرزان ، لبهای نازک و گاهی بینی بلندی می توان یافت که لرزش و حرکت دارند.
توجه به تمام این جزییات و پردازش همه این حرکات در هر فریم زمان زیادی می برد. با این همه ، تمام مسوولیت واقع نمایی در این پروژه به دوش رایانه نبوده و هر جا که لازم بوده از مدلهای روبوتیک نیز استفاده شده است.
برای به تصویر کشیدن مکان طبیعی زندگی این جانوران نیز به هر گوشه دنیا که فکر می کنیم سفر کرده اند؛ به عنوان مثال قسمت اول این سری در آلمان امروز می گذرد، ولی برای تصویربرداری آن به اندونزی رفته اند.
هرچه باشد اطراف فرانکفورت دیگر جنگلهای انبوه نمی توان یافت. به همین ترتیب شمال کانادا، آریزونای امریکا، برزیل ، آفریقای جنوبی و... محل تصویربرداری قسمتهای مختلف این مجموعه بوده اند.
در فیلمهای تخیلی ، دانش ژنتیک موجودات ماقبل تاریخ را دوباره زنده می کند و به جهان واقعی می آورد؛ اما در واقعیت اتفاق دیگری می افتد. این گرافیک رایانه ای است که موجودات منقرض شده را از اعماق تاریخ بیرون می کشد و آنها را در خیال ما جان می بخشد.
با کمک هنر رایانه ای ، هر یک از ما تجربه ای از تماشای این جانوران شگفت انگیز داریم که از تجربیات واقعی نیز واقعی تر به نظر می آید. جانورانی که حتی ژنهای آنها هم پوسیده است و دیگر دست هیچ دانشمند دیوانه ای به آنها نمی رسد.
منبع: mlm