سرگذشت کارتر

كارتر سی و نهمین رئیس جمهور آمریكابود.
اودر سال ۱۹۲۴ در پلینز، جورجیا و در یك خانواده مذهبی باپتیست به دنیا آمد. پدرش جیمز ارل مزرعه دار و سیاستمدار و مادرش لیلیان، پرستار بود. جیمز از كودكی تصمیم گرفت كه قدم در راه سیاست بگذارد. او پس از پایان دوران تحصیل وارد دانشكده افسری شد و در سال ۱۹۴۶ فارغ التحصیل و پس از آن به مدت هفت سال در نیروی دریایی مصر تفنگدار بود. پس از مرخص شدن از خدمت نظامی به شهر خود، پلینز بازگشت. در یك پروژه خانه سازی عمومی عهده دار مسئولیتی شد و با روزالین، ازدواج كرد.
حضورجدی كارتر درسیاست زمانی بودكه او به عنوان سناتور جورجیا از سال ۱۹۶۲ تا ۱۹۶۶ در مجلس سنا حاضر و پس از آن از سال ۱۹۷۱ تا ۱۹۷۴ فرماندار ایالت شد.پس از این بودكه علاقه مند شركت در انتخابات ریاست جمهوری شد و در حزب دموكرات ها برای نامزدی در انتخابات برنده و در سال ۱۹۷۶ با نتیجه ای نزدیك، بر «جرالد فورد» رقیب قدرتمند خود پیروز شد. آنچه كه در كارنامه كارتر به عنوان نكته مهم و اثر گذار در سیاست آمریكا یاد می شود، پیمان پاناما و توافق بر سر تحویل تنگه پاناما و پیمان كمپ دیوید است كه در سال ۱۹۷۹ بین مصر و اسرائیل بسته شد.
در زمان ریاست جمهوری او بحران هاو اتفاقات زیادی رخ داد كه دولت او نتوانست به درستی از فشار این حوادث خارج شود.
وقوع انقلاب در ایران بزرگترین ضربه ای بود كه به كارتر وارد شد و در پی آن و با وقوع گروگانگیری در سفارت آمریكا در تهران كارنامه اورا به فاجعه درهم آمیخت. پس از آن كارتر نتوانست در مقام مذاكره وعملیات نظامی بر این اوضاع غلبه كند.
كارتر پس از شكست در انتخابات كه تحت تأثیر ماجرای گروگانها بود به پلینز و به كار مزرعه داری بازگشت تا قرض های سنگین خود را پس دهد. چند سال پس از انتخابات، كارتر به همراه همسرش و با بودجه ای معادل ۲۷ میلیون دلار «مركز مطالعات كارتر» را راه اندازی كرد كه برای گسترش صلح جهانی و پیشرفت حقوق بشر در دنیا فعالیت می كند.
مركز كارتر در سال ۱۹۸۲ در آتلانتا افتتاح شد و از آن زمان تاكنون در ۵۶ كشور دنیا به كمك در زمینه های بهداشت عمومی، بهینه سازی و گسترش دموكراسی مشغول است.
از زمان هربرت هوور به بعد، آمریكا رئیس جمهوری نداشته كه تا مدت ها پس از ریاست جمهوری هنوز درعرصه سیاست چنین فعال باشد. او در سال ۱۹۸۸ به عنوان نماینده ویژه صلیب سرخ به اتیوپی رفت و از رئیس جمهور آن كشور خواست تا ۲۲۰ زندانی جنگی را آزاد كند و با درخواست او موافقت هم شد. یك سال پس از آن در سومالی توانست ۸ فعال سیاسی محكوم به مرگ را آزاد كند. كارتر صاحب چهار فرزند به نام های جان ویلیام، جیمز ارل دوم، دانل جفری و ایمی لین است. وی قبل از آنكه كتاب جنجالی «فلسطین ،صلح نه آپارتاید» را منتشر كند، كتاب های موفق و پرفروشی را نوشت كه آخرین آن به نام «یك ساعت پیش از تاریكی» در سال ۲۰۰۱ به بازار عرضه شد.

منبع : روزنامه ایران