یکشنبه, ۱۶ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 5 May, 2024
مجله ویستا
تولد و کودکی پیامبر
بیش از هزار و چهار صد سال پیش در روز ۱۷ ربیع الاول ( برابر ۲۵ آوریل ۵۷۰میلادی ) كودكی در شهر مكه چشم به جهان گشود. پدرش عبد الله در بازگشت از شام در شهر یثرب ( مدینه ) چشم از جهان فروبست و به دیدار كودكش ( محمد ) نایل نشد. زن عبد الله، مادر " محمد " آمنه دختر وهب بن عبد مناف بود. برابر رسم خانوادههای بزرگ مكه " آمنه " پسر عزیزش ، محمد را به دایهای به نام حلیمه سپرد تا در بیابان گسترده و پاك و دور از آلودگیهای شهر پرورش
یابد . " حلیمه " زن پاك سرشت مهربان به این كودك نازنین كه قدمش در آن قبیله مایه خیر و بركت و افزونی شده بود ، دلبستگی زیادی پیدا كرده بود و لحظهای از پرستاری او غفلت نمیكرد. كسی نمیدانست این كودك یتیم كه دایههای دیگر از گرفتنش پرهیز داشتند ، روزی و روزگاری پیامبر رحمت خواهد شد و نام بلندش تا پایان روزگار با عظمت و بزرگی بر زبان میلیونها نفر مسلمان جهان و بر مأذنهها با صدای بلند برده خواهد شد ، و مایه افتخار جهان و جهانیان خواهد بود . " حلیمه " بر اثر علاقه و اصرار مادرش ، آمنه ، محمد را كه به سن پنج سالگی رسیده بود به مكه باز گردانید . دو سال بعد كه " آمنه " برای دیدار پدر و مادر و آرامگاه شوهرشعبد الله به مدینه رفت ، فرزند دلبندش را نیز همراه برد . پس از یك ماه ، آمنه با كودكش به مكه برگشت ، اما دربین راه ، در محلی بنام " ابواء " جان به جان آفرین تسلیم كرد ، و محمددر سنششسالگی از پدر و مادر هر دو یتیم شد و رنج یتیمی در روح و جان لطیفش دو چندان اثر كرد .
سپس زنی به نام امایمن این كودك یتیم، این نوگل پژمرده باغ زندگی را همراه خود به مكه برد . این خواست خدا بود كه این كودك در آغاز زندگی از پدر و مادر جدا شود ، تا رنجهای تلخ و جانكاه زندگی را در سرآغاز زندگانی بچشد و در بوته آزمایش قرار گیرد ، تا در آینده ، رنجهای انسانیت را به واقع لمس كند و حال محرومان را نیك دریابد .
از آن زمان در دامان پدر بزرگش " عبد المطلب " پرورش یافت . " عبد المطلب " نسبت به نوه والاتبار و بزرگ منش خود كه آثار بزرگی در پیشانی بناكش ظاهر بود ، مهربانی عمیقی نشان میداد . دو سال بعد بر اثر درگذشت عبد المطلب ، " محمد " از سرپرستی پدر بزرگ نیز محروم شد . نگرانی " عبد المطلب " در واپسین دم زندگی بخاطر فرزند زاده عزیزش محمد بود . به ناچار " محمد " در سن هشت سالگی به خانه عموی خویش ( ابو طالب ) رفت و تحت سرپرستی عمش قرار گرفت. " ابوطالب " پدر " علی " بود . ابو طالب تا آخرین لحظههای عمرش ، یعنی تا چهل و چند سال با نهایت لطف و مهربانی ، از برادرزاده عزیزش پرستاری و حمایت كرد . حتی در سخت ترین و ناگوارترین پیشامدها كه همه اشراف قریش و گردنكشان سیه دل ، برای نابودی " محمد " دست در دست یكدیگر نهاده بودند ، جان خود را برای حمایت برادر زادهاش سپر بلا كرد و از هیچ چیز نهراسید و ملامت ملامتگران را ناشنیده گرفت .
منبع : سایت اهل بیت
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
تعمیر جک پارکینگ
خرید بلیط هواپیما
ایران شورای نگهبان انتخابات حسین امیرعبداللهیان امیرعبداللهیان دولت حجاب مجلس شورای اسلامی جنگ دولت سیزدهم حسن روحانی انتخابات مجلس دوازدهم
تهران شهرداری تهران هواشناسی سیل فضای مجازی شورای شهر تهران سامانه بارشی سازمان هواشناسی باران یسنا هلال احمر آموزش و پرورش
قیمت دلار خودرو بازار خودرو قیمت خودرو یارانه بانک مرکزی قیمت طلا مسکن دلار حقوق بازنشستگان ایران خودرو تورم
تلویزیون نمایشگاه کتاب مسعود اسکویی دفاع مقدس سینمای ایران صدا و سیما صداوسیما مهران غفوریان رهبر انقلاب موسیقی سریال تئاتر
رژیم صهیونیستی اسرائیل غزه فلسطین جنگ غزه حماس روسیه اوکراین نوار غزه انگلیس یمن ایالات متحده آمریکا
فوتبال پرسپولیس استقلال رئال مادرید مهدی طارمی سپاهان لیگ برتر جواد نکونام بارسلونا باشگاه استقلال علی خطیر بازی
باتری گوگل اپل اینستاگرام آیفون پهپاد تبلیغات ناسا عکاسی
کاهش وزن بیمارستان چای توت فرنگی جامعه پزشکی چاقی آلرژی