زخمهای فشاری Pressure sores

زخمهای پوستی هستند كه در نقاط فشار ایجاد شده و افراد با تحرك كم را مبتلا می‌سازند.
سن: شایعتر از همه درافراد مسن دیده میشوند.
نحوه زندگی: افرادی كه تحرك كمی دارند یا زمینگیر میباشند، ‌در معرض خطرند.
جنس و ژنتیك: عوامل خطر مهمی نیستند.
اگر فردی دچار فلج یا بی‌تحركی برای چند ساعت گردد، نواحی كوچكی از پوستش در معرض فشار مداوم ناشی از وزن بدنش قرار می‌گیرد. این فشار ممكن است جریان طبیعی خون به بافتها را محدود سازد. گاهی اوقات، یك ناحیه از بافت می‌میرد و منجر به ایجاد زخمهای باز به نام زخمهای فشاری یا زخمهای بستر می‌گردد. این وضعیت معمولاً افراد مسن را كه احتمال بیشتری برای بی‌تحركی و داشتن پوست شكننده دارند، مبتلا می‌سازد. بی‌اختیاری ادراری اگر باعث شود كه پوست دائماً مرطوب باشد، ممكن است در ایجاد زخمهای فشاری نقش داشته باشد.
- نواحی مبتلای پوست، شروع به قرمز و حساس شدن می‌كنند.
نواحی دردناك، بنفش می‌شوند.
- پوست، تخریب شده تا زخم به وجود آید.
در صورت عدم درمان، زخمها بزرگتر و عمیقتر شده، ممكن است عفونی شوند. زخمهای فشاری شدید، گاهی ممكن است عضله، رباط یا استخوان زیر ناحیه آسیب دیده پوست را درگیر كنند.
كارهایی كه باید انجام شوند:
افراد زمینگیر یا آنهایی كه تحرك محدودی دارند، باید به طور مرتب پوستشان از نظر وجود نشانه های قرمزی و حساسیت بررسی شود. یك فرد زمینگیر باید حداقل هر ۲ ساعت وضعیتش را تغییر دهد تا فشار روی نواحی مبتلا كاهش یابد. تمیز و خشك نگه‌داشتن پوست، مهم است. در صورت عفونی شدن یك زخم، ممكن است آنتی بیوتیكها ضرورت پیدا كنند. معمولاً زخمهای فشاری، تدریجاً با درمان و تغذیه خوب جهت اصلاح سلامت عمومی فرد، بهبود می‌یابند. اما زخمهای عمقی، ممكن است برای خوب شدن به ماهها وقت نیاز داشته باشند. اگر این زخمها وسیع باشند، ممكن است جراحی پلاستیك جهت تسریع روند بهبود، لازم گردد.

منبع : پایگاه الکترونیکی خدمات پزشکی ایران