مرگ مغزی چیست؟

امروز اعتقاد بر این است که برای زنده شدن و حیات دوباره یافتن متعاقب عملیات احیا سلامت مغزی ضرورت دارد و بدین ترتیب تعریف مرگ در پزشکی تغییر بنیادی کرده و مرگ مغزی مطرح شد.
مرگ مغزی عبارت از دست دادن کلیه عملکردهای قشر و ساقه مغز به علت توقف کامل جریان خون مغز .
در جریان مرگ مغزی اعمال قلبی و ریوی می‌توانند بوسیله دستگاههای کمکی بر جا بمانند اما اگر بیمار از این دستگاه‌ها جدا شود پس از لحظاتی می‌میرد و زندگی مصنوعی وی متوقف خواهد شد.
معیارهای تشخیص مرگ مغزی شامل ۳ اصل کلی است:
۱) از بین رفتن کلیه اعمال قشر خاکستری مغز
۲) از بین رفتن کلیه اعمال ساقه مغز
۳) غیر قابل برگشت بودن علت مرگ مغزی
به این ترتیب بعضی از علایم مرگ مغزی عبارتند از: کمای عمیق، عدم پاسخ به تحریکات دردناک، هیدریاز بدون واکنش به نور، نداشتن تنفس خودبخودی توان بازتاب‌های مغزی.
تشخیص قطعی مرگ مغزی پس از تایید معاینات نورولوژیک مانند نوار مغزی، آنژیوگرافی، داپلر ترانس کرانیال است؛ مثلا نوار مغزی در ۳۰ دقیقه و در دو نوبت به فاصله ۶ ساعت انجام می‌شود و در صورت مشاهده خط صاف، مرگ مغزی قطعی خواهد بود.
همچنین، مطرح شدن مسایل اخلاقی و قانونی در ارتباط با مرگ مغزی و پیوند اعضا در مرگ مغزی باید در طی ۲۴ ساعت تا ۴۸ ساعت اول انجام شود.

منبع : پایگاه الکترونیکی خدمات پزشکی ایران